Διάβαζα για την αγωνία φροντιστή του κατάκοιτου γονιού του, που προσπαθούσε να βρει άκρη στην ελληνική γραφειοκρατία (δεν σήκωναν το τηλέφωνο) προκειμένου να εμβολιαστεί ο πατέρας του.
Ύστερα είδα αυτή τη φωτογραφία των γιατρών στο νότιο Περού, που περνούν το ποτάμι πάνω σ’ αυτή την ξύλινη γέφυρα για να πάνε σ’ ένα χωριό να εμβολιάσουν τους κατοίκους του.
Άλλος κόσμος… Άλλοι άνθρωποι… σκέφτηκα
Μήπως γι’ αυτό η Αριστερά στη Λατινική Αμερική θριαμβεύει;
