Ή με το κέρδος ή με τη ζωή

Φωτιές, πλημμύρες, χιονιάς, πανδημία,

οι «ηλίθιοι» που μας κυβερνούν, αν τους είχαν μείνει δύο γραμμάρια τσίπας, θα έπρεπε να παραδεχτούν όταν μιλούσαν για την διάλυση της δημόσιας Υγείας, ότι δεν είχαν καταλάβει τίποτα για το τι η εποχή απαιτεί, όταν διακήρυτταν την ελαχιστοποίηση του κοινωνικού κράτους και την ιδιωτικοποίηση των οργανισμών κοινής ωφέλειας.

«Δουλέψτε-νοσήστε-ψοφήστε»,

αυτή είναι η πολιτική -ανο(η)σίας της αγέλης για τον Covid19-, που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέναντι στους εργαζόμενους, απέναντι στους «αναλώσιμους», οι οποίοι συνεχίζουν να παστώνονται στα μέσα μαζικής μεταφοράς, να εργάζονται σε συνθήκες συνωστισμού, να τρομοκρατούνται από την εργοδοσία, να ζουν σε διαμερίσματα-κλουβιά, να μην έχουν πρόσβαση σε φάρμακα, τεστ και θεραπείες για τον covid19, να πεθαίνουν μέσα ή έξω από τα ασφυκτικά γεμάτα και υποστελεχωμένα δημόσια νοσοκομεία.

Η δουλειά φτήνυνε, η ζωή ακρίβυνε.

Μετά την πανδημία έρχεται η ακρίβεια και η φτώχεια. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατάργησε μία σειρά από δικαιώματα των εργαζομένων και ενίσχυσε θεσμικά την «ουμπεροποιημένη» εργασία(e-food, Wolt κ.ά.). Εκμεταλλεύεται την πανδημία και την καταστροφή, παίζει με τον φόβο, στρατιωτικοποιεί την κοινωνία, εντείνει τον έλεγχο και την επιτήρηση, για να δημιουργήσει έναν νέο δυστοπικό σύστημα, που θα υπηρετεί το κέρδος χωρίς όρια, την υπερσυσσώρευση χωρίς φρένο. Ακολουθεί, με άλλα λόγια, το νεοφιλελεύθερο mainstream. Αυτό που εκτινάσσει στα ύψη τα κέρδη των υπερπλούσιων, ενώ φτωχοποιεί εκατομμύρια ανθρώπους.

Οι 10 πιο πλούσιοι του κόσμου αύξησαν κατά 5 τρισεκατομμύρια δολάρια την περιουσία τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σύμφωνα με την Oxfam, επιδεινώνοντας την οικονομική ανισότητα καθώς η πανδημία έσπρωξε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο στη φτώχεια. Ο συνολικός πλούτος των υπερπλούσιων εκτινάχθηκε από 8,6 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Μάρτιο του 2020 σε 13,8 τρισεκατομμύρια δολάρια τον Νοέμβριο του 2021, τη μεγαλύτερη αύξηση από ό,τι τα προηγούμενα 14 χρόνια μαζί. 

Το ίδιο ισχύει τηρουμένων των αναλογιών και σε τοπικό επίπεδο. Πάνω απ’ όλα το κέρδος. Υπεράνω όλων το χρήμα. Και θα καίγονται τα δάση, θα πλημμυρίζουν τα μπαζωμένα ποτάμια, θα ξεπαγιάζουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα οι άνθρωποι, θα πεθαίνουν σα σκυλιά έξω από τις ΜΕΘ, ή από το μονοξείδιο του άνθρακα στην προσπάθεια τους να ζεσταθούν... 

Ο Τζιάκομο Λεοπάρντι έλεγε πως πάνω απ' όλα είναι η ζωή. Σήμερα, κάποιοι θεωρούν πως πάνω απ' όλα είναι το κέρδος, το χρήμα, η συσσώρευση.

Ποιος θα μας σώσει από τον παραλογισμό τους;

Ακόμα και στην μητρίδα του καπιταλισμού οι εργαζόμενοι αφυπνίζονται, οργανώνονται, αγωνίζονται... Δεν υπάρχει άλλος δρόμος

"για να νικήσει η ζωή"