Απαγορεύτηκε η συγκέντρωση της ΠΟΑΣΥ στην πλατεία Εξαρχείων και οι συνδικαλιστές αστυνομικοί κατηγόρησαν για δειλία τους... "διοικούντες", δηλαδή τους προϊσταμένους τους. "Δειλία" γιατί; Τι ήθελαν να πετύχουν οι "παλληκαράδες" συνδικαλιστές αστυνομικοί; Να αλώσουν το "άβατο"; Ναι αυτό. Αυτό αναφέρει, εξάλλου, με ανακοίνωσή της και η ΝΔ που βρίσκεται πίσω από την ενέργεια αυτή, όπως φάνηκε ξεκάθαρα από το περιεχόμενό της αλλά και την άμεση αντίδρασή της. Με άλλα λόγια, η ΝΔ -μετά τη συμφωνία με τους δανειστές- ρίχνει στην αρένα τα "όργανά" της: Την ΠΟΑΣΥ εδώ, την ΠΟΕ-ΟΤΑ στα σκουπίδια, την ΠΟΕΔΗΝ στα νοσοκομεία και άλλους πόες και λουλούδια αλλού, ου μην και κάποιους δικαστές, όπως εκείνους του ΣτΕ που η απόφασή τους για την πενταετία κλείνει ουσιαστικά διάφορες "βαριές" φορολογικές υποθέσεις. Με άλλα λόγια, αν η ΝΔ κατευθύνει αστυνομία και δικαιοσύνη, αλλά και τα συνδικάτα, τότε είναι βέβαιο ότι ελέγχει και κατευθύνει το λεγόμενο "βαθύ κράτος". Αν δε συνυπολογίσουμε και τη δυσωδία μαφίας του Noor1 αλλά και τις δηλώσεις του Γερμανού Μ. Βέμπερ ότι "η Γερμανία θα κάνει την ελάφρυνση του χρέους όχι σε αυτή αλλά στην άλλη (του Μητσοτάκη) κυβέρνηση", τότε όλα είναι "κανονισμένα". Αλλιώς πως, θα λέγαμε μαζί με τον ποιητή πως είμαστε "πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα". Τι μας μένει; Οι Μεσολογγίτες αντιμετώπισαν την πολιορκία τους με μία ηρωική έξοδο. Εμείς;
Η ανακοίνωση της Συνέλευσης
Πάντως, με ανακοίνωσή της η Συνέλευση για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων αντιτίθεται στον έλεγχο των Εξαρχείων από το παρακράτος και τους ναρκέμπορους. Ολόκληρο το κείμενο της ανακοίνωσης έχει ως εξής:
«Την Πέμπτη 29 Ιούνη, στην πλατεία Εξαρχείων, έχει καλεστεί μία κατ’ επίφαση “συγκέντρωση” από την ΠΟΑΣΥ (τον συνδικαλιστικό φορέα των κατασταλτικών δυνάμεων), που λειτουργεί στην πράξη ως προπομπός, ως ο “λαγός” μίας διακηρυγμένης από το κράτος κατασταλτικής επιχείρησης. Στο πλαίσιο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, προωθείται η συνολική στοχοποίηση του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος και των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Η επίθεση σε καταλήψεις, σωματεία βάσης και συνελεύσεις γειτονιάς, η αναβάθμιση του νομικού και θεσμικού οπλοστασίου απέναντι σε όσους αγωνίζονται, οι διώξεις και οι βαριές καταδίκες είναι κομμάτια μίας ενιαίας εκστρατείας.
Μίας εκστρατείας που στοχεύει και την περιοχή των Εξαρχείων, ως ένα επί δεκαετίες σημαντικό πεδίο έκφρασης και δραστηριότητας των αντι-κρατικών και αντικαπιταλιστικών δυνάμεων. Δυνάμεις που αγωνίζονται ενάντια στη μετατροπή των Εξαρχείων σε διασκεδαστήριο και χώρο παρέλασης για τις μαφίες και τους πραιτωριανούς του καθεστώτος, επιχειρώντας να πλήξουν το πολιτικό, κοινωνικό και ταξικό αντι-παράδειγμα που εκφράζεται στα Εξάρχεια. Κι αυτό το παράδειγμα υπερασπιζόμαστε ως συνέλευση, επιδιώκοντας την κατίσχυση των αδιαίρετων αρχών της ισότητας και της αλληλεγγύης. Και θα το υπερασπιζόμαστε απέναντι στην παρουσία του κράτους, των καπιταλιστών και των εμπροσθοφυλακών τους, πατώντας στο έδαφος που δημιούργησαν χιλιάδες. Πατώντας στην εμπειρία των αγώνων και των εξεγέρσεων που έχουν μπολιάσει την περιοχή των Εξαρχείων, όπως η εξέγερση του Δεκέμβρη του ‘08.
Στις 6 Δεκέμβρη του 2008, μετά από διαπληκτισμό νεαρών που βρίσκονταν στην οδό Μεσολογγίου με πλήρωμα της αστυνομίας, τραυματίζεται θανάσιμα από σφαίρα αστυνομικού ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. Η εξέγερση που ακολούθησε και εξαπλώθηκε στο σύνολο του ελλαδικού χώρου, έφερε στο προσκήνιο τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης, της αδιαμεσολάβητης δράσης, της αλληλεγγύης. Η σύνδεση της περιοχής των Εξαρχείων με την εξέγερση του 2008, ανέδειξε ακόμα περισσότερο την περιοχή ως εστία αγώνων. Η νοηματοδότηση των Εξαρχείων από τους αγωνιζόμενους, τόσο συμβολικά όσο και υλικά, ως κέντρο αγώνα έχει ως αποτέλεσμα η περιοχή να βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο των κρατικών και καπιταλιστικών σχεδιασμών.
