Νικήσαμε πάλι...

Φτάνει το πλήρωμα του χρόνου που πλέον και ο "βενιαμίν" επιστρέφει σπίτι από έξοδο ενώ εσύ είσαι στο τρίτο όνειρο βλέποντας κάτι ανακατωμένα με κιθάρες, συναυλίες, μηχανές, έλατα, πορείες, μπουκέτα, βιβλία, παραλίες, μεσαιωνικές πόλεις, δίσκους, άλογα, λιβάδια.
Λες ας στοχαστώ λίγο τι σημαίνουν όλα αυτά.
Φτιάχνεις καφέ.
Βγαίνεις στο μπαλκόνι, στην αστική ηρεμία της απέναντι γαμωπολυκατοκίας που την χτίζουν δέκα χρόνια.
Με τα μαστόρια να κοπανάνε και να κόβουν μάρμαρα.
Αναζητάς το Ζεν σου.
Που είμαι, πως ήρθα εδώ, που πάω, πόσα φιλτράκια έχω ακόμη, να πάρω κάλτσες.
Στο δεύτερο τσιγάρο, έρχεται εκείνη με ένα γλυκό καλημέρα και ένα χαμόγελο ως τα αυτιά.
Η λίστα του σουπερμάρκετ είναι πλέον στα χέρια σου.
Χαμογελάς στωικά, μπαίνεις στο αμάξι και πας.
Νικήσαμε πάλι κουφάλες....