Γιατί πρέπει να βγούμε στο ΔΡΟΜΟ στις 28/2

[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Κόσμος / 17.02.25 ]

 Αυτό που ζούμε με το έγκλημα των Τεμπών και την προσπάθεια συγκάλυψής του είναι ένας ολοκληρωτισμός.

Αυτό που βιώνουν οι ΗΠΑ αυτή τη στιγμή υπό την ηγεσία ΤΡΑΜΠ-ΜΑΣΚ είναι ένας ολοκληρωτισμός που επιδιώκει να αποκτήσει την αξία υποδείγματος για ολόκληρο τον κόσμο.

Οι ΗΠΑ έχουν μία κυβέρνηση δισεκατομμυριούχων που βλέπουν τα πάντα ως «χρήμα», ως πλούτο, ως συσσώρευση. Ό,τι μπαίνει εμπόδιο στη συσσώρευση, κοινοβουλευτικοί θεσμοί, δικαστές, ΜΜΕ, εξαλείφεται. Τη διαδικασία συγκεντροποίησης της εξουσίας και τη δημιουργία ολοκληρωτικού καθεστώτος στις Ηνωμένες Πολιτείες, περιγράφει ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς σε άρθρο του. Σ’ αυτή τη γενικευμένη δυστοπία και τον εκφασισμό οι «από κάτω» αντί να αντιδράσουν, βρίσκονται σε μία αποχαύνωση, χαχανίζουν χωρίς να ξέρουν γιατί, και «σκορπίζονται» σε μια «διασκέδαση (από το σκεδάννυμι-σκόρπισμα) μέχρι θανάτου» που προκαλούν τα μμε των ολιγαρχών.

Το ολοκληρωτικό μοντέλο Τραμπ από τις ΗΠΑ εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο, με στόχο να διαμορφώσει κοινωνίες τις οποίες θα ελέγχουν ισχυρά διευθυντήρια πολιτικών ηγετών και υπερπλούσιων με την συνεπικούρηση στρατιάς μάνατζερ που θα διευθύνουν τον πληθυσμό των «από κάτω» που θα εργάζονται και θα ζουν σαν σκλάβοι χωρίς να τους ασκείται κανένας καταναγκασμός, γιατί θα τους αρέσει η σκλαβιά τους. «Και το να τους αρέσει η σκλαβιά τους έχει ανατεθεί από τα σημερινά ολοκληρωτικά κράτη σε υπουργεία προπαγάνδας, στους εκδότες και τους μηντιάρχες, στους δασκάλους και τους καθηγητές.» (έγραφε το 1962, ένα χρόνο πριν πεθάνει ο Αλντους Χάξλεϋ). Γι' αυτό στην Ελλάδα θέλουν να ελέγξουν τα σχολεία. Γι' αυτό θέλουν να δημιουργήσουν "Ωνάσεια".

Μας σκλαβώνουν κι εμείς διασκεδάζουμε με τη σκλαβιά μας. Οι δισεκατομμυριούχοι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ μας «διασκεδάζουν μέχρι θανάτου» όπως σημειώνει και ο Μπέρνι Σάντερς.

Ο Νιλ Πόστμαν στο βιβλίο του "Τηλεόραση, ο πολιτισμός του θανάτου" θεωρούσε την τηλεόραση κρίσιμο εργαλείο για τον πολιτισμό του νέου ολοκληρωτισμού. Κι αυτό γιατί η τηλεόραση είναι μία «μεταφορά» (metaphora), και η μεταφορική λειτουργία της συνίσταται στους συμβολισμούς των πληροφοριών της, τις πηγές, την ποιότητα και την ταχύτητα της ενημέρωσης και το περιβάλλον μέσα στο οποίο παράγονται οι ειδήσεις. Πάρτε παράδειγμα τα περίφημα βίντεο Καπερνάρου-Πορτοσάλτε.

Με την μεταφορική της λειτουργία η τηλεόραση ποιεί πολιτισμό, καθώς μεταβάλλει ριζικά τον τρόπο και το περιεχόμενο του δημόσιου διαλόγου, καθιστώντας τον «έναν πολιτισμό που απομυζούν τα χάχανα» και ο νηπιακός λόγος των δημόσιων συζητήσεων, έναν πολιτισμό συνεχών κύκλων ευτελούς ψυχαγωγίας.

Υφίστανται σήμερα οι πολιτισμοί-φυλακές και οι μηχανισμοί ελέγχου της σκέψης όπως ακριβώς τους περιέγραψε ο Όργουελ. Ο σύγχρονος πολιτισμός χαρακτηρίζεται από την υπερπληροφόρηση που «πνίγει» την αλήθεια μέσα στο «θόρυβο» και τη σύγχυση. Σήμερα, βασανιζόμαστε, όπως ο πληθυσμός στο «Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο» του Χάξλεϋ, όχι γιατί γελάμε αντί να σκεφτόμαστε, αλλά γιατί δεν ξέρουμε ούτε γιατί γελάμε ούτε για ποιο λόγο έχουμε σταματήσει να σκεφτόμαστε, γράφει ο Πόστμαν.

Γι’ αυτό δεν τους ενδιαφέρουν τα «ψέματα» που μας λένε κατάμουτρα. Δεν τους νοιάζει αν ο Πορτοσάλτε και ο Καπερνάρος είχαν το στικάκι με τα βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας των Τεμπών πριν τα βρει ο administrator της εταιρείας στο καλάθι ανακύκλωσης! Στην σύγχυση ποντάρουν. Η σύγχυση σ’ έναν εγκέφαλο που έχει σταματήσει να σκέφτεται, έχει ως αποτέλεσμα να αποδέχεται ότι του «σερβίρουν». Το βίντεο αποκτά την αξία "αλήθειας". Όσο αληθινό είναι και το... σήριαλ Grand Hotel.

«Σκέπτομαι» έγραφε για τις ΗΠΑ ο Νόρμαν Μέιλερ (στη Μάγισσα τέχνη) ότι «αυτή η πλούσια και ισχυρή χώρα… ναι, αυτή η Αμερική, η τρομοκρατημένη, κάλλιστα χρειαζόταν την τηλεόραση - είμαι εδώ για να σε νεκρώσω, το χρειάζεσαι!».

Η απονέκρωση τώρα συμβαίνει παντού.

Τι μπορούμε να κάνουμε; Πώς μπορούμε να σωθούμε;

Η μόνη απάντηση είναι «ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα υπέρ της αποκέντρωσης της εξουσίας και της αυτοοργάνωσης», αυτό «μπορεί να σταματήσει τη σημερινή τάση προς ολοκληρωτισμό.» Κι αυτό το είπε ο Χάξλεϋ το μακρινό 1962.

Γι’ αυτό στις 28 Φεβρουαρίου όλοι στο «ΔΡΟΜΟ»….

Ενάντια στο μπάζωμα της αλήθειας, ενάντια στο μπάζωμα της σκέψης, ενάντια στον ολοκληρωτισμό…