Οι γυναίκες και τα μικρά παιδιά που τα άψυχα σώματά τους ξεβράστηκαν στην παραλία της Λέσβου, οι πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Υεμένη, τη Συρία, από τις αφρικανικές χώρες των λιμών και των εμφυλίων, δεν είναι "πραγματικοί πρόσφυγες" σύμφωνα με τον ανεκδιήγητο υπουργό Μετανάστευσης της κυβέρνησης, Ν. Μηταράκη. Μόνο οι Ουκρανοί πρόσφυγες είναι «πραγματικοί πρόσφυγες», ενώ οι άλλοι που έρχονται από μακριά και περνάνε από μια σειρά «ασφαλείς» χώρες δεν είναι «πραγματικοί», δήλωσε στη Βουλή ο υπουργός, παραπέμποντας στο διεθνές δίκαιο. Μα, και οι Ουκρανοί πρόσφυγες περνάνε από μια σειρά «ασφαλείς» χώρες για να έρθουν στην Ελλάδα, γιατί τάχα αυτοί είναι "πραγματικοί" και οι άλλοι όχι; «Γιατί η Ουκρανία συνορεύει με την Ευρωπαϊκή Ένωση» απαντά ξεδιάντροπα ο Μηταράκης. Από πότε άραγε η Ευρωπαϊκή Ένωση λογίζεται ως ενιαίο κράτος;
Στρεψοδικίες και νομικισμοί για να καλυφθούν οι διακρίσεις και ο ρατσισμός του υπουργού και της κυβέρνησης.
Μήπως γνωρίζει ο Μηταράκης ότι ο ΟΗΕ αναγνώρισε ως πρόσφυγες και τους ανθρώπους που λιμοκτονούν λόγω της κλιματικής αλλαγής;
Η δημοκρατία, όταν οι (ακρο)δεξιοί βρίσκονται σε δύσκολη θέση, γίνεται «νομοκρατία», καθώς αυτό το πεδίο ελέγχεται απόλυτα από τους «πάνω». Αλλά κι όταν υπάρχει το ενδεχόμενο οι «πάνω» να χάσουν το παιγνίδι στο πεδίο της νομικής αντιπαράθεσης, τότε καταφεύγουν στο πολιτικό μπούλινγκ μέσω της μιντιακής τους εξουσίας την οποία «πετσώνουν» αφειδώς.
Αλλά πάνω από τη νομοκρατία βρίσκεται η δημοκρατία και το δίκαιο της ανθρωπιάς.
