Ο Πρόεδρος και ο... Σωτήρης

Ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης για πρώτη φορά δεν εμφανίστηκε μόνος στο μήνυμά του προς τον ελληνικό λαό, αλλά μαζί με τον οικείο «Σωτήρη»(Τσιόδρα)! Γιατί άραγε; Η απάντηση είναι εύκολη: Για να χρησιμοποιήσει για μία ακόμα φορά τους «ειδικούς» σαν ασπίδα στην κριτική για τις λανθασμένες επιλογές και τις ανακολουθίες του. Γιατί ήταν ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης που απέκλειε το ενδεχόμενο ενός νέου «λοκντάουν». «Θα ήταν καταστροφικό για την οικονομία» έλεγε πριν λίγες ημέρες. Τι άλλαξε μετά; Η απρόβλεπτη «εκθετικότητα» της διασποράς του Covid19 θα πει ο ειδικός και οικείος «Σωτήρης». Αλλά πόσο απρόβλεπτη ήταν αυτή η αύξηση της διασποράς όταν εδώ και μήνες οι "ειδικοί" έλεγαν ότι το «δεύτερο κύμα» θα είναι ασύγκριτα πιο ισχυρό; Για μία ακόμα φορά ο «Σωτήρης» λειτούργησε ως ασπίδα στον Κυρ. Μητσοτάκη. Η προηγούμενη ήταν όταν ο κ. Τσιόδρας υποστήριξε πως δεν χρειάζονται περισσότερα μέσα μαζικής μεταφοράς και πως η μάσκα αρκεί για την προστασία. Για την επάρκεια των ΜΕΘ και του υγειονομικού προσωπικού ούτε λόγος. Μόνο οι «κακοί» της αντιπολίτευσης τα επικαλούνται! Μόνο οι "κακόβουλοι" επιτίθενται στον "σεμνό" ειδικό... "Σωτήρη"!

Για κάποιους το πρόβλημα είναι το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός αποκαλούσε τον κ. Τσιόδρα «Σωτήρη»! Ως εάν το πρόβλημα είναι η πολιτική ορθότητα και όχι το απίστευτο επικοινωνιακό παιγνίδι που υποτιμά κατάφορα τη νοημοσύνη των πολιτών. Η αλήθεια είναι ότι ο πρωθυπουργός αποκαλούσε τον Τσιόδρα «Σωτήρη» γιατί, όπως γράφει η ψυχίατρος Marie-France Hirigoyen, ο μεγαλομανής νάρκισσος θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τους άλλους. Σε μία συζήτηση είναι πάντα σε πρώτο πλάνο, καπελώνει τους άλλους, ξέρει τα πάντα καλύτερα απ’ όλους, ό,τι λέει με έμφαση είναι πάντα εξαιρετικό.  Όλα περιστρέφονται γύρω απ’ αυτόν/ην. «Εγώ αποφασίζω», «Εγώ ευθύνομαι», Εγώ, Εγώ… Τους λείπει η ΣΕΜΝΟΤΗΤΑ και τείνουν στην ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ. Συχνά δε και στο «παραλήρημα μεγαλείου».  Αδυνατώντας να είναι ο εαυτός του ο νάρκισσος αναπτύσσει την εικόνα του, δανειζόμενος στοιχεία της ταυτότητας και της εικόνας μιας εξιδανικευμένης περσόνας. Είναι ο Τσώρτσιλ, είναι ο Μωυσής! Έτσι σκηνοθετεί τη ζωή του συνεχώς.

Η προσφώνηση του «Σωτήρη» ανεβάζει τον Κυρ. Μητσοτάκη πάνω από τον Σωτήρη. Κάνει λάθη, αλλά ποτέ δεν θα παραδεχθεί το συγκεκριμένο λάθος που έχει κάνει. Αυτός είναι ο μεγάλος οδηγός, ο Μωυσής, "The great manipulator”, ο μεγάλος «χειραγωγός», ο μεγάλος Νάρκισσος. Ο περίγυρος, οι κόλακες, οι πιστοί, αυτοί που δοξολογούν καθημερινά το Εγώ του Μεγάλου, θα γίνουν το «τείχος» που θα τον φυλακίσει.  Η «ενσυναίσθηση» θα αρχίσει να ατροφεί, οι σύμβουλοι επικοινωνίας θα αποκτούν όλο και μεγαλύτερη δύναμη. Η πραγματικότητα που θα αντιστρατεύεται τον ναρκισσισμό του Μεγάλου, θα παραμορφώνεται από τους επικοινωνιολόγους και τα φιλικά μίντια. Η ναρκισσισευόμενη εξουσία θα ζει εφεξής στην Νεφελοκοκκυγία της.

Πάντα συμβαίνει το ίδιο. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν άκουσε τις ελάχιστες φωνές στο εσωτερικό του που προειδοποιούσαν για την ήττα. Ο Ντ. Τραμπ είναι διατεθειμένος να στραφεί ακόμα και εναντίον της δημοκρατίας προκειμένου να διατηρήσει το θώκο του. Στον ίδιο δρόμο οδεύει και ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτός πρεσβεύει το απόλυτο «καλό» και η αντιπολίτευση το «απόλυτο κακό». Η πολιτική δαιμονοποιείται. Οι καλοί Αμερικανοί εναντίον των κακών στις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ. Οι καλοί Έλληνες που φορούν μάσκες και οι κακοί που δεν φορούν. Διχασμός και κοινωνικός εμφύλιος. 

Από τη δεκαετία του 1980 το μάνατζμεντ προώθησε ένα είδος πρωτοκαθεδρίας του Εγώ έναντι του Εμείς, ανατρέποντας την άποψη ότι ο εργαζόμενος είναι «εκτελεστικό όργανο» και προώθησε την αντίληψη της δημιουργικότητας του εργαζόμενου αλλά και της «ατομικής ευθύνης» του στην περίπτωση αποτυχίας. Έτσι, η ευθύνη ανήκει πάντα στους άλλους, στα άτομα και δη στα «κακά άτομα», αυτά που δεν φορούν μάσκες. Ιδού και ο κοινωνικός αυτοματισμός. Πίσω από τις κλειστές πόρτες του «λοκντάουν» τρέφεται το μίσος των «καλών» εναντίον των «κακών» πολιτών και αντιστρόφως. Μια κοινωνία του μίσους, του φόβου και της αστυνομοκρατίας(ο Χρυσοχοΐδης βγήκε στη σκηνή), η απόλυτη δυστοπία είναι εδώ…