Κάθε μέρα, η 23χρονη Namzi Mwafi έχει μόνο έναν στόχο: να βρει νερό για την οικογένειά της.
Υπάρχουν πολλές δεκάδες συγγενείς στριμωγμένοι σε ένα διαμέρισμα δύο δωματίων στη Ράφα, στα νότια της Λωρίδας της Γάζας, προς τα αιγυπτιακά σύνορα. Στα 68 της, η γιαγιά της είναι η μεγαλύτερη, ενώ ο μικρότερος είναι ο 6 μηνών ξάδερφος της.
Για να τους κρατήσει όλους ζωντανούς στο σπίτι, η Mwafi στέκεται από τις 4 το πρωί και για ώρες στις ουρές προκειμένου να φέρει πίσω νερό. Μερικές φορές πρέπει να παλέψει για να κρατήσει τη θέση της στην ουρά. Και μερικές φορές έχει τελειώσει το νερό όταν έρχεται η σειρά της.
Τις τυχερές μέρες, σπρώχνει το βαρύ καρότσι της μέσα από την άμμο μέχρι το σπίτι όπου η οικογένεια μεριμνά για περίπου ένα ποτήρι νερό την ημέρα.
Δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένα αέριο ή άλλο καύσιμο στη Γάζα, λένε οι υπηρεσίες του ΟΗΕ. Οι άνθρωποι προσπαθούν να κατασκευάσουν αυτοσχέδιους φούρνους, από πηλό ή μέταλλο, για να συνεχίσουν το μαγείρεμα. Με τα αποθέματα ξύλου και κάρβουνου να έχουν εξαντληθεί σε μεγάλο βαθμό, ορισμένες οικογένειες καίνε πόρτες, παντζούρια, κουφώματα παραθύρων, χαρτόνια ή βότανα. Άλλοι δεν μαγειρεύουν πλέον καθόλου και τρώνε ωμά κρεμμύδια και μελιτζάνες.
«Επιστρέψαμε στη Λίθινη Εποχή», συνοψίζει η Mwafi.
Σε απάντηση στη φονική επίθεση στις 7 Οκτωβρίου από τους μαχητές της Χαμάς, η κυβέρνηση του Ισραήλ επέβαλε ολοκληρωτική πολιορκία στη Λωρίδα της Γάζας, στερώντας σε 2 εκ. ανθρώπους το νερό, τα τρόφιμα, τον ηλεκτρισμό και τα καύσιμα. Η ανθρωπιστική βοήθεια που διοχετεύονταν μέχρι την κατάπαυση του πυρός απέχει πολύ από το να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού.
Επίσης, από το βορρά προς το νότο της λωρίδας, σε καταυλισμούς σκηνών, διαμερίσματα, σχολεία ή νοσοκομεία, οι κάτοικοι της Γάζας συνωστίζονται σε όλο και πιο μικρούς χώρους και αγωνίζονται καθημερινά για να καλύψουν τις πιο βασικές τους ανάγκες.
Όσοι επιζήσουν από την πείνα και τη δίψα, δεν είναι βέβαιο ότι θα γλιτώσουν από τις βόμβες που βρίσκονται σε φρικτή αφθονία!
175 οι νεκροί των βομβαρδισμών από χθες...
