Αλληλογραφία

        Ένας από τους παλιούς δασκάλους μου, έζησε τα τελευταία  χρόνια της ζωής του σε μια όμορφη και άνετη βίλα κοντά στη θάλασσα. Εκεί ζούσε σε απομόνωση που σπάνια την διέκοπταν μερικές επισκέψεις∙ το πολιτικό κλίμα των τελευταίων χρόνων μεγάλωνε τη μοναξιά του. Ένας από τους παλιούς του μαθητές μια φορά μου διηγήθηκε ότι ο δάσκαλος περίμενε με ανυπομονησία την άφιξη της αλληλογραφίας, πάνω στην οποία ριχνόταν με απίστευτη λαιμαργία: ήταν ένας τρόπος να σπάσει, έστω και για λίγο, τον τοίχο της μοναξιάς του. Πολλές φορές μου έρχεται στο νου αυτή η ανάμνηση, γιατί σ’ εμένα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: ο ερχομός της αλληλογραφίας μου προξενεί ενόχληση και σχεδόν φόβο: πάντα περιμένω ότι ο εξωτερικός κόσμος, ειδικά εκείνος της γραφειοκρατίας, θα μου μεταφέρει μια αναστάτωση, έναν κάποιο λόγο ανησυχίας ή και άγχους. Διαφορά χαρακτήρων, ίσως ακόμη και διαφορά των καιρών.

*Ο Φοίβος Γκικόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