Αντίσταση στον φασισμό του Τραμπ

Η πρώτη αντίσταση στον ολοκληρωτισμό που θέλει να επιβάλλει στις ΗΠΑ η νέα διοίκηση Τραμπ προήλθε από μία ιερωμένη, την επίσκοπο Μάριαν Έντγκαρ Μπάντι, η οποία κατά τη διάρκεια του κηρύγματος στον καθεδρικό της Ουάσιγκτον ενώπιον του Τραμπ του ζήτησε να σκεφθεί και να δείξει συμπόνια για τους ανθρώπους που ζουν στο φόβο, τους μετανάστες και τους ΛΟΑΤΚΙ.

Ήθελα να κάνω «υπενθύμιση της κοινής ανθρωπιάς μας… και της συμπόνοιας… για τους πλέον ευάλωτους ανθρώπους στην κοινωνία μας που είναι στην πραγματικότητα οι φίλοι μας, οι γείτονες μας, τα παιδιά μας, τα παιδιά των φίλων μας» δήλωσε στο CNN η Μάντι.

Η απάντηση του Τραμπ αρχικά ήταν χαμηλών τόνων, αλλά στη συνέχεια η ανάρτηση  στο Truth Social ήταν απόλυτα τοξική:  «Αυτή η ψευτοεπίσκοπος που μίλησε στην εθνική λειτουργία την Τρίτη το πρωί είναι μια σκληροπυρηνική της άκρας αριστεράς που μισεί τον Τραμπ», έγραψε ο Τραμπ.

Που οφείλεται  αυτή η αλλαγή; Μήπως έτσι τον συμβούλεψαν οι ακροδεξιοί επικοινωνιολόγοι του ή επειδή ο Τραμπ είναι ένας παθολογικά νάρκισσος; Μάλλον  ισχύουν και τα δύο. Όπως γράφει η Γαλλίδα ψυχίατρος Marie-France Hirigoyen στο βιβλίο της «Οι Νάρκισσοι πήραν την εξουσία» του οποίου το πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στον Τραμπ, η έλλειψη ενσυναίσθησης εκ μέρους του εκδηλώνεται με τον σεξισμό, το ρατσισμό (δέχεται μόνο τους λευκούς χριστιανούς, ενώ χαρακτηρίζει τους μουσουλμάνους ως εν δυνάμει τρομοκράτες) και με την περιφρόνηση όλων εκείνων που αρνούνται να του πλέξουν το εγκώμιο. «…περιφρονεί τη δημοκρατία, γιατί γι’ αυτόν η πραγματική δύναμη είναι το χρήμα» γράφει η Hirigoyen και προσθέτει: «κάθε παθολογικός νάρκισσος με εύθραυστη αυτοεκτίμηση είναι απόλυτα αρνητικός στην κριτική. Κάθε κριτική, πραγματική ή φανταστική, αντιμετωπίζεται ως ένα τραύμα ή μία απόρριψη…». Κάπως έτσι διαμορφώνεται το ψυχολογικό υπόβαθρο για να αποδεχθεί κανείς τις φασιστικές ιδέες. Αντίθετα ένας πραγματικός δημοκράτης λέει: «Είναι εύκολο να σέβεσαι εκείνους που σκέφτονται όπως εσύ, όμως πρέπει να μάθεις ότι το θεμέλιο της δημοκρατίας είναι ο σεβασμός σε εκείνους που σκέφτονται διαφορετικά…». Αλλά η σχέση που έχει ο Τραμπ με τον Χοσέ Μουχίκα, είναι αυτή που  έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο.