Οικολογικές ανησυχίες...

Κάποιοι νομίζουν ότι αρκεί να πάνε βόλτα με το ποδήλατο, αντί να πάρουν αυτοκίνητο, ή/και να ανακυκλώσουν τα πλαστικά μπουκάλια, για να σωθεί ο πλανήτης. Προφανώς μπράβο, αλλά προσφέρουν ελάχιστα, μόνο στον μικρόκοσμό τους, παραγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι αυτός δεν περιφέρεται ελεύθερος στο διάστημα, αλλά είναι γερά εξαρτημένος από το παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Όσο οι φτωχοί στον Τρίτο Κόσμο κόβουν δένδρα και αποψιλώνουν το περιβάλλον (και καλά κάνουν δυστυχώς) για να ζεσταθούν και να φυτέψουν εδώδιμα φυτά (φακές, ρύζι, χόρτα, …) για να χορτάσουν την πείνα τους, γεννοβολούν πολλά παιδιά μπας και κάποια ζήσουν και προλάβουν να ενηλικιωθούν, ψαρεύουν και θηρεύουν ανήλικα και θηλυκά ψάρια και ζώα,

όσο οι πλούσιες χώρες καταναλώνουν τροφές και καίνε πετρέλαιο ασύδοτα, στερούν τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις στον Τρίτο Κόσμο, αγοράζοντάς τις για παραγωγή βιοκαυσίμων για τον εαυτό τους, δηλητηριάζουν την γη με τα χημικά και πετρελαϊκά τους απόβλητα, όσο οι εργολάβοι τους και οι πολιτικές ηγεσίες τους μπαζώνουν ποτάμια και αποχαρακτηρίζουν δάση, για χτίσουν τσιμεντένια κουτιά, όσο οι ιμπεριαλιστές αδειάζουν τα πολεμοφόδιά τους σε στημένες από τους ίδιους συρράξεις,τόσο η Γη, βυθιζόμενη αργά–αργά σε ένα πηγάδι με σκοτεινό πάτο, θα τους βγάζει ταυτόχρονα την γλώσσα κοροϊδευτικά, σαν να λέει “κάνατε μία τρύπα στο νερό!”.

Είναι σημαντικό να κατανοήσουν, όλοι όσοι υποφέρουν σε αυτόν τον έρμο τον πλανήτη, φτωχοί, AMEA, οικολόγοι, ομοφυλόφιλοι, φυλετικές μειονότητες, μετανάστες, πρόσφυγες, έγχρωμοι, γυναίκες και πολλοί πολλοί άλλοι: Όσο ένα κίνημα περιορίζεται στα συντεχνιακά δικά του αιτήματα, μην αγγίζοντας τις υπάρχουσες κοινωνικές και πολιτικές δομές, τόσο πιο εύκολα χειραγωγείται και γίνεται βορά του Συστήματος, τόσο πιο εύκολα το Σύστημα διαστρεβλώνει τις θέσεις του και στρέφει τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες ενάντια στην άτακτη και φωνακλάδικη ομάδα.

Για τους οικολόγους μας, η Ιστορία έδειξε ότι “Ο δρόμος για την Κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις”. Τα οικολογικά κινήματα έγιναν οι καλύτεροι σύμμαχοι και συνήγοροι του Καπιταλισμού και του Ιμπεριαλισμού (ποιός ξεχνά τον ηγέτη του 68, Daniel Cohn-Bendit και το κατάντημά του;). Μόνο η ένταξη στο λαϊκό κίνημα και η υιοθέτηση, εκτός των ειδικών μειονοτικών αιτημάτων, των γενικότερων αιτημάτων ενός λαού, προφυλάσσει από την σήψη και δίνει μία βιώσιμη προοπτική.