Ο Κώστας Σημίτης...

 Η Ελλάδα πήρε την κάτω βόλτα επί κυβέρνησης Σημίτη, του ανθρώπου που το σύστημα τιμά σήμερα!

Γράφαμε τότε*: 

«…πότε η Ελλάδα πήρε την κάτω βόλτα; Σύμφωνα με δημοσίευμα των δημοσιογράφων του πρακτορείου Bloomberg, Nick Dunbar και Elisa Martinuzzi, η χώρα μας πήρε τον κατήφορο το 2001, όταν κλήθηκε από την τότε κυβέρνηση να μειώσει(αποκρύψει) το δημόσιο χρέος. Αυτό έγινε με την μετατροπή του χρέους από δολάρια και γιεν σε ευρώ, χρησιμοποιώντας μία εικονική τιμή συναλλάγματος που επέτρεπε μία μείωση του χρέους της τάξεως του 2%. Οι επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους –Χριστόφορος Σαρδελής και Σπύρος Παπανικολάου- αποκάλυψαν λεπτομέρειες του συμβολαίου που επέτρεψε στην Ελλάδα να κρύψει το δημόσιο χρέος έτσι ώστε να ανταποκριθεί στα κριτήρια της ΕΕ, αλλά, όπως είπαν, κανείς δεν καταλάβαινε τι αγόραζε και οι ελληνικές υπηρεσίες δεν ήταν εξοπλισμένες ώστε να αξιολογήσουν τους κινδύνους! Τη στιγμή της υπογραφής η συναλλαγή φαινόταν επικερδής για τη χώρα αλλά και την τράπεζα, σύμφωνα με τον Χριστόφορο Σαρδελή. Αλλά το κόστος της επιχείρησης απόκρυψης εκτοξεύτηκε στα ύψη μετά την πτώση της αγοράς ομολόγων που ακολούθησε την επίθεση στους δίδυμους πύργους, ενώ η καταστροφή επήλθε μετά την επιλογή της τράπεζας το 2002 να υπάρξει ένας νέος δείκτης τιμών στην ευρωζώνη. Αλλά το μυστικό δάνειο ήταν ένα ακριβό λάθος από την αρχή, καθώς αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας η Ελλάδα χρωστούσε στην Goldman Sachs 600 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον των 2,8 δις ευρώ του δανείου! Ποιος ευθύνεται, τουλάχιστον πολιτικά, γι’ αυτό το φοβερό παιγνίδι που σήμανε την αρχή της κατρακύλας της ελληνικής οικονομίας; Ο Κώστας Σημίτης και η κυβέρνησή του. Επί της διακυβέρνησης του ιδίου είχαμε τον τριπλασιασμό του κόστους των Ολυμπιακών Αγώνων. Τι άλλο χρειάζονταν για να πάρουμε την κάτω βόλτα; Τα σκάνδαλα της Ζήμενς, των υποβρυχίων, των φαραωνικών έργων κ.ά., στα οποία συνέπραξε η εγχώρια διαπλοκή με τα ξένα συμφέροντα -υπό την ανοχή της κυβέρνησης Καραμανλή-, που τώρα επιτυγχάνουν την οργανωμένη χρεοκοπία και ευλόγως πανηγυρίζουν για λογαριασμό τους.» (9/3/2012)

«Δεν έβλεπε» παράνομες χρηματοδοτήσεις κομμάτων και σκάνδαλα ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και μ’ εκείνο το απερίγραπτο, απαξιωτικό χαμόγελο μας έστελνε –αν είχαμε στοιχεία- στον… εισαγγελέα. Μέχρι που απεδείχθη περίτρανα και ομολογήθηκε διαρρήδην από άνθρωπο του πρώην πρωθυπουργού ότι το ΠΑΣΟΚ χρηματιζόταν από μεγάλη γερμανική εταιρεία. Ακόμη και τη «δημιουργική λογιστική» αρνιόταν ο κ. Σημίτης. Αλλά έρχονται τώρα οι Financial Times να αποκαλύψουν πως η τράπεζα Goldman Sachs βοήθησε στην απόκρυψη δισεκατομμυρίων ευρώ του δημοσίου χρέους της Ελλάδας. Οι συμφωνίες έφεραν ονομασίες, όπως Αίολος και Αριάδνη και στην ουσία αποτελούσαν «συγκαλυμμένα δάνεια» τα οποία όμως «δεν ήταν καταγεγραμμένα» ως τέτοια. Για την ακρίβεια το 2001, μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ο όμιλος Goldman Sachs είχε δανείσει στην ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να ανταποκριθεί η Ελλάδα στις απαιτήσεις της ευρωζώνης…» (16/2/2010)

