Αναζητώντας τη ρωγμή...

[ Σπύρος Σιάτρας / Ελλάδα / 28.05.17 ]

Ώρες-ώρες, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω εκείνους που πέφτουν από τα σύννεφα.

Η εξουσία είναι συνυφασμένη με την κυριαρχία

Εξουσία - κυριαρχία πάνε αγκαζέ με τον έλεγχο

Ο έλεγχος προϋποθέτει πρόβλεψη, προγραμματισμό, εφαρμογή και αξιολόγηση αποτελεσμάτων

Στην "επιστήμη" της Διοίκησης, ο άνθρωπος θεωρείται ως ακόμη μια παράμετρος προς εξέταση και όχι σκοπός ή στόχος (πικρό και κυνικό αυτό, αλλά έτσι είναι)

Στην δε Ηγεσία, μπορεί (και ΘΑ χρησιμοποιηθεί - προϊόντος του χρόνου και των εξελίξεων) και σαν άλλοθι

Ο βασικός άξονας λειτουργίας μιας εξουσίας - κυβέρνησης, (οποιασδήποτε κυβέρνησης), είναι: "τι θα μπορούσα να κερδίσω περισσότερο - πως θα μειώσω διαφυγόντα κέρδη"

Τα υπόλοιπα (δυσαρέσκεια, αισθήματα αδικίας, διαμαρτυρίες, χλεύη, μίσος, συγκρούσεις, απώλεια στήριξης από κοινωνικές ομάδες, αίσθηση προδοσίας από αρχικούς υποστηρικτές, "κωλοτούμπες", ιδεολογικές υπαναχωρήσεις, ελιτίστικος ιδρυματισμός, υιοθέτηση επιχειρηματικής λογικής κλπκλπ), είναι αναμενόμενα απότοκα και υπολογισμένες (σε έναν βαθμό) "παράλληλες απώλειες"

Στα Think-tanks, στις Ομάδες Διαχείρισης Κρίσεων, στις ομάδες των Συμβούλων, δεν παίζουν μπιρίμπα

Άλλωστε είναι γνωστό πως κάθε οργανισμός, επιθυμεί την επιβίωσή του, την κυριαρχία του ζώντος χώρου του, την μακροημέρευσή του, τον πολλαπλασιασμό του

Τον δικό του.

Όχι των "άλλων".

Εκτός αν η ύπαρξή τους εξυπηρετεί σε κάτι

Οι "άλλοι" είναι πάντα έξω από αυτόν και αν δεν αποτελούν "εχθρούς", τότε δυνητικά αποτελούν "μέσα"

Το ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ γεγονός της ισοπέδωσης ατόμων και ολόκληρων κοινωνικών ομάδων, αποτελεί "υπολογισμένο ρίσκο"

Όποια ρητορική κι αν χρησιμοποιηθεί

Αν περιμένουμε λοιπόν την ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ εξουσία να είναι άδολη, καλύτερα να πάμε για μπύρες σε ανοικτή πλατεία κι ας βρέχει

Λιγότερο μούσκεμα θα τα κάνουμε

Παραφράζοντας δε κάτι που έλεγε φίλος καλός παλιά, μάλλον την ρωγμή του συστήματος αναζητούμε, μπας και καταφέρουμε να φυτρώσουμε λάθρα το δικαίωμά μας για ήλιο, σαν κάτι ξεκομμένα λουλουδάκια και αγριόχορτα, στους αρμούς αρχαίων τειχών.

Όμορφη εικόνα ή όχι, μετά έρχεται ο χειμώνας...