Η Μιλήτσα, ο Λίνεκερ και οι άνθρωποι της «καλής καρδιάς»
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Κόσμος / 13.03.23 ]Η γιαγιά Μιλήτσα και οι άλλες δύο γιαγιάδες της Λέσβου, τα σύμβολα για όλους τους ανθρώπους της «καλής καρδιάς», μας αποχαιρέτησαν. Αφού πρώτα μας έμαθαν τι σημαίνει ανθρωπιά, και πως ένα χαμόγελο μπορεί να ζεστάνει μια παγωμένη ψυχή. Οι γιαγιάδες μας έφυγαν αλλά έμειναν άλλοι στο πόδι τους. Είναι ο Ιάσονας εδώ, ο Γκάρι Λίνεκερ στη Βρετανία, οι αλληλέγγυοι παντού. Είναι οι δύο συμπαρουσιαστές του Λίνεκερ, οι πρώην παίκτες της εθνικής Αγγλίας: Άλαν Σίρερ και ο Ίαν Ράιτ, που ανακοίνωσαν ότι ούτε κι αυτοί θα λάβουν μέρος στην δημοφιλή αθλητική εκπομπή «Match of the Day» του BBC, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον συνάδελφό τους που απολύθηκε επειδή άσκησε κριτική μέσω τουίτερ στην αντιμεταναστευτική πολιτική της δεξιάς βρετανικής κυβέρνησης.
«Ο Λίνεκερ υπερασπίζεται ανθρώπους που δεν έχουν φωνή» είπε ένας βρετανός φίλαθλος αναφερόμενος στην απόλυση από το BBC του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή και σχολιαστή!
Ο αυταρχισμός, ο ρατσισμός, η λογοκρισία και ο φασισμός ενδημούν πλέον παντού, ακόμα και στο κάποτε δημοκρατικό BBC.
Διαβάζω στην εφημερίδα The Guardian την ιστορία ενός πρόσφυγα: «…όταν η πυρωμένη μεταλλική ράβδος βυθίστηκε στον ώμο του, ο Κ λιποθύμησε... Ήταν Αύγουστος του 2009 και βρισκόταν σε μια αίθουσα ανακρίσεων της κυβέρνησης στη Σρι Λάνκα. Οι βασανιστές του Κ συνέχισαν να τον ρωτούν πού ήταν ο χρυσός που έκρυβε για τους Ταμίλ. «Ορκίζομαι ότι δεν ξέρω», τους έλεγε. «Δεν είμαι LTTE [Liberation Tiger of Tamil Eelam]. Είμαι βοηθός κοσμηματοπώλη». Έριξαν βενζίνη πάνω στο πληγωμένο σώμα του και απείλησαν ότι θα το έβαζαν φωτιά αν δεν τους έλεγε αυτό που ήθελαν να μάθουν… Όταν ο Κ έφτασε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2011, ζήτησε άσυλο, αλλά η αξίωσή του απορρίφθηκε επανειλημμένα. Οι ουλές, αποφάσισαν οι αξιωματούχοι, θα μπορούσαν να προκληθούν από αυτό που ήταν επίσημα γνωστό ως «τραυματισμός SIBP» (αυτοπροκαλούμενος από πληρεξούσιο), προκειμένου να κατασκευαστούν αποδεικτικά στοιχεία για την υποστήριξη ενός ψευδούς αιτήματος ασύλου. Χρειάστηκε να φθάσουμε στο 2019 για να αποφασίσει το ανώτατο δικαστήριο ότι δεν υπήρχαν στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία. Ο Κ είχε πει την αλήθεια, αλλά για πολλά χρόνια κανείς δεν πίστευε. Κι αυτό είναι μια μορφή βασανιστηρίου.
…Ποιος γίνεται πιστευτός; ρωτά η συγγραφέας Ντίνα Ναγιέρι, συγγραφέας του βραβευμένου βιβλίου The Ungrateful Refugee ( 2019)…». Οι Βρετανοί αρμόδιοι δεν πιστεύουν την (ομοφυλόφιλη) πρόσφυγα από την Ουγκάντα που τους λέει ότι υπάρχει μια πρακτική «επανορθωτικού βιασμού» στον οποίο κινδύνευε να υποστεί εάν την έστελναν πίσω.
Αυτούς τους ανθρώπους οι αρμόδιοι δεν τους πιστεύουν γιατί υπακούουν σε μια πολιτική της «μαύρης καρδιάς», σε μια πολιτική που είναι ίδια με αυτή των Ναζί, όπως έγραψε ο Λίνεκερ…
*Στη φωτογραφία -αρχείου- φυλακισμένοι πρόσφυγες που θα πωληθούν στα σκλαβοπάζαρα της Λιβύης
*Η αλληλεγγύη νίκησε! Ο Λίνεκερ επιστρέφει στο BBC