Ο υπουργός Παιδείας Πιερρακάκης θεωρεί αντισημιτισμό την αλληλεγγύη των εκπαιδευτικών στους Παλαιστίνιους.
«…Ο αντισημιτισμός - και κάθε μορφής τυφλός φανατισμός - είναι απέναντι στις αξίες που υπηρετούμε…», είπε ο Πιερρακάκης.
Αν είναι έτσι, αν όντως είναι απέναντι σε «κάθε μορφής φανατισμό», τότε να ονοματίσει και τον φανατισμό της θρησκευτικής ακροδεξιάς που είναι σήμερα κυβέρνηση στο Ισραήλ. Αν δεν θέλει να διακρίνει τα θύματα, όπως λέει, τότε να επισκεφθεί και τους Παλαιστίνιους. Να μιλήσει και για τον φανατισμό του Νετανιάχου, για τα 5.000 δολοφονημένα παιδιά της Γάζας, για τη σύγχρονη Γκουέρνικα.
Είναι άραγε «αντισημιτισμός» κύριε Πιερακάκη όταν στελέχη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών λένε ότι σήμερα στη Γάζα συντελείται ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ;
Είναι αντισημίτες οι Εβραίοι που διαμαρτύρονται για την γενοκτονία των Παλαιστινίων και υφίστανται τη βία των ρόμποκοπ του Νετανιάχου αλλά και του Μπάιντεν; Είναι αντισημίτης η Εβραία Ραβίνος Τζέσικα Ρόζενμπεργκ που ζήτησε από τον Πρόεδρο Μπάιντεν την ΚΑΤΑΠΑΥΣΗ του πυρός;
Είναι αντισημίτες οι χιλιάδες Αμερικανοεβραίοι που λένε «Όχι γενοκτονία στο όνομά μας!»;
Είναι αντισημίτες τα εκατομμύρια των ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη που βγαίνουν στους δρόμους και ζητούν να σταματήσει η σφαγή;
Ο υπουργός Παιδείας που επικαλείται τις δημοκρατικές αξίες, ουσιαστικά ομνύει στον κοινωνικό αυτοματισμό, στον κοινωνικό εμφύλιο, στην δήθεν «συντριπτική πλειονότητα των δασκάλων και των καθηγητών (που) μοχθούν για ένα καλύτερο σχολείο, για ένα ανοικτό σχολείο, απαλλαγμένο από κομματικές αντιλήψεις και πρακτικές και κυρίως από τις λογικές και το λεξιλόγιο του χθες.», όπως αναφέρει.
Συνεπώς, αυτοί που μιλούν για αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη (η ΟΛΜΕ εν προκειμένω) είναι μια μειοψηφία «τεμπέληδων» συνδικαλιστών (που δεν μοχθούν) οι οποίοι κατευθύνονται από κόμματα.
Αυτές όμως δεν είναι δημοκρατικές αξίες, αλλά ο κλασσικός τρόπος εξουδετέρωσης της κοινωνικής δυναμικής και ακύρωσης των συνδικάτων, της θεσμικής έκφρασης της βούλησης των εργαζομένων και του λαού από τις λογής αυταρχικές πολιτικές εξουσίες…
