Την αλήθεια ρεεεεεε

Να μπεις στην διαδικασία να σχολιάσεις τα απίστευτα ανιστόρητα που βλέπεις εδώ και καιρό στο φβ και στα κανάλια ή τους απίστευτους που ανοίγουν το στόμα και πετάνε τούβλα, προπαγάνδα, ψεύδη, ηλιθιότητες, σημαίνει πως θα πρέπει ΠΑΛΙ να χαλάς χρόνο και φαιά ουσία και διάθεση για να εξηγείς τα αυτονόητα, σε ανθρώπους που είτε δεν ήξεραν, είτε δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να μάθουν. (Άσε που ίσως θα πρέπει να αναφέρεις και βιωματικές καταστάσεις των τελευταίων τριανταπέντε χρόνων, ρίσκο μεγάλο αφού είναι μόνο "ο λόγος σου" και άρα ή δεν θα σε πιστέψουν, ή ακόμη χειρότερα θα πει κανείς πως "πας να πουλήσεις μούρη".)
Από την άλλη, το να μείνεις σιωπηλός, σου τρώει τα σωθικά, την διάθεση, σε μειώνει σαν άνθρωπο και σαν πολίτη, εκείνη η κραυγή "την αλήθεια ρεεεεε" από το "Μάθε παιδί μου γράμματα" κοπανάει στα μηνίγγια σαν βαριοπούλα.
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι φίλοι που θυμούνται και ξέρεις πως δεν τα βίωσες, όσα βίωσες, για όσα χρόνια τα βίωσες, όταν τα βίωσες, ούτε μόνος σου, ούτε μόνο στην φαντασία σου.

Σημειώνει λοιπόν η φίλη:

- "Ακούω στις ειδήσεις:
"Άγρια επεισόδια χτες στο συλλαλητήριο".
Όχι αγαπούλες μου, άγρια επεισόδια ήταν αυτά στις 5 Μαΐου, τότε που έγινε και η Μαρφίν, κι έπεφτε άγριο ξύλο και χημικά από την Ομόνοια μέχρι το Ζάππειο. Άγρια επεισόδια ήταν αυτά το Φλεβάρη του '12, τότε που έπεφτε ξύλο αλύπητο και τόνοι χημικά σ' ολόκληρο το κέντρο. Άγρια επεισόδια ήταν όταν ομάδες ζητάδων έπεφταν συντονισμένα πάνω στον κόσμο μπροστά στα μάτια μου. Τα χτεσινά ήταν απλά επεισόδια, σαν αυτά που γινόταν τότε που κανείς δεν έβλεπε χημικά να πέφτουν, ληγμένα η μη." -