Η αγάπη είναι λόγος ύπαρξης, όχι ο φόβος

Μου ζητάτε να φοβηθώ για τη ζωούλα μου, είτε με τον κορονοϊό, είτε με τους πρόσφυγες, εμένα που πέρασα νύχτες ολόκληρες σε νοσοκομεία, έχοντας στην αγκαλιά μου φίλους που είχαν λιώσει από το AIDS και έτρεμαν να τους ακουμπήσουν ακόμη κι οι εραστές τους; Ήμουν μόλις 26 ετών.
Λυπάμαι... μου είναι πολύ δύσκολο να φοβηθώ για τη ζωούλα μου ειδικά τώρα στα γεροντάματα. Ξέρω να διαβάζω οδηγίες και να κατανοώ τους ανθρώπους που έχουν ανάγκες.
Έχω δει στα μάτια πρόσφυγα, που άφησε την πατρίδα του για να γλυτώσει.
Προτιμώ μέχρι τέλους να διατηρήσω την ελαττωματική ανθρώπινη ιδιότητά μου.
Γιατί η αγάπη είναι λόγος ύπαρξης, όχι ο φόβος. Γράφει ο Τέλλος Φίλης από τη Θεσσαλονίκη. Ίδιες εμπειρίες κι εγώ. Ίδιες σκέψεις.