Ο ρατσιστικός λόγος δεν είναι παραλήρημα

 Κουράστηκα να ακούω για «ρατσιστικό παραλήρημα», κάθε φορά που ένα υπέρμαχος της πιο βαθιάς βαρβαρότητας θα εξαπολύσει τα δηλητηριώδη του εμέσματα εναντίον όλων. Εναντίον όλων όμως. Αυτό είναι που πρέπει επειγόντως να γίνει κοινή συνείδηση. Ότι ο ρατσισμός είναι απλώς το όχημα διάχυσης του μίσους μέσα στην κοινωνία. Το όχημα διάδοσης των αβυσσαλέων διαχωρισμών που με τη σειρά τους προκαλούν τις κάθε λογής χαώδης ανισότητες προς όφελος των ελίτ, των «πάνω».

Η απόσταση από τον αποκρουστικό ντετερμινισμό των φυλετικών ανισοτήτων μέχρι την επαναφορά του 12ωρου και την καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων, που προκαλούν χιονοστιβάδα καταστροφής ανθρώπινων και πολιτικών ομοίων, είναι ανύπαρκτη. Και είναι τόσο πελώρια αυτή η φονική χιονοστιβάδα που κανένα παραλήρημα δεν θα μπορούσε να την στηρίξει.

Παραλήρημα μπορεί να είναι οι αφρίζουσες απειλές των «Μακεδονομάχων», παραλήρημα μπορεί να είναι τα ουρλιαχτά των αθυρμάτων που κατεβάζουν παραστάσεις, που ιερουργούν το μίσος, που γκρεμίζουν αγάλματα, που δολοφονούν τους Λουκμάν και τους Φύσσες…

Ωστόσο, παραλήρημα μεν, εγκληματικό και ανυπερθέτως τιμωρητέο, δε. Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε, γιατί η έννοια του παραληρήματος υπέχει και μια… εσάνς ακαταλόγιστου που υπό ορισμένες συνθήκες κρίσεως μπορεί να αποβεί άκρως επικίνδυνη. Και βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν είναι παραλήρημα ο λόγος μίσους των Κασσιδιάρηδων και των Μιχαλολιάκων. Συνειδητός λόγος είναι. Βόρβορος είναι, όχι παραλήρημα.

Όπως δεν είναι προϊόν παραληρηματικής σκέψης, η δημιουργία εργοδοτικών σωματείων που στελεχώνουν ναζί μαχαιροβγάλτες, ούτε η δημιουργία νεοφασιστικών κομμάτων με σκοπό να καταπέσει η δημοκρατία.

Κανένα λοιπόν παραλήρημα δεν βρίσκεται στα όσα αιματοβαμμένα είπε σε συνάντηση κεκλεισμένων των θυρών στη Χάγη ο υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας, Στεφ Μπλοκ (καταγράφηκαν σε βίντεο). Θα ήταν πολύ βολικό και ύποπτα καθησυχαστικό να θεωρηθούν παραλήρημα. Μέχρι για γενετικές αιτίες διαφοράς με τους μετανάστες, μίλησε ο Ολλανδός αιρετός άρχων.

Δεν είναι παραλήρημα. Είναι προσβολή στη δημοκρατία σε βαθμό κακουργήματος. Και ως κακούργημα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Όχι ως παραλήρημα. Το κακούργημα συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. Μια μάνα, μόλις προχτές αφέθηκε να πεθάνει μαζί με το βρέφος της πάνω σε μια βάρκα και ο Ολλανδός υπουργός Εξωτερικών λέει ότι «οι έγχρωμοι μετανάστες δεν μπορούν να έχουν ζωή» στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Δηλαδή σε όλη τη Ευρώπη.

Επιμένω: πρόκειται για έγκλημα. Ένα παγκόσμιο απειλητικό έγκλημα. Γιατί αν επικρατήσουν οι Μπλοκ, τότε κανένας δεν θα μπορεί να έχει ζωή. Είναι φρικιαστικά απλό αυτό που πρέπει να καταλάβουμε: σήμερα οι μετανάστες, αύριο όλοι.

Κι αυτό δεν είναι παραλήρημα.