Τεχνητή νοημοσύνη: παράδεισος ή δυστοπία;
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Κόσμος / 29.01.25 ]«Φοβάμαι ότι η τεχνητή νοημοσύνη ίσως αντικαταστήσει τους ανθρώπους εξολοκλήρου… Φοβάμαι ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να καταστρέψει την ανθρωπότητα…» δήλωνε ο Στήβεν Χόκινγκ (συνέντευξή στο περιοδικό «Wired»). Στο ίδιο μήκος κύματος με τον σπουδαίο αστροφυσικό η φιλόσοφος Χάνα Άρεντ έλεγε πως «αν διαχωριστεί η γνώση από την κριτική σκέψη τότε ο άνθρωπος κινδυνεύει να γίνει δούλος των τεχνικών δημιουργημάτων του.».
Η ψηφιακή και ρομποτική επανάσταση τείνει να μεταβάλλει βαθιά την αντίληψη και την προσέγγιση του κόσμου γύρω μας. Η μαζική ψηφιοποίηση σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και του κράτους σηματοδοτεί την είσοδό μας σε μια περίοδο μετάβασης, όπου το διακύβευμα είναι ο χαρακτήρας της ίδιας της κοινωνίας, η ύπαρξη της ίδιας της δημοκρατίας αλλά και του ίδιου του ανθρώπου, όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Ο κόσμος αλλάζει, αλλά δεν αλλάζει μονοσήμαντα, καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο να αλλάξει προς όφελος του ανθρώπου συνολικά, όλων των ανθρώπων, αλλά μπορεί να αλλάξει και προς όφελος των ελίτ, των λίγων, αυτών που θα έχουν πρόσβαση στην γενική τεχνητή νοημοσύνη. Η τελευταία εκδοχή θα σημάνει την κόλαση για τους «από κάτω», και τον εκφυλισμό της δημοκρατίας, όχι απλά σε μία μεταδημοκρατία, αλλά σ’ έναν ολοκληρωτισμό που δεν έχει γνωρίσει ποτέ ξανά ο κόσμος.
Ουσιαστικά βρισκόμαστε στη φάση της μετάβασης, της αναμονής, όπου λαμβάνει χώρα ένας πόλεμος θέσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι οι νεοφιλελεύθεροι («από πάνω») επιλέγουν την μετάβαση προς όφελος δικό τους, των λίγων, επιλέγοντας ως βασικό εργαλείο τον ιδιωτικό τομέα (πανεπιστήμια, νοσοκομεία κ.ά.) σε βάρος του δημόσιου.
Σ’ αυτή τη φάση τα κράτη αποφασίζουν για το σχήμα μιας κοινωνίας όπου η εργασία θα γίνει ιδιαίτερα περιορισμένη λόγω της ψηφιακής και ρομποτικής επανάστασης: όπου όλοι πρέπει να έχουν ένα ελάχιστο εισόδημα (επιδοματική πολιτική). Αυτές οι ιδέες μπορεί να φαίνονται υπερβολικές στην Ελλάδα της κρίσης ή της μετακρίσης, αλλά βρίσκονται στην καρδιά της σκέψης των οικονομολόγων που μελετούν τις συνέπειες της ψηφιακής και της ρομποτικής επανάστασης στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Βεβαίως, μπορεί κανείς να αυξήσει την ποιότητα της κατάρτισης και να εντοπίσει την απασχόληση υψηλής προστιθέμενης αξίας, αλλά μετά από λίγο θα πρέπει να επανεξετάσει ολόκληρη την οργάνωση των εταιρειών που προέρχονται από την «παλαιά βιομηχανική εποχή».
Όμως, όπως προείπαμε, για να οδηγήσει το κράτος την επανάσταση σε όφελος των πολλών πρέπει να έχει και τον ανάλογο πολιτικό χαρακτήρα (που θα επιλέξει το δημόσιο ως εργαλείο της μετάβασης). Είναι κρίσιμης σημασίας λοιπόν, ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων στο εσωτερικό του κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης, αν θα είναι υπέρ εκείνων που εκφράζουν τους πολλούς και όχι υπέρ εκείνων που εκπροσωπούν τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές ελίτ.
