Παράξενη με πιάνει νοσταλγία
γι’ αγάπες και για όνειρα παλιά.
Οι έρωτες κι αν βγουν στην ανεργία
χαράματα πουλούν στους ναυαγούς φιλιά.
Αν ήτανε να 'ρθεις, σα θάλασσα έλα
στο πέλαγος θα είμαι νησί
το φως της αυγής εσύ.
Μεσάνυχτα στην πόρτα περιμένω
σα θάλασσα και μάνα στη στεριά.
Σαν πούπουλο στα πάθη μου βαθαίνω
μ’ ονόματα μικρά και μυστικά βαριά.
Αν ήτανε να `ρθεις, σα θάλασσα έλα
στο πέλαγος θα είμαι νησί
το φως της αυγής εσύ.
Περίεργη με πιάνει επιθυμία
κι αφήνω την ψυχή μου στη βροχή.
Τελειώνει πια κι αυτή η προθεσμία
να φτάσουμε ξανά στην πιο παλιά αρχή.
Αν ήτανε να `ρθεις, σα θάλασσα έλα
στο πέλαγος θα είμαι νησί
το φως της αυγής εσύ.
