Ζακ Κωστόπουλος: Πανελλαδική Ημέρα Δράσης για απονομή δικαιοσύνης

[ ARTI news / Ελλάδα / 03.05.22 ]

Στην τελική ευθεία εισέρχεται η δίκη του φονικού λιντσαρίσματος του Ζακ Κωστόπουλου στην οδό Γλάδστωνος στις 21 Σεπτεμβρίου 2018, που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία.

Σήμερα το πρωί στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας αναμένεται να ολοκληρωθούν οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης των αστυνομικών και αμέσως μετά να ενημερώσει η έδρα πότε θα γίνει η διάσκεψη των τακτικών και των λαϊκών δικαστών ύστερα από την οποία θα ανακοινωθεί η ετυμηγορία. 

Θυμίζουμε την κατάθεση της γυναίκας, η οποία βρισκόταν δύο μόλις μέτρα από τον τόπο του εγκλήματος και η οποία στο παρελθόν είχε εργαστεί τόσο σε Αστυνομικό Τμήμα όσο και στην ΕΥΠ:  

Είδα «θρυμματισμένη τη βιτρίνα και έναν νεαρό κατατρομαγμένο στην προθήκη να προσπαθεί να βγει».

«Ρίχνει μια κλωτσιά ο ένας, πέφτει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της βιτρίνας και βρίσκει το νεαρό. Και το παιδί βάζει το χέρι στο λαιμό. Εγώ ούρλιαζα και έλεγα "θεέ μου καρατομήθηκε" και έκλεισα τα μάτια. Δεν άντεχα. Και τα ανοίγω και είδα τους δυο ανθρώπους έξαλλους να συνεχίζουν να τον χτυπάνε και φώναζα ξανά "σταματήστε θα τον σκοτώσετε". Πήγε ένας κύριος να τους σταματήσει και πήγα κι εγώ πίσω του. Εγώ εκείνη την ώρα αποφάσισα να μείνω να προστατεύσω με όποιον τρόπο μπορούσα το νεαρό, μέχρι να έρθει η αστυνομία».

«Ο νεαρός όταν έπεσε κάτω, είχε ορθάνοιχτα τα μάτια του και ήταν καρφωμένα στα δικά μου, το σαγόνι του, τα χείλη του τρεμοπαίζανε. Αυτή η εικόνα με σημάδεψε, έκτοτε για πάρα πολλούς μήνες δεν μπορούσα να συνέλθω και χρειάστηκε να πάρω θεραπεία, γιατί πιστεύω ότι εκείνη την ώρα που είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω μου [συγκινείται]. Σαν να ήθελε κάτι να μου πει. Μα τι να ήθελε να μου πει; Βοήθεια; Να μου ζητήσει κάτι; Ήμουν πάρα πολύ κοντά και ακόμα όταν θυμάμαι το πρόσωπό του δεν μπορώ».