Νέο ναυάγιο, νέο έγκλημα...

Δύο παιδιά και δυο γυναίκες βρήκαν σήμερα το θάνατο στο Αιγαίο, βορειοανατολικά της Σάμου, αλλά δεν φωνάζει κανείς. Προχθές, έξι παιδιά και δυο γυναίκες χάθηκαν στην ίδια περιοχή κι ένας ακόμα άνθρωπος στη Λέσβο, αλλά κανείς δεν έκλαψε, κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε.

Αυτά τα ξεριζωμένα παιδιά αν θα γλύτωναν από τους πολέμους των ισχυρών και τα κύματα αλλά και τα push backs στο Αιγαίο, αν δεν εξαφανιστούν μέσα στα σκοτεινά δίκτυα των παιδεραστών και των μαφιόζων, αν θα κατάφερναν να μεγαλώσουν και να πιάσουν μια δουλειά στην Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία, θα κινδυνεύουν κάθε στιγμή να πέσουν θύματα ενός ξεσαλωμένου μπάτσου, ενός ντοπαρισμένου από τα λόγια των ακροδεξιών πολιτικών, φασίστα.

Γιατί οι μετανάστες, οι ξεριζωμένοι από τους πολέμους και τη φτώχεια άνθρωποι, είναι τα «σκουπίδια της γης», όπως τους χαρακτήρισε ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντ. Τραμπ. Είναι αυτοί που δεν έχουν δικαιώματα, δεν έχουν πολιτικές ιδιότητες (όπως ο homo sacer, ο δούλος των αρχαίων Ρωμαίων), δεν έχουν γνώμη, δεν έχουν δυνατότητα αυτο-προσδιορισμού και έκφρασης εντός ενός κοινού κόσμου, είναι χωρίς δικαίωμα στη διαμονή, την εργασία, την ισότητα και την ελευθερία δράσης.

Ζούμε ξανά στην εποχή της «κοινοτοπίας του κακού», στην εποχή της  κοινοτοπίας του θανάτου ανθρώπινων υπάρξεων που θεωρούνται όχι απλά περιττοί -όπως συνέβαινε στα ολοκληρωτικά καθεστώτα και τους Ναζί- αλλά «άχρηστοι», σκουπίδια.

Θα το επιτρέψουμε να συμβαίνει; Θα συνεχίσουμε να καθεύδουμε, να ανεχόμαστε το έγκλημα;

Αυτό δεν είναι συνενοχή στο έγκλημα;

*φωτ. από την πλατεία Βικτωρίας (αρχείο)