Στο τομέα της εργασίας, πολλές μεγα-επιχειρήσεις επιδιώκουν ήδη να εφαρμόσουν στους εργαζόμενους την τεχνολογία των μικροτσιπς. Είδαμε πρόσφατα την Amazon να επιχειρεί να επιβάλλει στους εργαζόμενους ένα «βραχιολάκι» με το οποίο θα τους ελέγχει αλλά και θα τους κατευθύνει ανά πάσα στιγμή. Αυτή η τάση θα μετατρέψει τους ανθρώπους σε cyborgs, οπότε δεν έχουμε να κάνουμε απλά με ένα μεγα-πρόβλημα, αλλά για μια δυστοπία στην οποία οδηγεί ο καπιταλισμός τους εργαζόμενους. Αναφέρομαι στη βιοπολιτική που θα μας μετατρέψει σε «Μεταανθρώπους», δηλαδή σ' έναν άνθρωπο που θα είναι ολοκληρωτικά ελεγχόμενος.
Συνεπώς, η ψηφιακή επανάσταση ή θα είναι υπέρ των πολλών ή θα είναι μια δυστοπία, μία κόλαση για τους πολλούς και ο παράδεισος για τους λίγους, τις οικονομικές ελίτ. Γι’ αυτό οι τελευταίες, μαζί με τους νεοφιλελεύθερους πολιτικούς εκπροσώπους τους, θέλουν την εξαφάνιση του κοινωνικού κράτους και τον αποκλεισμό των πολλών από την ΠΡΟΣΒΑΣΗ στις τεχνολογίεςτης της γενικής τεχνητής νοημοσύνης. Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ αυτή θα είναι βασική προτεραιότητα και αίτημα που καλούνται "οι από κάτω" , το 99% των πολιτών να διεκδικήσουν αγωνιστικά...*
Σύμφωνα με την Naomi Klein**, η Τεχνητή Νοημοσύνη παρουσιάζεται με μία σειρά ψεύδη όπως ότι:
Η τεχνητή νοημοσύνη θα προσφέρει σοφή διακυβέρνηση.
Αυτή η ψευδαίσθηση αφορά στο εγγύς μέλλον κατά το οποίο οι πολιτικοί και οι γραφειοκράτες, βασιζόμενοι στην τεράστια συγκεντρωτική δύναμη των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης, θα είναι σε θέση «να δουν πρότυπα ανάγκης και να αναπτύξουν προγράμματα βασισμένα σε στοιχεία» που έχουν μεγαλύτερα οφέλη για τους ψηφοφόρους τους. Αυτός ο ισχυρισμός προέρχεται από ένα έγγραφο που δημοσιεύτηκε από το ίδρυμα του Boston Consulting Group, αλλά επαναλαμβάνεται σε πολλά κέντρα σκέψης και συμβούλους διαχείρισης. Και είναι ενδεικτικό ότι αυτές οι συγκεκριμένες εταιρείες –προσλαμβάνονται από κυβερνήσεις και πολυεθνικές για να προσδιορίσουν την εξοικονόμηση κόστους, που συχνά καταλήγει στην απόλυση μεγάλου αριθμού εργαζομένων…
…αλλά ο λόγος που οι πολιτικοί επιβάλλουν σκληρές και αναποτελεσματικές πολιτικές είναι ότι υποφέρουν από έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων; …Δεν κατανοούν το ανθρώπινο κόστος της λιμοκτονίας, της δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης εν μέσω πανδημιών ή της αποτυχίας να επενδύσουν σε μη εμπορεύσιμες κατοικίες όταν οι σκηνές (αστέγων) γεμίζουν τα αστικά μας πάρκα ή της έγκρισης νέων υποδομών ορυκτών καυσίμων ενώ οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν στα ύψη; Χρειάζονται την τεχνητή νοημοσύνη για να τους κάνει «εξυπνότερους…;
Άλλο ψεύδος:
Ερωτηθείς εάν ανησυχεί για το ChatGPT, ο Άλτμαν είπε ότι ανησυχεί, αλλά πρόσθεσε: «Ελπίζουμε ότι όλα θα πάνε καλά». Για τους συναδέλφους του CEOs στον τομέα της τεχνολογίας - αυτούς που ανταγωνίζονται για να βγουν βιαστικά τα ανταγωνιστικά chatbots τους - είπε: «Νομίζω ότι οι καλοί άγγελοι θα κερδίσουν».
