Η άγκυρα του ελέους

Με ρωτάς τι συμβολίζει η άγκυρα στο μπράτσο μου, κι αν είμαι ναυτικός. Μ’ ένα καράβι σάλπαρα χρόνια προτού. Μα γρήγορα κατάλαβα πως τα σανίδια μπάζουν κι άρχισα τη σαβούρα να πετώ, που πολύτιμο φορτίο μού ορκίζονταν πως είναι. Σε λίγο πορεία άλλαξα, τους σκοπέλους ν’ αποφύγω, και καινούργια ρότα χάραξα με τη δική μου την πυξίδα και τον δικό μου ουρανό. Από τότε επίμονα στο χάρτη ένα Νησί αναζητώ, που οι συντεταγμένες λείπουν. Κι όταν απελπισία με λυγίζει, την άγκυρα κοιτώ, την άγκυρα του ελέους, που στο χέρι έχω ανεξίτηλα χαράξει. Και στο πέλαγος που μανιασμένο αφρίζει θάνατο ηρωικό, στίχους αδέξιους σπέρνω, κάμπος να γενεί και να καρπίσει φως.