«Μία νεαρή ακτιβίστρια στη Γερμανία ανεβαίνει στο βήμα, εγκαλώντας τον Κ. Σημίτη ως συνυπεύθυνο για τη διαφθορά που οδήγησε την Ελλάδα στη σημερινή της κατάσταση. Ο Κ. Σημίτης εκνευρίζεται. Όχι, τώρα δεν λέει "όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα", απαντώντας έτσι σε όσους επί της πρωθυπουργίας του μιλούσαν για την τεράστια διαφθορά των εκσυγχρονιστών-λαμόγιων. Τώρα αυτοί που κατά τη γνώμη του ασκούν κριτική είναι οι "κακοί -και διεφθαρμένοι- επιχειρηματίες που βρίσκονται στο περιθώριο" και οι οποίοι επιδιώκουν την επιστροφή στη δραχμή! Για τα δύο εκατομμύρια ανέργους που βρίσκονται στο περιθώριο της ζωής δεν λέει ούτε μία κουβέντα ο ανεκδιήγητος. Γι' αυτόν που νομιμοποίησε τη διαφθορά, χαρακτηρίζοντάς την "μετανεωτερική διακινδύνευση" οι "κάτω" δεν υπάρχουν, δεν υφίστανται ως ορατές ανθρώπινες οντότητες…» (12/9/2013)

«…Η διαφθορά, τότε, δεν ήταν παρά μία μορφή διακινδύνευσης, αρκεί να ήσουν «έξυπνος» για να μην συλληφθείς (σ.σ. έτσι έλεγε ο Σημίτης και οι περίφημοι «εκσυγχρονιστές» του). Όσοι τολμούσαμε να θίξουμε τις πολιτικές και ηθικές συνέπειες του πλιάτσικου, χαρακτηριζόμαστε «γραφικοί και συντηρητικοί ηθικολόγοι», ενώ ο Σημίτης μας παρέπεμπε στον εισαγγελέα! Σχετικά δε με τη μομφή ότι καταναλώναμε παραπάνω από όσα παράγουμε, ότι δανειζόμασταν υπέρμετρα, θα υπενθυμίσουμε τον διαφημιστικό βομβαρδισμό και τις αφόρητες οχλήσεις των τραπεζών, που παρείχαν εύκολο και φθηνό χρήμα. Αλλά η κατανάλωση δεν ήταν μια απλή υπόθεση αλλά και μία κοινωνικο-πολιτισμική συνθήκη. Αυτός που ζούσε μετρημένα ήταν «λούζερ» ή «ξενέρωτος». Ακόμη περισσότερο, αν ήθελες να είσαι ενταγμένος στην κοινωνία όφειλες να καταναλώνεις… Γιατί η κατανάλωση μας συνείχε ως κοινωνία, μ’ αυτή «μιλούσαμε» και μέσω αυτής «αναγνωριζόμαστε» από τους άλλους, αλλά και αναγνωρίζαμε κατ’ επέκταση τον εαυτό μας. Όλη η ζωή κινούνταν γύρω από τον πυρήνα της κατανάλωσης. Καταναλώναμε υλικά προϊόντα, κυρίως του εμφαίνεσθαι, καταναλώναμε τις σχέσεις μας, καταναλώναμε βουλημικά το σεξ, την πορνογραφία, τις ακραίες εμπειρίες, τις μεταμορφώσεις του σώματός μας, τις γνωριμίες μέσω του διαδικτύου, καταναλώναμε τελικά την ίδια την εικόνα ή τις εικόνες του εαυτού μας…» (η κουλτούρα της κατανάλωσης σημείων και συμβόλων που μας καθιστούν αναγνωρίσιμους/ορατούς στο βλέμμα των άλλων, συνεχίζει να καλλιεργείται και σήμερα) (18/4/2012)

*gpapaso.blogspot.com