Βασιλιάδες για εξαθλιωμένους

Πίσω από τα παραμύθια για βασιλιάδες νυν και πρώην, ζώντες και τεθνεώτες, η πραγματικότητα: παραδεισένια για το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, που κατέχει το 63% του πλούτου, και κόλαση για το 99%, που κατέχει μόνο το 37% (Oxfam). Παραμυθιάσματα και αποπροσανατολισμοί...

Γιατί όπως έγραφε ο Λέων Τολστόι: «Οι κυβερνήτες και οι πλούσιοι εξουσιάζουν τους εργάτες επειδή και οι εργάτες επιθυμούν το ίδιο, με αυτούς τους ίδιους τρόπους δηλαδή να εξουσιάζουν τον αδελφό τους εργάτη. Για τον λόγο αυτόν –επειδή ταυτίζονται μαζί τους απέναντι στη ζωή- οι εργάτες δεν μπορούν να εξεγερθούν σε μία πραγματική επανάσταση εναντίον των καταπιεστών τους… »(Ο Τολστόι, Ελληνικά Γράμματα).

Η έκθεση της Oxfam επιβεβαιώνει ότι ο πλούτος των πλούσιων, του 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, αυξάνεται δυσθεώρητα, ενώ το 99% βυθίζεται όλο και περισσότερο στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Η έκθεση καταγράφει ότι -μέχρι το τέλος του 2021- οι υπερπλούσιοι έχουν συσσωρεύσει επιπλέον πλούτο 26 τρισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό αντιπροσωπεύει το 63% του συνολικού νέου πλούτου που παράχθηκε μετά την πανδημία, με το υπόλοιπο 37% να πηγαίνει στο 99% του πληθυσμού!

Η έκθεση της Oxfam αναφέρει ότι για πρώτη φορά εδώ και 25 χρόνια η αύξηση του ακραίου πλούτου, συνοδεύεται από αύξηση της ακραίας φτώχειας.

"Αν οι εργάτες δεν ήταν το ίδιο καταπιεστές… ζούσαν αδελφικά… θυμούνταν και βοηθούσαν τους άλλους, κανείς δεν θα μπορούσε να τους σκλαβώσει…" καταλήγει ο Τολστόι. Γι' αυτό χρειάζεται το παραμύθιασμά τους!