«Ταξίδεψα την Ελλάδα φωνάζοντας το όνομά μου […] Είπα, είμαι ο απατεώνας, γιος ενός κουτσού καλικάντζαρου και ενός διαβόητου ξωτικού που έχει εμμονή με την αλλαγή σχήματος. Και ο κόσμος μου απάντησε, κάθαρμα, περισσότερο από το αποδεκτό θέλεις να σε εκλέξουν, το όνομά σου είναι Διόνυσος». Αυτός που το όνομά του σημαίνει «δύο φορές γεννημένος». Το πρώτο βιβλίο του Κωνσταντίνου Αλεξανδράκη είναι το Deux fois né (Δυο φορές γεννημένος). Ένα ταξίδι σε αναζήτηση των ελληνικών ριζών του.
Τώρα διαβάζω στην Le Monde για το νέο βιβλίο του Αλεξανδράκη, το «Hospitality to the Demon», εκδόσεις Verticales (2025), που αναφέρεται στον «επίπονο, σκληρό αγώνα ενός άνδρα με την ιστορία του, τα τραύματά του, την αρρενωπότητα και την ‘κουλτούρα βιασμού’ που ο συγγραφέας εντοπίζει στην ελληνική μυθολογία. Συντετριμμένος από τις αναμνήσεις και τις αγωνίες του, είναι τρομοκρατημένος από την ιδέα να είναι επίσης ένας πιθανός θύτης απέναντι στην αγαπημένη μικρή του κόρη. Αρχίζει λοιπόν να εντοπίζει τα σημάδια τού «δαίμονα» μέσα του και γύρω του, διαβάζει κείμενα θυμάτων, αναλύει τη σχέση της κοινωνίας και πιο συγκεκριμένα του κόσμου της τέχνης με το παιδικό έγκλημα.
Ο 40χρονος «Πατέρας» για να αποκρούσει τον φόβο της επανάληψης, επιχειρεί να χαρτογραφήσει τη «Μεγάλη Ήπειρο της Σεξουαλικής Βίας». Αυτό το επικίνδυνο ταξίδι, μεταξύ φάρσας και εφιάλτη, θα διαρκέσει έξι χρόνια Σε μια φανταστική Δανία (που πάντα έχει κάτι σάπιο), ο Κωνσταντίνος Αλεξανδράκης διερευνά με εικονοκλαστικό τρόπο το αντρικό συναίσθημα που δημιουργούν οι «καταχρήσεις της κυρίαρχης θέσης».
Ο Κωνσταντίνος Αλεξανδράκης γεννήθηκε το 1978. Σε ηλικία 18 ετών πήγε στο νησί Koh Tao στην Ταϊλάνδη. Μεταξύ 20 και 22 ετών, εκπαιδεύτηκε ως σχεδιαστής διαφημίσεων. Από την ηλικία των 23 έως 29 ετών, εργάστηκε στην Colgate ως σχεδιαστής οδοντόβουρτσας. Έγινε δοκιμαστής καλτσών ράγκμπι και στη συνέχεια ενθουσιάστηκε με το RSA. Τα τελευταία χρόνια έμαθε ελληνικά και έστρεψε την καλλιτεχνική του πρακτική στη συγγραφή. Σήμερα ζει στη Λιλ. (ΓΧΠ)
Constantin Alexandrakis, L’hospitalité au démon, préface de Neige Sinno, Verticales, 2025.
