Δημήτρης Κατρινάκης: ένα λαμπρό παιδί

Ο Δημήτρης Κατρινάκης είναι ένα λαμπρό παιδί. Όχι από κείνα που σε κάνουν περήφανοι μόνο με όσα καταφέρνουν, αλλά από κείνα που σε κάνουν να ντρέπεσαι για όσα εσύ δεν έκανες ώστε να αρθείς στο δικό τους ύψος για να είναι αυτά περήφανα για σένα.

Ο Δημήτρης Κατρινάκης είναι τελειόφοιτος της ιατρικής σχολής Ηρακλείου Κρήτης, ασκούμενος ορθοπεδικός στο νοσοκομείο ΚΑΤ, πρώην πολίστας του Ο.Φ.Η. Είναι παιδί οικογένειας γιατρών (τα στοιχεία από το ethnos.gr). Είναι μέλος της νεολαίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μόλις στο δεύτερο έτος της σχολής του πήγε εθελοντής στη Μόρια. Θα ήθελε να πάει ακόμα πιο μακριά: «Θα ήθελα επίσης να πάω στην εμπόλεμη ζώνη στη Συρία, να συνδράμω στους Κούρδους και στους Σύρους που υποφέρουν». Δεν είναι «νεανικοί ρομαντισμοί» όπως θα έλεγαν οι «κατασταλαγμένοι» του βάναυσου τάχα μου πραγματισμού. Είναι η άποψή του για την ιατρική: «Δεν ακολούθησα τυχαία την ιατρική. Το έκανα κυρίως από την ανάγκη για να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου που το έχουν ανάγκη και υποφέρουν, είτε είναι στην Ελλάδα, είτε είναι στο εξωτερικό, είτε είναι σε εμπόλεμες ζώνες, σε φτωχούς, πρόσφυγες και κατατρεγμένους. Δεν θα γίνω ποτέ ιδιώτης γιατρός. Ονειρεύομαι να προσφέρω τις υπηρεσίες μου σε ένα δημόσιο νοσοκομείο. Το επάγγελμά μου επιβάλλει να διεκδικώ και να αγωνίζομαι και όχι να πουλάω αυτό το αγαθό που κάποιοι το έχουν ανάγκη».

 Ένα παιδί που ονειρεύεται, που ονειρεύεται να μετρήσει και να θωπεύσει τις πληγές πάνω στο σώμα των ανυπεράσπιστων, όπως το «παιδί που μετράει τ’ άστρα».

Ο Δημήτρης Κατρινάκης συνεπής με την ομορφιά που είναι σκευή του, την περασμένη Δευτέρα μετά την βάρδια του στο ΚΑΤ, κατέβηκε στην ΑΣΟΕΕ να διαδηλώσει υπέρ του Πανεπιστημιακού Ασύλου, έγινε ντου της Αστυνομίας, πήγε να βοηθήσει συντρόφους του που είχαν πέσει κάτω, από «στοιχεία αναγκαστικότητας»… και αυτό ήταν. Ο Δημήτρης Κατρινάκης γνώρισε από πρώτο χέρι τι εστί «στοιχείο αναγκαστικότητας». Στοιχείο αναγκαστικότητας εστί ότι εδάρη ανηλεώς απ’ τον αφιονισμένο συρφετό των ένστολων, με (παράνομο) πτυσσόμενο κλομπ… που του είπαν ότι είναι φακός (το οποίο είναι νόμιμο «στοιχείο αναγκαστικότητας;»), βρέθηκε στη ΓΑΔΑ και πάει να δικαστεί στις 22 Νοεμβρίου με τις συνηθισμένες ψεύτικες κατηγορίες για τα αδικήματα της αντίστασης και της εξύβρισης κατά της αρχής. Υπάρχει βίντεο που δείχνει ξεκάθαρα ότι ο φοιτητής, ούτε εξύβρισε, ούτε αντιστάθηκε.

Αν καταδικαστεί το λαμπρό αυτό παιδί που ακόμα και την ώρα του ξυλοδαρμού επέδειξε αλτρουισμό και γενναιότητα αλληλεγγύης, θα είναι εμπόδιο στο να πάρει την ειδικότητά του, αλλά και την άδεια για να ασκήσει την ιατρική όπως την ονειρεύεται. Και η βάρβαρη «κανονικότητα» θα έχει αποκατασταθεί.

