Ο Χαβιέ Μιλέι και ο Χοσέ Μουχίκα

Ο Τραμπ (που ετοιμάζεται να επανέλθει στην εξουσία) συγχαίρει τον ακροδεξιό Javier Milei, τον νέο πρόεδρο της Αργεντινής. 

Ποιος είναι ο Javier Milei; Πρόκειται για κάποιον "χωρίς ουσιαστικό πολιτικό υπόβαθρο" που έκανε όνομα μόλις πριν από πέντε χρόνια υπερασπιζόμενος ακροδεξιές ιδέες, κρατώντας ένα ηλεκτρικό πριόνι, φωνάζοντας «διώξτε τους όλους», προσβάλλοντας και βρίζοντας τους πάντες. Είναι ένας λαϊκιστής που βασίσθηκε στην βαθιά δυσαρέσκεια κυρίως των νέων της Αργεντινής απέναντι στο ισχύον πολιτικό σύστημα και στον πληθωρισμό που έχει φθάσει στο 143% και έχει φτωχοποιήσει πάνω από το 40% του πληθυσμού. Στην πραγματικότητα είναι ένας κλασσικός νάρκισσος, ο «μπροστινός» της παραδοσιακής δεξιάς, καθώς έχει ελάχιστη κοινοβουλευτική δύναμη και θα πρέπει να βασισθεί σ’ εκείνη για να υπάρξει.

Για να επιβεβαιωθεί και πάλι ότι «Οι Νάρκισσοι πήραν την εξουσία», όπως έγραφε η Γαλλίδα ψυχίατρος Marie-France Hirigoyen στο ομότιτλο βιβλίο της. Κι αυτό συμβαίνει λόγω της «ναρκισσιστικοποίησης» της κοινωνίας. Οι πολιτικοί αυτοί είναι ο καθρέφτης ενός σημαντικού μέρους των σύγχρονων καταναλωτικών κοινωνιών και εξηγεί γιατί οι εκλογείς αφήνονται να σαγηνευθούν από έναν απολίτικο άνθρωπο που ψεύδεται ανοιχτά.

Το έχουμε ξαναγράψει. Απέναντι σ’ αυτούς τους πολιτικούς και την κουλτούρα του παθολογικού ναρκισσισμού του κανιβαλικού καπιταλισμού καθώς και της ναρκισσιστικής κοινωνίας, η απάντηση είναι η κουλτούρα της συλλογικότητας, του μοιράσματος και της αλληλεγγύης. Είναι το παράδειγμα του Χοσέ Μουχίκα, του προέδρου της Ουρουγουάης (2010-2015), που δεν έπεσε στην παγίδα της εξουσίας και των συμβόλων της. Που έμεινε με το ταπεινό φολκς βάγκεν του, ένα φτωχόσπιτο και τα σκυλιά του, λέγοντάς μας ότι «Μαθαίνουμε περισσότερα από την οδύνη και την μοναξιά παρά από την επιτυχία και την ευημερία […] (και πως) αν δεν προσέξουμε, οι δημοκρατίες θα καταλήξουν να γίνουν απολυταρχίες».