West Side Story: Ο Σπήλμπεργκ απάλειψε τα ρατσιστικά στερεότυπα

[ ARTI news / Κόσμος / 16.12.21 ]

 Το West Side Story -των 10 Όσκαρ- ανέβηκε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ στις 26 Σεπτεμβρίου του 1957 σε στόρι του θεατρικού συγγραφέα Αρθουρ Λόρεντς και στην κινηματογραφική οθόνη προβλήθηκε το 1961.

 Ο Τόνι, αρχηγός της λευκής συμμορίας των Jets και η Μαρία, αδελφή του αρχηγού των Sharks, της αντίπαλης συμμορίας των Πορτορικανών, ερωτεύονται, πράγμα που όμως δεν αρέσει στις οικογένειες τους(κατά το ανάλογο της ιστορίας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας). Ο Λόρεντς και ο Λέοναρντ Μπερνστάιν, που έγραψε τη μουσική του μιούζικαλ, ανέθεσαν στον 25χρονο Στίβεν Σόντχαϊμ να γράψει τους στίχους και στον Τζερόμ Ρόμπινς να κάνει τις χορογραφίες.
Ο Τζορτζ Τσακίρης, η Ρίτα Μορένο και η Νάταλι Γουντ είχαν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Η ταινία, όμως, δεν αντιμετωπίστηκε θετικά από την κοινότητα των Λατινο-αμερικανών καθώς θεωρείται ότι αναπαρήγε αρνητικά στερεότυπα για τους Πορτορικανούς. Στο τραγούδι America, φερ’ ειπείν, η Ανίτα, αντικρίζοντας τον Μπερνάρντο, δηλώνει την άρνησή της να επιστρέψει στο Πουέρτο Ρίκο, το νησί - με τους τυφώνες και τον καταχρεωμένο πληθυσμό-, που μπορεί κάλλιστα να «βυθιστεί στον ωκεανό»!  

Γι’ αυτό στη νέα έκδοση, που προβλήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου στις ΗΠΑ, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ προσφέρει μια νέα εκδοχή, «αποκαθαρμένη» από τα στερεότυπα που θεωρούνταν ρατσιστικά ή προβληματικά.

Η πλοκή παραμένει η ίδια, αλλά τα λάθη του παρελθόντος επιτέλους «διορθώνονται».

Η προσαρμογή του Στίβεν Σπίλμπεργκ έτυχε μάλλον θετικής υποδοχής στα λίγα μέσα ενημέρωσης του Πουέρτο Ρίκο που κάλυψαν την προβολή της. 

«Διορθώνει τα λάθη του παρελθόντος» είναι ο τίτλος της εφημερίδας El Vocero de Puerto Rico. Η ισπανόφωνη εφημερίδα γράφει ότι «η μεγαλύτερη επιτυχία» της ταινίας είναι ακριβώς «ο τρόπος με τον οποίο οι Πορτορικανοί και η κουλτούρα τους εγγράφονται στην πλοκή», οι χαρακτήρες των «Λατίνων» έχουν «περισσότερο χώρο και χρόνο» στην οθόνη από ό,τι στην έκδοση του 1961. Και το κυριότερο, παίζουν ηθοποιοί λατινοαμερικάνικης καταγωγής «που καθιστά δυνατή την απόκτηση περισσότερης αυθεντικότητας όχι μόνο από την άποψη της σωματικής διάπλασης αλλά και των συναισθημάτων». Στην αρχική έκδοση, τους πρωταγωνιστικούς ρόλους έπαιζαν λευκοί ηθοποιοί με μακιγιάζ!