Το κορμί που μεγάλωσε με ξεπέρασε

[ Κώστας Καναβούρης / Ελλάδα / 18.03.21 ]

Άλλοι σκότωσαν, κρύφτηκαν, έκρυψαν και πέρασε μια αιωνιότητα… παρά δύο μέρες για να συντριβούν και να προσευχηθούν. Κι άλλοι έδωσαν: καρδιά, πνεύμονες, νεφρά, ήπαρ, δέρμα, μάτια, προσφέρθηκαν από την οικογένεια του Ιάσονα. Δεν προσφέρθηκαν αριθμητικά σε κάποιους ανθρώπους. Προσφέρθηκαν στην ανθρωπότητα. Αυτό είναι το νόημα της προσφοράς. Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο που χωρίζει τους ανθρώπους από τα θηρία.

Τα θηρία αριθμούν, απαριθμούν, προσθέτουν και αφαιρούν, λογαριάζουν κέρδη και ζημιές, κόστος και όφελος. Οι άνθρωποι είναι καθολικοί. Δεν είναι αριθμοί είναι καθολική, απόλυτη και πλήρης οντότητα. Προσφέρει και προσφέρεται ως αναρίθμητο χάος και ως μυστήριο αρμονίης. Κι έρχεται, πάντοτε έρχεται, η στιγμή του θαύματος κι εσύ πρέπει να επιλέξεις: Θα είσαι παρών στο θαύμα ή θα απουσιάζεις κρυμμένος στα έγκατα της φρίκης, για να συνεχίσεις την καταμέτρηση των εγκλημάτων; Είναι θέμα επιλογής, επαναλαμβάνω, να συμμετέχεις στο θαύμα. Επιλέγεις: με τους ανθρώπους ή με τα θηρία.

Η οικογένεια του Ιάσονα δεν έδωσε κάποιο συγκεκριμένο αριθμό οργάνων. Πολλαπλασίασε την ανθρωπότητα προσφέροντας έναν παγκόσμιο Μυστικό Δείπνο όπου μύστης και ιερουργός είναι ένα νεκρό παιδί, ένα παιδί σκοτωμένο, αλλά «θανάτω θάνατον πατήσας»: «Λάβετε φάγετε τούτο μου εστί το σώμα μου, πίετε εξ αυτού πάντες, τούτό εστί το αίμα μου».

Αυτό είναι η ανάσταση. Αυτός είναι το νόημα του ένθεου ανθρώπου. Θεός. Μια λέξη που προέρχεται από το ρήμα θέω. Θα πει τρέχω. Θεός λοιπόν είναι η ταχύτατη οντότητα, ο πανταχού παρών. Πως αλλιώς θα βρισκόταν παντού «κάνοντας την αγάπη εφάμιλλη του θανάτου» που λέει και ο Νίκος Καρούζος.

Καρδιά, πνεύμονες, νεφρά, ήπαρ, δέρμα, μάτια. Ένας άνθρωπος. Βρίσκεται παντού. Γίνεται όλον. Είναι αγάπη. Θεός. Θαύμα. Θα επιλέξουμε να είμαστε παρόντες ή θα δειλιάσουμε και θα κρυφτούμε μαζί με τους δολοφόνους, μαζί με τους λογιστές μιας φρικώδους καταμέτρησης. Θα επιλέξουμε να είμαστε με την αγάπη, ή με την προμελετημένη «συντριβή» και την σχεδιασμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια «προσευχή;»

Ο καθένας μπορεί να κρυφτεί στον τάφο της μοναξιάς του. Κι ο καθένας μπορεί να συναντηθεί χιλιάδες φορές με χιλιάδες Ιάσονες σ’ αυτή την πελώρια Αργοναυτική εκστρατεία του ανθρώπου. Ο καθένας μπορεί να συναντηθεί με τον Ιάσονα, Άλλο. Στον δρόμο, στη διαδήλωση, στη βάρκα της προσφυγιάς, στο εργοστάσιο, στο σπίτι, στη δουλειά, στον έρωτα, στην θωπεία, στην Παλαιστίνη, στη Χιλή, στα μήκη και στα πλάτη μιας γης των ανθρώπων. Ένα κορμί που κρύφτηκε δεν αξίζει τίποτα. Ένα κορμί που προσφέρθηκε αξίζει τα πάντα, γιατί είναι πάντα, όπως θα πει και ο Ιβάν Γκολ μαζί με τον Ιάσονα:

«Το κορμί μου μεγάλωσε με ξεπέρασε

απλώνεται απ’ την αυγή ως το λυκόφως

σκεπάζει όλη τη γη

Όποιο δρόμο κι αν πάρεις

θα περπατήσεις επάνω μου».

Καλή πορεία να έχουμε. Γιατί το «μέλλον έχει πολλή ξηρασία».