Όχι στον Νετανιάχου, όχι και στον αντισημιτισμό

Όχι στο έγκλημα που συντελείται στη Γάζα κατά των Παλαιστινίων. 

Όχι στον βομβαρδισμό των αμάχων.

Όχι στην θηριωδία του ισραηλινού στρατού.

Όχι στον Νετανιάχου και την ακροδεξιά του κυβέρνηση.

Όχι όμως και στην ακροδεξιά στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, που εκμεταλλεύεται την οργή κατά του Νετανιάχου και μέσα από τη γενίκευση επιχειρεί να βάλει όλους τους Ισραηλινούς στο ίδιο σακούλι, δηλητηριάζοντας την αλληλεγγύη προς τους Παλαιστίνιους με «αντισημιτισμό».  

Δεν είναι όλοι οι Ισραηλινοί σαν τον Νετανιάχου.

Η 85χρονη Ισραηλινή Yocheved Lifshitz, η όμηρος της Χαμάς, που όταν απελευθερώθηκε έπιασε το χέρι του φύλακά της, λέγοντάς του «shalom», την εβραϊκή λέξη για την ειρήνη, δεν είναι σαν τον φασίστα Νετανιάχου και τους φανατικούς της θρησκευτικής ακροδεξιάς του Ισραήλ με την οποία συγκυβερνά. 

Οι Εβραίοι νέοι που καταλαμβάνουν το Καπιτώλιο και το Άγαλμα της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη και ζητούν να σταματήσουν οι βομβαρδισμοί και οι Παλαιστίνιοι να ζήσουν ελεύθερα, είναι κατά της ακροδεξιάς κυβέρνησης του Ισραήλ. Μάλιστα, ξυλοκοπούνται το ίδιο από τα ρόμποκοπ του ακροδεξιού Νετανιάχου όσο και από τις ακροδεξιές ομάδες εφόδου στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Ο Erwin Chemerinsky, κοσμήτορας της νομικής σχολής στο Πανεπιστήμιο Berkeley, στην Καλιφόρνια, δηλώνει: «Είμαι ένας Εβραίος 70 ετών και ποτέ στη ζωή μου δεν έχω δει ή νιώσει τον αντισημιτισμό των τελευταίων εβδομάδων». «Φυσικά, η κριτική στην ισραηλινή κυβέρνηση δεν είναι αντισημιτισμός», λέει ο Chemerinsky. «Είμαι σθεναρά αντίθετος με τις πολιτικές της κυβέρνησης Νετανιάχου» … Αλλά στις πανεπιστημιουπόλεις, «κάποιες φωνές ζητούν όχι αλλαγή των ισραηλινών πολιτικών, αλλά το καθαρό και απλό τέλος του Ισραήλ». Και αυτή είναι όλη η διαφορά.

«Φοβόμαστε», τιτλοφορεί το Der Spiegel την έκδοσή του στις 28 Οκτωβρίου, δημοσιεύοντας πολυάριθμες μαρτυρίες Εβραίων που έχουν τραυματιστεί από την αύξηση των αντισημιτικών πράξεων στη Γερμανία: περισσότερα από 1.800 περιστατικά καταγράφηκαν σε έναν μήνα (και περισσότερα από 1.000 στη Γαλλία). «Ήδη, και κατά τη διάρκεια προηγούμενων συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή, το μίσος και η βία είχαν μολύνει τη Γερμανία. Ποτέ όμως τα αντισημιτικά και ισραηλοφοβικά ξεσπάσματα δεν ήταν τόσο μαζικά και τόσο πολυάριθμα όσο σήμερα», εξηγεί το εβδομαδιαίο έντυπο.

Θα το ξαναπούμε δυνατά: Δεν είναι όλοι οι Εβραίοι Νετανιάχου.

Οι απλουστεύσεις και οι γενικεύσεις των ακροδεξιών της Δύσης είναι ένας καλυμμένος αντισημιτισμός.

Στην ίδια κατεύθυνση όμως κινούνται και οι γενικεύσεις της Ισραηλινής αλλά και της ελληνικής κυβέρνησης που χαρακτηρίζουν «αντισημιτισμό» κάθε κριτική στον Νετανιάχου και στις ακροδεξιές πολιτικές της θρησκευτικής ακροδεξιάς που κυβερνά το Ισραήλ.

Κι επειδή πολλοί μιλούν για τον λαϊκισμό, η απλούστευση και η γενίκευση είναι ο λαϊκισμός που θρέφει τον φανατισμό. Κανείς από τους χρήστες του λαϊκιστικού λόγου δεν αναγνωρίζει τη σχετικότητα της δικής του αλήθειας. Και όταν κανείς μες στην απολυτότητα της λεκτικής και πραγματικής του βίας δεν αισθάνεται την ανάγκη να αποδώσει μια κάποια δικαιοσύνη στον αντίπαλο, όταν ο ένας γίνεται ενσαρκωτής του απόλυτου κακού και ο άλλος του απόλυτου καλού, τότε χάνεται η τελευταία αναγκαία προϋπόθεση για έναν μελλοντικό διάλογο. Σε αυτή τη συνθήκη επικρατούν τα –πραγματικά ή επινοημένα- τρομοκρατικά, ψευδή ή όχι βάρβαρα χαρακτηριστικά του άλλου. Αυτό είναι το περιβάλλον όλων των φονταμενταλισμών, των μανιχαϊσμών και των τρομοκρατών (είτε είναι η πολεμική μηχανή του Νετανιάχου είτε της Χαμάς)…

*Φωτό. Εβραίοι διαδηλωτές κατά του πολέμου