Γιατί βέβαια, σύμφωνα με την λογική του Βορίδη, ο Δημήτρης Κατρινάκης δεν είναι «κανονικός». Σύμφωνα με την φρικώδη λογική της φασισμένης απλοϊκότητας, «αν είσαι αριστερός δεν μπορείς να σκεφτείς κανονικά». Δεν μπορείς «να πέφτεις στην φωτιά» για να σώσεις τον πεσμένο. Αυτό, στην λογική του Βορίδη, του Λεπέν, του αρχιχούνταρου Παπαδόπουλου, δεν υπάρχει.

Σύμφωνα μ’ αυτή την λογική, «κανονικός» δεν είναι ο γιατρός που ονειρεύεται να συντρέξει τους κατατρεγμένους, αλλά εκείνος που μιζώνεται για να συνταγογραφεί τη Novartis, η οποία «σώζει ζωές» κατά τον Άδωνι, εκείνος που μπερδεύει τον όρκο του Ιπποκράτη με την «εσωτερική πληροφόρηση» των φαρμακευτικών εταιρειών.

Κι από κοντά, κανονικός είναι ο πολιτικός που τα πιάνει, στερώντας τα φάρμακα από τους φτωχούς, που καταστρέφει το δημόσιο σύστημα υγείας, που προωθεί το Ασφαλιστικό Πινοσέτ. Ο πολιτικός που δεν θέλει και εμποδίζει τα παιδιά που ονειρεύονται να μπορούν να σπουδάσουν την ιατρική του ανθρώπου και το μεγαλείο της. Κανονικός είναι ο πολιτικός που διώχνει τα παιδάκια των προσφύγων από τα σχολεία και τις αίθουσες εμβολιασμού. Ο γιατρός που έχει όπλο του το νεύμα της αγάπης, δεν σκέφτεται κανονικά.

Κανονικός είναι ο «διατροφολόγος» Κυρανάκης, ο «ψυχίατρος» Βορίδης, ο «ποιητής» Μπογδάνος, η «δεν είμαι πολιτικός» Δόμνα Μιχαηλίδου, ο Άδωνις, ο Πλεύρης, ο Λοβέρδος. Και από κοντά οι Φρουζήδες, οι Χριστοφοράκοι και πλήθος άλλων.

Κανονικός είναι ο Μητσοτάκης με τα τρία πτυχία του και τις 10.000 ευρώ πρώτο μισθό. Κανονικός είναι ο «σύμβουλος μαμάς» Μπακογιάννης του Χάρβαρντ, που δεν ξέρει να ξεχωρίσει δυο φασιστών άχυρα. Κανονικό είναι να τελειώνεις το «Τζον Χόπκινς» και πριν πάρεις το πτυχίο να βρίσκεις δουλειά στην Goldman Sacs όπως η κόρη Μητσοτάκη.

Κανονικότητα είναι ο ψυκτικός και οι γιοι του να γεννιούνται με το γονίδιο της βλακείας ώστε να μην μπορούν να πιάσουν ούτε τη βάση για να περάσουν στο πανεπιστήμιο, σε αντίθεση με τους νεαρούς βλαστούς της πατρίδας από τζάκι(!), που γεννιούνται με το γονίδιο της μεγαλοφυΐας και τελειώνουν τρία τρία τα Χάρβαρντ και τα Γέηλ.

Αυτό θα πει κανονικότητα. Κάθε τι άλλο για ισότητα και τα συναφή το λένε οι αφύσικοι αριστεροί: και είναι αντίθετο στην φύση όπως λέει και ο Κυριάκος. Α, ναι. Και το Πολυτεχνείο δεν είχε νεκρούς. Αντίκειται στην κανονικότητα αυτός ο «μύθος» των Αριστερών.

Χρωστούμε λοιπόν ευγνωμοσύνη στα λαμπρά παιδιά όπως ο Δημήτρης Κατρινάκης. Γιατί με την πορεία και την πράξη τους συντηρούν την ελπίδα ότι πράγματι: «Το Πολυτεχνείο ζει».

Εμείς να δούμε τώρα.