Μια μαφία κυβερνά μια κοινωνία που λειτουργεί με όρους μαφίας
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Ελλάδα / 02.07.25 ]«Πολιτικό χρήμα δεν υπάρχει» γράφει η γνωστή ρεπόρτερ και τηλεοπτική σχολιάστρια. Εννοεί ότι δεν «τα πήραν» οι πολιτικοί. Όμως οι πολιτικοί «τα έδωσαν», εξαγοράζοντας έτσι την ψήφο πολιτών. Στη δωροδοκία υπάρχει η παθητική αλλά και η ενεργητική πράξη. Και πάντως χρειάζονται δύο, ο δωροδότης και ο δωρολήπτης. Εν προκειμένω, κυβερνητικοί παράγοντες χρησιμοποίησαν τα χρήματα της ΕΕ με σκανδαλώδη τρόπο, καθώς επιδοτήθηκαν με εκατομμύρια ευρώ χιλιάδες στρέμματα χωραφιών που δεν υπήρχαν, δέντρα ανύπαρκτα, χιλιάδες εικονικά αμνοερίφια. Για να γίνει αυτό χρειάστηκε μία εκτεταμένη εγκληματική οργάνωση, που πιστοποίησε και εξέδωσε πλαστά πιστοποιητικά, ελεγκτές (νομικοί και άλλοι) που επιβεβαίωσαν το νομότυπο των εγγράφων, προϊστάμενοι και διευθυντές που υπέγραψαν, παράγοντες του ΟΠΕΚΕΠΕ και κυβερνητικά στελέχη που έδωσαν το «ΟΚ». Όλος αυτός ο μηχανισμός δεν ήταν δυνατόν να λειτουργούσε ερήμην του Μαξίμου. Ήταν αδύνατο να μη γνώριζε ο πρωθυπουργός. Απλώς ο Κυρ. Μητσοτάκης και δυστυχώς η πλειονότητα σχεδόν του πολιτικού προσωπικού θεωρεί ότι αυτή είναι μια «συνήθης πρακτική», ότι έτσι «παίζεται» το παιγνίδι, ότι χωρίς «εξυπηρετήσεις» τόσο προς τα επάνω όσο και προς τα κάτω δεν έχεις «χαΐρι» στην πολιτική.
Προς τα «κάτω» ο Κυρ. Μητσοτάκης "έπαιξε" και εκμαύλισε τους φοβισμένους πολίτες με τα επιδόματα του Covid. Αυτό διέφυγε εντελώς από την αντιπολίτευση η οποία αφελώς και ευηθώς συγκατένευσε. Όσο για τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ αυτές έγιναν με την «παλιά πασοκική τεχνογνωσία». του "βρεγμένου βαμβακιού"! Σε όλες τις περιπτώσεις ο στόχος ίδιος, η «εξαγορά» των ψηφοφόρων και η άλωση περιοχών όπου η ΝΔ «χώλαινε». Η διαφθορά στους «από κάτω» ολοκληρώνεται με τις θέσεις εργασίας είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα που προορίζονται για τους «δικούς», με τις «εξυπηρετήσεις» για αποσπάσεις, αλλά ακόμα και για την είσοδο στα νοσοκομεία…
Προς τα «πάνω» η διαφθορά του πολιτικού συστήματος διαφοροποιείται. Εδώ ο κυβερνητικός εξουσιαστής γίνεται «δωρολήπτης» (είτε με υλικό τρόπο είτε σε είδος) και εκφραστής των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Θυμίζω ότι στις 11.10.2024 η συντηρητική εφημερίδα «Εστία» έγραφε ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης το 2019 ήταν η «βιτρίνα» «ενός μεγάλου πολιτικού και επιχειρηματικού συνασπισμού συμφερόντων. Συνασπισμού με οριζόντιες διακλαδώσεις στα ΜΜΕ και το βαθύ κράτος» που είχε ως «δέλεαρ τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ». Τότε σημειώνει ο αρθρογράφος, ο Κυρ. Μητσοτάκης ήταν ο «εγγυητής» της δίκαιης μοιρασιάς ανάμεσα στα συμφέροντα, σήμερα όμως έπαψε να είναι, γι’ αυτό υπάρχουν «Ισχυρές ρωγμές στο σύστημα εξουσίας»!
Μητσοτάκης-συνασπισμός μεγάλων συμφερόντων-ΜΜΕ-βαθύ κράτος. Αυτό είναι το «σύστημα» που μας κυβερνά. Κάποιοι μεταξύ αυτών και η εισαγγελία της ΕΕ μιλούν για «εγκληματική οργάνωση». Αν σκεφθεί κανείς τις υποκλοπές, την επιχείρηση συγκάλυψης των Τεμπών, το έγκλημα της Πύλου, την ανεξιχνίαστη δολοφονία του Καραϊβάζ, τις μαφίες της ενέργειας, των κατασκευών και προπάντων τον μαφιόζικο καπιταλισμό του τουρισμού, τότε μπορούμε να πούμε ότι μας κυβερνά μια μαφιόζικη οργάνωση…
*Τα κοινωνικά δίκτυα της μαφίας. Ένας κόσμος ολόκληρος βρίσκεται στις υπηρεσίες της μαφίας: Έμποροι ναρκωτικών, τσιγάρων, προϊόντων μαϊμού, όπλων, λαθρέμποροι και διακινητές πετρελαίου, «προστασίας», πλυντήρια μαύρου χρήματος (κέντρα διασκέδασης, αλυσίδες φούρνων, μικρομάγαζα, τράπεζες, ποδοσφαιρικές ομάδες, πρατήρια καυσίμων…). Παντού η παρα-οικονομία διαπλέκεται με τη νόμιμη οικονομία και τα όρια χάνονται. Η μαφία ελέγχει ποικίλες επιχειρήσεις, μίντια, δημοσιογράφους, ποδοσφαιρικές ομάδες, πολιτικούς, κυβερνήσεις, την τοπική αυτοδιοίκηση, αστυνομικούς (όλη η Greek Mafia απαλλάχτηκε επειδή δεν απομαγνητοφώνησαν τις παρακολουθήσεις!).
Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία «ζέχνει» πλέον μαφία τύπου νότιας Ιταλίας και οι μαφιόζικες «αρχές» γίνονται οι κυρίαρχες πολιτιστικές αξίες. Από εδώ οι "μάγκες" κι από κει οι "φλώροι". Κάποτε, τα παιδιά του Σημίτη που τώρα είναι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη το έλεγαν αλλιώς, "μάγκες" ήταν αυτοί πυ ρίσκαραν στην λεγόμενη «κοινωνία της διακινδύνευσης». Ρισκάρεις, τα παίρνεις. Το θέμα είναι να μην σε πιάσουν. Η μαφία μάλιστα φθάνει στο σημείο να δοξάζει δημόσια τα «ηρωικά» στελέχη της όπως ο Ρουμπέτης. Αναρτά μάλιστα και πανό και κρατά ενός λεπτού σιγή στο γήπεδο.
Μια μαφία κυβερνά μια κοινωνία που σκέφτεται και λειτουργεί πλέον με όρους και αξίες μαφίας…