Η κυρία

Η κυρία ήταν σοβαρή, με παράστημα αγέρωχο, αν κι όταν κοίταξα φευγαλέα τη σκιά της στον τοίχο μού φάνηκε να καμπουριάζει.

Είχε τα μαλλιά της πιασμένα σε ψηλό αρχοντικό κότσο και φορούσε μακρύ, βαρύ ρούχο που έμοιαζε με ιερατικό χιτώνα.

Η σκιά της στον τοίχο σκάρωνε πάλι αλλόκοτα παιχνίδια στο φως. Είπα μέσα μου, η μεσημεριανή ζέστη και η λαύρα του καλοκαιριού θολώνει τη ματιά μου.

Η κυρία με περίμενε στο επίσημο σαλόνι της με τους σκαλιστούς ξύλινους καναπέδες και τα μαρμάρινα τραπεζάκια φορτωμένα αμέτρητες φωτογραφίες. Όλα έμοιαζαν πρόσωπα γνωστά κι όλα μου ήταν άγνωστα.

Οι σκιές στους ψηλοτάβανους τοίχους έγιναν πομπές ανθρώπων, φιγούρες αρχαίας τραγωδίας.

Ένιωσα άβολα, το ταβάνι έσταζε ένα κόκκινο πηχτό υγρό στις γωνίες, πνιχτές κραυγές και βουητό έφταναν στ’ αυτιά μου.

Ένιωσα άβολα, πώς βρέθηκα εδώ, η κυρία φώναξε να με τρατάρουν, ήθελα απελπισμένα να φύγω· μετά θυμήθηκα πως είμαι καθηγήτρια ιστορίας, αυτό πρέπει να το είδα μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, ο εφιάλτης με καθήλωσε στο πιο χαμηλό σκαμνί.

Η κυρία χαμογέλασε με συγκατάβαση και έγνεψε να μου προσφέρουν το κέρασμα. Κάποιος, δεν έβλεπα το πρόσωπό του, μου άπλωσε το δίσκο με τη βυσσινάδα που έμοιαζε αίμα.

Πάγωσα, έπρεπε να φύγω, να φύγω, μα ο δίσκος με πλησίαζε απειλητικά χωρίς να τον κρατά κανείς.

Κι έπειτα άκουσα την κραυγή «σώσε το», ο δίσκος ήταν πεταμένος χάμω κι εγώ μ’ ένα μωρό να κλαίει σπαραχτικά στα χέρια μου.  

Πετάχτηκα από το κρεβάτι μου αλαφιασμένη.

Είμαι ακόμη στο νησί.

Είναι Αύγουστος. Η Μεσόγειος φλέγεται.

Η Μέση Ανατολή σφαδάζει.

Παίρνω βαθιές ανάσες, μωρό δεν υπάρχει ευτυχώς στα χέρια μου, έμεινε εκεί στα χέρια πίσω από το συρματόπλεγμα.

Δε θυμάμαι τι μου ψιθύρισε η φωνή της κυρίας καθώς πάλευα να ξυπνήσω.

Νομίζω μου είπε: «Μην κοιτάς τις σκιές στον τοίχο, θ´ ακούς αυτά που σου λέω εγώ».

 Ναι, θυμήθηκα τώρα. Η κυρία δεν μου είναι άγνωστη.

Ονομάζεται Ιστορία. Είναι επίσημη.

*Επιμέλεια: Νινέτα Πλυτά

Και επισήμως οι πομπές των ανθρώπων που σέρνονται στους δρόμους της προσφυγιάς ξεκινούν αιώνες τώρα από Ανατολή προς Δύση.

 Είναι ακόμη Αύγουστος.