Οι "καλοί άγγελοι" όμως απολύθηκαν από την Google επειδή δημοσίευσαν επικριτικά έγγραφα σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη… (πιο πρόσφατα ο Hinton). Αυτό συμβαίνει επειδή, σε αντίθεση με τις ψευδαισθήσεις των ανθρώπων που επωφελούνται περισσότερο από την τεχνητή νοημοσύνη, η Google δεν λαμβάνει αποφάσεις με βάση το καλύτερο για τον κόσμο – λαμβάνει αποφάσεις με βάση το καλύτερο για τους μετόχους της Alphabet, που δεν θέλουν να χάσουν…
Άλλο ψεύδος: Η τεχνητή νοημοσύνη θα μας απελευθερώσει από την επαχθή δουλειά, την αγγαρεία!
Αν οι παραισθήσεις της Silicon Valley φαίνονται εύλογες σε πολλούς, υπάρχει ένας απλός λόγος για αυτό. Το Generative AI βρίσκεται επί του παρόντος σε αυτό που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ως το στάδιο του «ψευδούς σοσιαλισμού». Ο χρυσός κανόνας της Silicon Valley ζητά: Πρώτον, τη δημιουργία ενός ελκυστικού προϊόντος (μια μηχανή αναζήτησης, ένα εργαλείο χαρτογράφησης, ένα κοινωνικό δίκτυο, μια πλατφόρμα βίντεο, μια κοινή χρήση διαδρομής…). Το οποίο αρχικά θα δοθεί δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν για μερικά χρόνια… («Παίξτε με τα bots», μας λένε, «δείτε τι διασκεδαστικά πράγματα μπορείτε να δημιουργήσετε!»). Θα το περιβάλλουν με πολύ ωραία λόγια και στόχους, όπως η δημιουργία μιας «πλατείας της πόλης» ή ενός «κοινού ανταλλαγής πληροφοριών» ή για τις «διασυνδέσεις μεταξύ ανθρώπων», όλα αυτά περιβάλλονται συγχρόνως με ωραία λόγια για την ελευθερία και τη δημοκρατία (και να μην είστε «τοξικοί»). Κι ενώ οι άνθρωποι γαντζώνονται από αυτά τα δωρεάν εργαλεία και οι εταιρείες που ανταγωνίζονται το προϊόν σας κηρύσσουν πτώχευση, εσείς εισαγάγετε στοχευμένες διαφημίσεις, συνεχή επιτήρηση, αστυνομικές συμβάσεις, πωλήσεις δεδομένων μαύρου κουτιού και κλιμακούμενες συνδρομές[…]
Η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα είναι το τέλος της απασχόλησης, μας λένε, μόνο η «βαρετή δουλειά » θα τελειώσει! Τα chatbot θα κάνουν όλες τις εργασίες τις εργασίες ρουτίνας, ενώ οι άνθρωποι απλώς θα τα επιβλέπουν (σ.σ. η διάκριση της εργασίας σε άχθος και δημιουργία από την Χ. Άρεντ ισχύει!)…
Επικαλούνται το όραμα αριστερών (όπως του γαμπρού του Καρλ Μαρξ, Πολ Λαφάργκ, ο οποίος έγραψε το μανιφέστο με τίτλο The Right To Be Lazy -Το δικαίωμα στην τεμπελιά). Αλλά αν το να κερδίζουμε χρήματα δεν είναι πλέον επιτακτική ανάγκη για τη ζωή, τότε πρέπει να υπάρχουν άλλοι τρόποι για να καλύψουμε τις ανάγκες μας για στέγη και διατροφή. Ένας κόσμος χωρίς άθλιες θέσεις εργασίας σημαίνει ότι η στέγαση πρέπει να είναι δωρεάν, η υγειονομική περίθαλψη πρέπει να είναι δωρεάν και κάθε άτομο πρέπει να έχει αναφαίρετα οικονομικά δικαιώματα. Αίφνης σ' αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε καθόλου για τεχνητή νοημοσύνη, μιλάμε για σοσιαλισμό...
* artinews.gr/ 13.02.23 ]
** ARTI news / Κόσμος / 27.05.23