Επιούσιος

Οι όμορφες γραφές με 2€ 

Τα βιβλία φίλων στις "ευκαιρίες" με 4€ πριν περάσει μια διετία 

Δίσκοι που ερωτεύτηκες, πωλούνται σφραγισμένοι με 3€ 

Και πάνω από όλα, δυσκόλεψε και η θλίψη σε ετούτους τους καιρούς. 

Νόμοι της αγοράς και οι αγοραίοι νομοταγείς νέμονται λέξεις και νοήματα. 

Γρήγορα, μηχανικά, επιφανειακά. 

Διεκπεραίωση υποχρεώσεων με άλλοθι την Τέχνη. 

Πόσο να αντέξεις; 

Να κλείνεις τα αυτιά με τις παλάμες, να μην ακούς. 

Φωνάζουν αδιάβαστα τα βιβλία που έστειλαν δώρο οι φίλοι, να τους δώσεις σημασία. 

Που δεν την αντέχουν άλλο την εγκατάλειψη πάνω στο γραφείο. 

Στοχαστική λεξιπενία όμως, δεν μπορείς, δεν σου βγαίνει, τι να κάνεις; 

Μόνη αγωνία η περιχαράκωση. 

Αναμνήσεων και αισθημάτων. 

Έστω, στα ρηχά. 

Άλλωστε, ελάχιστοι βουτηχτές, όλοι κολυμβητές. 

Γέμισε ο τόπος με φορεσιές στα μανταλάκια, δέρματα περισσευούμενα. 

Σε προσφορές. 

Στην τετράδα και ένα δώρο. 

Να αδειάζουν τα ράφια, να μπαίνει καινούριο εμπόρευμα. 

Τέχνη και ομορφιά και στοχασμός και θετικά συναισθήματα και τέτοια, όλα παρωχημένα. 

Παλιά μοντέλα. Αζήτητα. 

Όλα με ετικέτα ένα "άσε με τώρα μωρέ". 

Άλλες οι προτεραιότητες, άλλα τα ζόρια. 

Να βγαίνει ο επιούσιος. Το ψωμάκι μας ρε φίλε. 

Και κάποιοι λίγοι δεινόσαυροι που έχουν απομείνει, περπατούν με το κεφάλι σκυμμένο και θολό. 

Και αποχωρούν κι αυτοί ένας-ένας, σιγά-σιγά. 

Που δεν τους έφταναν ποτέ τα ψίχουλα. 

Δεν είναι τίποτα. Ζωή το λένε...