Μόνος του με μια κλάρα στο χέρι προσπαθούσε να σβήσει τη φωτιά, να σώσει τα σπίτια των γειτόνων. Από ευγνωμοσύνη είπε για τη φιλοξενία. Κι ας του άλλαξαν το όνομα. Ας κράτησαν μόνο το Α κι από Αστρίτ τον είπαν Αποστόλη. Ναι, του άλλαξαν το όνομα. Από στερεοτυπικό ρατσισμό, ή επειδή το Αστρίτ παρέπεμπε στον «αστρίτη», το φίδι; Ποιος να ξέρει. Πάντως, ο Αστρίτ, που σημαίνει και έξυπνος άνθρωπος, αυτός που πετάνε τα μάτια του φωτιές, ξανακέρδισε μετά από 30 χρόνια τ’ όνομά του, καθώς σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση πήδηξε το φράχτη και με μια κλάρα έσβησε τη φωτιά, σώζοντας τα σπίτια των γειτόνων, αυτών που του «παράλλαξαν» τ’ όνομα. Ο γενναίος κυρ-Αποστόλης, λοιπόν, «το καμάρι του έθνους» που αψήφησε τη φωτιά, έγινε ξανά ο Αστρίτ Τόσκα, ο Αλβανός μετανάστης, «το καμάρι της ανθρωπιάς»…