Και η Πρόεδρος σιωπά
[ Κώστας Καναβούρης / Ελλάδα / 27.02.21 ]Είναι η 51η ημέρα που κάνει απεργία πείνας ένας άνθρωπος και η 6η ημέρα απεργίας δίψας, ζητώντας το αυτονόητο: να εφαρμοσθεί ο νόμος. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Απλώς το αυτονόητο. Είναι η 51η ημέρα που το πολίτευμα γίνεται κουρελόχαρτο μιας αδίστακτης δράκας αδίστακτων ανθρώπων.
Είναι η 51η ημέρα που η Πρόεδρος της Δημοκρατίας σιωπά. Και είναι ντροπή. Ένας άνθρωπος ανεβαίνει στο 51ο σκαλί του ικριώματος, η Πρόεδρος τον βλέπει… και σιωπά! Είναι καταισχύνη για ένα πολίτευμα που θέλει να λέγεται Δημοκρατία.
Η Πρόεδρος υπήρξε ανώτατη δικαστικός. Ουδείς γνωρίζει καλύτερα από την ίδια τι πρέπει να πράξει. Και σιωπά.
Η Πρόεδρος ακούει τους τελευταίους κόκκους από την ζωή ενός ανθρώπου να πέφτουν στην κλεψύδρα του θανάτου και σιωπά.
Είναι η 51η ημέρα που η Δημοκρατία μετατρέπεται σε αρένα, τα σκυλιά του θανάτου ουρλιάζουν πεινασμένα και η Πρόεδρος σιωπά.
Η Πρόεδρος χαϊδεύει τον γάτο της. Η Πρόεδρος είναι συλλογισμένη. Η Πρόεδρος φυγομαχεί. Η Πρόεδρος δεν μένει πια εδώ. Αν τώρα δεν μιλήσει, ουδέποτε άλλοτε μπορεί να μιλάει. Αν η Πρόεδρος σιωπά τώρα, ήδη ακυρολεκτεί σε όλες τις επόμενες δηλώσεις της. Αν δεν μιλήσει τώρα, το πολίτευμα δεν τη χρειάζεται και αυτό είναι ζοφερό. Και αυτό είναι μία ακόμα μορφή κρατικής τρομοκρατίας.
Σήμερα 51η ημέρα απεργίας πείνας και 6η ημέρα απεργίας δίψας ενός ανθρώπου, προκειμένου να εφαρμοσθεί ο νόμος, η δημοκρατία λαμπρύνεται από ένα κείμενο του Διονύση Τεμπονέρα. Αναζητείστε το. Υπάρχει παντού, γιατί ευτυχώς ακόμα, το Σύνταγμα και οι νόμοι προστατεύονται από τον πατριωτισμό των Ελλήνων. Ευτυχώς ακόμα, ο πατριωτισμός αυτός που λείπει από τον πατριωτισμό της Προέδρου μπορεί να κάνει «οίστρο της ζωής το φόβο του θανάτου». Αυτός ο πατριωτισμός που δε μπορούν να έχουν «όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται».
Καλό είναι να διαβάσει η Πρόεδρος – έτσι και αλλιώς απ’ ότι φαίνεται, δεν έχει κάποια δουλειά που να επείγει – αυτό το κείμενο του Διονύση Τεμπονέρα. Ιδίως εκεί που λέει «ο κόσμος για τον οποίο αγωνιζόμαστε εμείς, δεν εκδικείται». Και το λέει πάνω από τον τάφο του δολοφονημένου αγωνιστή για τη δημοκρατία και την παιδεία και τα νιάτα του κόσμου, πατέρα του.
Να το διαβάσει προσεκτικά η Πρόεδρος. Θα την βοηθήσει πιστεύω καθώς θα συντάσσει την παραίτησή της. Για εδώ, δεν κάνει.