Η ανθρώπινη ζωή που... σώζεται πάνω σε καμένη γη

Ας καούν τα δέντρα, τα άλογα, τα ελάφια, οι σκίουροι, τα πάντα, ας καεί όλη η φύση, αλλά να… σωθεί η ανθρώπινη ζωή! Αυτό λένε συνοπτικά οι κυβερνώντες. Ως εάν να μπορεί να υπάρξει ανθρώπινη ζωή στην καμένη γη, στην ερημωμένη φύση, στο κενό. Αλλά αν αυτό δεν είναι φτηνή κυβερνητική προπαγάνδα συγκάλυψης του εγκλήματος, που απευθύνεται σε ηλίθιους, τότε είναι ακραίος εγωτισμός και απύθμενη βλακεία. Όχι, η ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τα δέντρα, τις μέλισσες, τα άλλα ζώα, τα φυτά, χωρίς την υπόλοιπη ζωική αλυσίδα. Η ανθρώπινη ζωή από μόνη της είναι μία ακρωτηριασμένη ζωή, μια νεκρο-ζώντανη ζωή.

Κάποτε υπήρχε ενότητα του ανθρώπου με τη φύση. Αλλά από ένα σημείο και μετά (από την Αναγέννηση και την καπιταλιστική ανάπτυξη και δώθε) «δεν μπορούμε πια να σκεφτούμε το σύμπαν ως ένα δομημένο και συνεκτικό όλον», παρατηρούσε ο Κ. Παπαϊωάννου. Ο άνθρωπος αποστασιοποιήθηκε από τη φύση για να την εκμεταλλευθεί. Η ισορροπία και η αρμονία χάθηκαν. Το είναι του ανθρώπου τέθηκε ως υποκείμενο απέναντι στον κόσμο, ο οποίος γίνεται πλέον αντιληπτός ως ένα σύστημα αντικειμένων που είναι ουσιαστικά ξένο προς τον άνθρωπο. Πριν η ύπαρξη δεν ήταν προβληματική: ο άνθρωπος αναγνώριζε τη φυσική του θέση. Τώρα τίθεται πέρα και πάνω από τη φύση, προβάλλοντας τη θέση ότι «πάνω απ’ όλα είναι η ανθρώπινη ζωή»! Μόνο που η έννοια «ανθρώπινη ζωή» είναι αφηρημένη. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι υποκείμενα, αντίθετα οι πολλοί, όπως ο 46χρονος διανομέας της Χαλκίδας, είναι αντικείμενα (η πραγμοποίηση του ανθρώπου).

Με την καπιταλιστική επανάσταση, το Χρήμα και ο "ορθός λόγος" του λογιστή θα παραχωρήσουν την κοσμική εξουσία στον άνθρωπο, χάρη στην Αφαίρεση. Όλα μετριούνται σε χρήμα. Το σιτάρι είναι πλέον χρήμα, τα δέντρα του τροπικού δάσους του Αμαζονίου είναι χρήμα, η γη της αποψιλωμένης Αμαζονίας και της Αφρικής είναι χρήμα, οι αγροτοβιομηχανικές καλλιέργειες είναι χρήμα, οι καμένες δασικές εκτάσεις είναι χρήμα για τους επενδυτές της δήθεν «πράσινης ενέργειας» αλλά και του τουρισμού. Η Φύση παύει να είναι ζωή. Η ζωή είναι πλέον Χρήμα. Είναι ο άνθρωπος που κατέχει το Χρήμα. Γι’ αυτό πάνω απ’ όλα τίθεται ο Άνθρωπος. Αλλά μόνο αυτός που κατέχει το Χρήμα. Ναι, αν η βίλα ήταν του «Τραβόλτα» θα σώζονταν από τη φωτιά, όπως έλεγε ο τηλεδήθεν, γιατί το αντικείμενο αποκτά κάτι από την υποκειμενικότητα του κυρίου του…

Η θέση αυτή δημιουργεί χαοτικές καταστάσεις στη φύση αλλά και στον άνθρωπο. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι υποκείμενα. Οι πολλοί είναι αντικείμενα και «καίγονται» μαζί με τα σπίτια τους και την φύση, ακόμα κι όταν η «ζωή» τους σώζεται…

*Η φωτογραφία είναι αρχείου