Μετά την εξέγερση του ‘08 η αγωνιστική γειτονιά των Εξαρχείων, η γειτονιά της κοινωνικής αντεξουσίας και της νεανικής ανυπακοής μετατράπηκε σταδιακά, παράλληλα με την οικονομική κρίση και τον καπιταλισμό που σάπιζε, σε ένα ιδιόμορφο γκέτο διακίνησης ναρκωτικών και σε αρένα κοινωνικού κανιβαλισμού. Η στρατηγική του κράτους για την περιοχή εξυπηρετήθηκε με τη μεταφορά κυκλωμάτων ναρκεμπορίας που τη λυμαίνονταν και επιδίδονταν σε εμπόριο σε κάθε σημείο της γειτονιάς και με την ανάπτυξη αντικοινωνικών συμπεριφορών (σεξιστικές επιθέσεις, φέρμες, απολιτικοί τσαμπουκάδες). Και όταν μιλάμε για κυκλώματα δεν αναφερόμαστε σε χρήστες και μικροπαραβατικούς. Μιλάμε για ένοπλους διακινητές που εμπορεύονταν καθημερινά ναρκωτικές ουσίες συμμετέχοντας σε ιεραρχικές ομάδες, οι οποίοι σαν καπιταλιστές της νύχτας έκαναν τα πάντα για την κερδοφορία και την ανάπτυξη του παράνομου κεφαλαίου.
Αυτά τα αδίστακτα κυκλώματα κατάφεραν σταδιακά να αναπτυχθούν στη γειτονιά και να ηγεμονεύσουν κάνοντας διπλή δουλειά. Από τη μια τη δουλειά των ρουφιάνων της αστυνομίας στην πλατεία και από την άλλη ασκώντας μια εξουσιαστική σχέση επιβολής πάνω στο κίνημα και τους συντρόφους που αισθάνθηκαν την απειλή στο πετσί τους. Δεν ξεχνάμε τους πυροβολισμούς σε καταλήψεις, τις σκυλομαχίες με pitbull που διοργάνωναν στην πλ. Εξαρχείων, τις παραλίγο δολοφονίες συντρόφων από τα μαχαίρια τους, την ένοπλη παρουσία τους μέσα στην πλ. Εξαρχείων κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης για φυλακισμένο αναρχικό.
Με όλα αυτά και σε συνδυασμό με τις επελάσεις των μηχανοκίνητων ομάδων Δέλτα κατά δομών, ανθρώπων και στεκιών, το κράτος προσωρινά επανέκτησε έναν σχετικό έλεγχο και κυριαρχία τόσο στην περιοχή γενικά όσο και στην πλατεία ειδικά, που αποτελεί και ένα τρόπαιο που το διεκδικεί με κάθε τρόπο. Παρ’ όλα αυτά η σπίθα της εξέγερσης διατηρήθηκε αναμμένη όπως και η μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και η 6η Δεκέμβρη συνέχισε να αποτελεί ένα πεδίο οξυμένης αντιπαράθεσης μεταξύ της νεολαίας και των δυνάμεων καταστολής που εκφράζεται δυναμικά στην περιοχή των Εξαρχείων.
Σήμερα, το τσάκισμα των μαφιόζων στη γειτονιά των Εξαρχείων και η εκδίωξη τους από την πλατεία διαμορφώνει ένα νέο πραγματικά συγκρουσιακό περιβάλλον. Ένα τοπίο ανειρήνευτης συνύπαρξης των επαναστατικών δυνάμεων με το “οργανωμένο έγκλημα” και τα τσιράκια του.
Και είναι σήμερα, μοναδική η ευκαιρία που δίνεται για να οικειοποιηθούμε με αγωνιστικούς όρους τα Εξάρχεια μετατρέποντάς τα σε πρότυπο αγωνιστικής και ελευθεριακής γειτονιάς, σε όχημα Επαναστατικής Ανατροπής.
Σε αυτή τη συγκυρία το κράτος βρίσκει ασήμαντες αφορμές για να περικυκλώσει με στρατιωτικοποιημένους όρους την πλατεία και να διεισδύσει στη γειτονιά, επιστρατεύοντας μέχρι και τεθωρακισμένα jeep με άνδρες της ομάδας ΟΠΚΕ που με το δάχτυλο στη σκανδάλη δίνουν μια εντύπωση κατεχόμενης γειτονιάς. Είναι ξεκάθαρο ότι η στρατιωτικοποιημένη περικύκλωση της γειτονιάς μας αποσκοπεί στο να συνηθίσουμε τον τρόμο, να εξοικειωθούμε με την εικόνα της αστυνομίας δίνοντάς της χώρο για να εισχωρήσει και βαθύτερα μέχρι να καταλάβει την πλατεία. Σε αυτό τον σχεδιασμό εντάσσεται και η προκλητική ανακοίνωση της “συγκέντρωσης” της ΠΟΑΣΥ, την Πέμπτη στην πλ. Εξαρχείων.
Για εμάς, η παρουσία αυτών των ένστολων δολοφόνων και βασανιστών είναι η άλλη όψη των ναρκομαφιόζων και των εμπόρων τους που εκδιώχθηκαν από την περιοχή με αγώνες. Είναι ο στρατός ενός συστήματος που επιβάλλει τη φτώχεια και τον φόβο.
Έξω οι μπάτσοι και οι μαφιόζοι από τα Εξάρχεια
Άνοιγμα Πολιτικού Περιπτέρου, Πέμπτη 29 Ιούνη από τις 12:00 μέχρι όσο πάει».
