Η υποβοηθούμενη αυτοκτονία της κοινωνίας*

 Η διαρροή των 11.000.000 οικονομικών φακέλλων από το παναμέζικο γραφείο Mossack Fonseca ήταν ‘ο θρίαμβος της Δημοκρατίας απέναντι στα σκοτεινά οικονομικά συμφέροντα’ σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Τύπο... μόνο που αφορούσε κυρίως σε πολιτικούς, δικτάτορες, εκατομμυριούχους και διάσημους αθλητές και ηθοποιούς. Λιγότερο σε πολυεθνικές εταιρείες και μεγάλους ανώνυμους λογαριασμούς (τρομοκρατία; οργανωμένο έγκλημα;) και ακόμη λιγότερο σε τράπεζες και σε νομικά γραφεία διαχείρισης (και ξεπλύματος) μεγάλων περιουσιών.

 Παναμάς; Ποιός Παναμάς; Το “Πλανητικό Αρχιπέλαγος του Οικονομικού Εγκλήματος” (Le Monde Diplomatique, Avril 2010) απλώνεται σε 100 περίπου ‘νησιά’, 4000 Τράπεζες, 2.400.000 εταιρείες – βιτρίνες και έχει βαθιά στα θησαυροφυλάκιά του, 16–18 τρισεκατομμύρια δολλάρια. Από αυτό το σύμπλεγμα, περνά ή και καταλήγει η χρηματική ροή του 50% τουλάχιστον του παγκοσμίου εμπορίου, με τις ευλογίες (ή τουλάχιστον την ανοχή) των ‘φιλελεύθερων’ κρατών. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη καταναλώνουμε εκατοντάδες χιλιάδες τόννους μπανάνας ετησίως, οι οποίες εισάγονται από την νήσο ...Jersey (μεταξύ νορμανδικών και αγγλικών ακτών), γνωστή βεβαίως βεβαίως, ως παραγωγός τροπικών φρούτων και όχι ως φορολογικός παράδεισος! Αποτέλεσμα, τα εκατομμύρια ευρώ φόρων στην μπανάνα που δεν εισπράττονται από τα Κράτη, αλλά από τους μεσάζοντες εν είδει ιδιωτικού φοροεισπράκτορα, αναζητώνται στην δική σας τσέπη για να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός και να έχει θέρμανση το σχολείο του παιδιού σας. Όπως αναφέρει και η έγκυρη εφημερίδα, οι απάτες τύπου Jersey αφαιρούν 60–80 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως από τα γαλλικά κρατικά ταμεία, ταυτόχρονα δε, οι περισσότερες πολυεθνικές στην Γαλλία πληρώνουν λιγότερο από 10% φόρο επί των κερδών τους. Ποιός ξαναπληρώνει; Το μαντέψατε ήδη!

 Ας δούμε τώρα πως σας κλέβουν αριστοτεχνικά (και νόμιμα...) αρκετές φορές για το ίδιο πράγμα.

1. Παντού, οποιαδήποτε εταιρεία, τα έξοδα διαφήμισης τα περνά στην τιμή του προϊόντος (ή της υπηρεσίας), ανεβάζοντάς την συχνά σε δυσανάλογα ύψη, σε σχέση με το κόστος παραγωγής.

2. Πολυτελή αυτοκίνητα, σκάφη αναψυχής, διακοπές και άλλα καλούδια βαφτίζονται εταιρικά (συχνά με την δικαιολογία της ‘προώθησης και διαφήμισης των προϊόντων’) και σπρώχνονται και αυτά στην ουρά να μπουν και να φουσκώσουν την τελική τιμή τους.

3. Τα έξοδα κίνησης με όλα τα παραπάνω, αλλά και με άλλα μέσα (π.χ. αεροπορικά ταξίδια),εκπίπτουν σε μεγάλο ποσοστό από την φορολογία, κατά συνέπεια μειώνουν λογιστικά τα κέρδη της εταιρείας, άρα και το ποσόν που θα εισπράξει το Κράτος.

4. Συχνά οι μεγάλες εταιρείες, καθώς τα κέρδη τους (μετά την διανομή μερισμάτων στους μετόχους) παραμένουν υψηλά και φορολογητέα, προτιμούν να δώσουν κάποια ποσά για φιλανθρωπικούς σκοπούς (μέσα από Foundations, Institutes, κ.α.) καθώς α) το μεγαλύτερο ποσόν εκπίπτει του φόρου και β) με το μικρό ποσοστό που τους απομένει να πληρώσουν για τον ‘ιερό σκοπό’, εισπράττουν εξαιρετική διαφήμιση (και πανάκριβη εάν την πλήρωναν πραγματικά) δείχνοντας το ‘ανθρώπινο’ πρόσωπό τους (λέμε τώρα...), σβήνοντας από την μνήμη μας πιθανά εγκλήματά τους (π.χ. επί 15χρονων στο Ανατολικό Κογκό που αφήνουν την τελευταία τους πνοή σε βαθιές τρύπες σκάβοντας με τα χέρια για κοβάλτιο, απαραίτητο για τα κινητά τηλέφωνα της ‘αγαπημένης’ μας εταιρείας, όπως αυτοτιτλοφορείται η τελευταία στις διαφημίσεις της).

 Μην αμφιβάλλετε ότι εσείς πληρώνετε ουσιαστικά (και νόμιμα!) τον φόρο της (κάθε) εταιρείας και μην αμφιβάλλετε ότι εσείς είσαστε ο πραγματικός Μαικήνας της τέχνης και της κουλτούρας και όχι η“Fondation Louis Vuitton” όπως γράφει στο διαφημιστικό φυλλάδιό της! Σε απλά ελληνικά, δώστε όλη την προσοχή σας σε δύο φαινόμενα: α) στην εκρηκτική αύξηση των Ιδρυμάτων, Ινστιτούτων και συναφών δομών των πολυεθνικών εταιρειών (καμμία σχέση με τα πραγματικά Ιδρύματα οραματιστών, φιλοσοφικών και κοινωνικών ρευμάτων και άλλων σοβαρών κινήσεων), β) στην φανερή πλέον μεθόδευση των Κρατών της ‘ελεύθερης οικονομίας’ να απαλλαγούν από το βάρος της χρηματοδότησης της Τέχνης και της Κουλτούρας γενικότερα, αλλά δυστυχώς ως τάση των νεώτερων χρόνων και της Υγείας (ιδέ Η.Π.Α., νοσοκομεία για φτωχούς) και της Παιδείας (έδρες χρηματοδοτούμενες από Foundations). Το (β) θα το ονόμαζα “Ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών δομών, υποβοηθούμενη από το Κράτος”. Με ιατρική ορολογία “Υποβοηθούμενη αυτοκτονία (ευθανασία) κοινωνίας που την έπεισαν, σώνει και καλά, ότι το μοντέλο που ήξερε μέχρι τώρα είναι θνησιγενές”.

 Δεν είναι αλήθεια ότι μονά–ζυγά, όλα είναι για το Κεφάλαιο και μην νοιώθετε αδικημένοι... Στην ‘ελεύθερη οικονομία’ (για τους παλαιολιθικούς, στον ‘καπιταλισμό’) υπάρχει ισονομία. Φτωχός ή πλούσιος, ο νόμος απαγορεύει να κοιμάσαι κάτω από τις γέφυρες!

*Μεγάλο μέρος των πληροφοριών αντλήθηκε από τον Christian De Brie, Le Monde Diplomatique, Mai 2016