Ελευθερία και δικαιοσύνη για όλους

Ένας άνθρωπος.

Ένας άνθρωπος που έχει για γείτονες Ρώσους, Λευκορώσους, Πολωνούς, Σλοβάκους,

Ούγγρους, Ρουμάνους, Μολδαβούς.

Ένας άνθρωπος που βρέχει τα πόδια του στον Δνείπερο, στη Μαύρη θάλασσα και την

Αζοφική και σε 7.000 λίμνες.

Ένας άνθρωπος που περπατά στις στέπες και σκαρφαλώνει στη Γκοβέρλα σαν θέλει ν’

αγναντέψει από ψηλά.

Ένας άνθρωπος με ρίζες στους Βαράγγους.

Ένας άνθρωπος κυριαρχούμενος και διαφιλονικούμενος πότε από τη Χρυσή Ορδή πότε από

της Λιθουανίας το Μεγάλο Δουκάτο και πότε απ’ το Βασίλειο της

Πολωνίας.

Ένας άνθρωπος διαμελισμένος από τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο.

Ένας άνθρωπος στο άρμα της Σοβιετικής Ένωσης, σε πείνα δικασμένος.

Ένας άνθρωπος που ένιωσε την έκρηξη στο Τσερνόμπιλ.

Ένας άνθρωπος «ανεξάρτητος» αλλά σε ύφεση, άρα κυριαρχούμενος και αδικημένος.

Ένας άνθρωπος με μια πορτοκαλί σημαία στους δρόμους.

Ένας άνθρωπος που μπορεί και να διαβάζει Γκόγκολ και Μπουλγκάκοφ και Αχμάτοβα και

Μαγιακόφσκι και μπορεί κι αυτός να έχει υπογραμμίσει στα βιβλία τις

ίδιες ακριβώς μ’ εσένα λέξεις και να ‘χει προβληματιστεί ή να ’χει κλάψει

πάνω στις ίδιες ακριβώς αράδες.

Ένας άνθρωπος που είδε τους γιούς του και τις κόρες του να παίρνουνε της ξενιτειάς τους

δρόμους.

Ένας άνθρωπος που περίμενε να γιορτάσει τη Γιορτή του Πράσινου και του Ιβάν Κουπάλα,

να κολυμπήσει στα νερά των ποταμιών και των λιμνών, να χορέψει πάνω

από τις φωτιές με βοτάνια και λουλούδια μυρωδάτα στο κεφάλι.

Ένας άνθρωπος που βλέπει το σιτάρι του να φεύγει κι αυτός να ‘ναι φτωχός κι άλλοι τον

πλούτο του να νέμονται.

Ένας άνθρωπος κυριαρχούμενος και λεηλατημένος.

Ένας άνθρωπος που σφίγγει δυνατά το χέρι του παιδιού του και στο παλτουδάκι του έχει

καρφιτσώσει την κονκάρδα με την ομάδα του αίματος του.

Ένας άνθρωπος, σήμερα, από την Ουκρανία. (Χτες από αλλού και ποιος γνωρίζει αύριο

από πού)

Ένας λαός κι ο τόπος του. Σήμερα, εισβολέας ο Ρώσος τύραννος. (Χτες άλλος και ίσως

άλλος ο αυριανός)

Δεν θα ρωτήσουμε ποτέ πόσο πολύ μπορούν τα πάθη του να επηρεάσουν τη δική μας τη ζωή. Ξέρουμε. Αφού ο άνθρωπος αυτός κι ο τόπος του βρίσκεται κάθε μέρα στο τραπέζι μας, σε κάθε μπουκιά από το ψωμί μας.

Δεν χρειαζόμαστε μεζούρα ή ζυγαριά. Είμαστε άνθρωποι απλοί, ειρηνικοί. Δεν νομιμοποιούμε τα εγκλήματα των κυρίαρχων συμφερόντων σωπαίνοντας.

Υπερασπιζόμαστε τον άνθρωπο

την κυριαρχία των λαών

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