Η βία, ο Τραμπ, η αριστερά και ο Μητσός

«Ο Τραμπ θεωρεί ότι οι φτωχοί φταίνε οι ίδιοι για τη φτώχεια τους», γράφει ο αρθρογράφος της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ Μ. Μητσός. Και αφού βρήκε αυτό το δημοφιλές έρεισμα κάνει ένα νοητικό άλμα για να ταυτίσει την άποψη του Αμερικανού προέδρου με αυτή του ΣΥΡΙΖΑ και μη, που επιμένουν ότι η βία δεν είναι ίδια. Φανατικός ο Τραμπ, φανατικοί και όλοι εκείνοι που δεν παραδέχονται ότι η βία είναι ίδια. Πρώτα, ο αρθρογράφος αγνοεί ότι η άποψη του Ντόναλντ Τραμπ για τη φτώχεια βασίζεται στην κουλτούρα του προτεσταντικού πουριτανισμού που εξισώνει τη «φτώχεια» με την «αμαρτία», καθώς οι φτωχοί είναι καταδικασμένοι από το... Θεό να παραμείνουν φτωχοί γιατί δεν αντέχουν τους πειρασμούς του πλούτου! Σε ποια… θρησκεία ερείδεται η άποψη των αριστερών για τη Βία; Ασφαλώς υπάρχει μία θρησκευτική βάση, όπως η ιστορία του Δαυίδ και του Γολιάθ. Κυρίως, όμως, υπάρχει μία λογική, καθώς όπως έχουμε ξαναγράψει, υπάρχει βία και βία. Η βία του αδυνάτου δεν είναι ίδια με τη βία του ισχυρού. Υπάρχει η βία του φασίστα που σκοτώνει και η ήπια βία για την οποία μιλούσε η Χάνα Άρεντ, που δεν αρνούνταν ότι -σε ορισμένες περιστάσεις- «η βία ...είναι ο μόνος τρόπος να ισορροπήσει ξανά η πλάστιγγα της δικαιοσύνης».

Η «ήπια βία» των «κάτω» -δηλαδή, οι υδαρές, οι χρωματιστές ή οι γαλακτώδεις διαμαρτυρίες- μπορεί να είναι και μία μορφή άμυνας. Σε κάθε περίπτωση η πέτρα του Παλαιστίνιου δεν είναι ίδια με τη σφαίρα του Ισραηλινού στρατιώτη. Ένα σύνθημα δεν είναι κλομπ. Δεν είναι ίδια η βία που ασκείται από τους ισχυρούς, εν οις και η κρατική εξουσία, που επιδιώκουν το μονοπώλιο της δύναμης, με τη "βία" των συνθημάτων των «κάτω», των απόκληρων των οποίων οι "πάνω" έχουν υπεξαιρέσει το δικαίωμα στη ζωή. Μιλώ για την αντίδραση των άνεργων στον ζωντανό θάνατό τους, μιλώ για την αντίδραση των προσφύγων στο ξερίζωμά τους, μιλώ για την αντίδραση των νέων στον ακρωτηριασμό των ονείρων τους. Αυτή η αντίδραση δεν είναι βία. Κάποτε, μάλιστα, μπορεί να είναι και Δικαιοσύνη.

Αυτοί, λοιπόν, που εξισώνουν τα πάντα, αυτοί που χάνουν τις αποχρώσεις και βλέπουν μόνο «άσπρο-μαύρο», αυτοί είναι συνήθως οι μανιχαϊστές, οι φονταμενταλιστές και οι φασίστες. Είναι αυτοί που βλέπουν από το «Δεσμωτήριο» (Μαξ Βέμπερ) των καθολικών αληθειών και της αυθεντίας.

*Το σημείωμα βασίζεται στο προχθεσινό με τίτλο "Θα απαγορεύσουν και τα συνθήματα"