«Βλήματα»...

«Βλήματα» στην πολιτική, "βλήματα" στην δημοσιογραφία, "βλήματα" στην τηλεόραση, στα ΜΜΜ, στα Γράμματα, στις Τέχνες, στους έχοντες "κοινωνικό βήμα", στους "επαγγελματίες" ασχολούμενους με τα κοινά, στα κέντρα σχεδιασμού, ελέγχου και αποφάσεων, στον δημόσιο τομέα, στον ιδιωτικό τομέα, στα υπουργεία, τις υπηρεσίες, στο λεωφορείο, στο μετρό, στο τραμ, στα αεροπλάνα, στα βαπόρια, στις λιμουζίνες, στην ίδια σου την γειτονιά, στην λαϊκή, στα υπερκαταστήματα, στις οθόνες, στην πραγματικότητα.
"Βλήματα" στους απέναντι, στους "από εδώ", στους σωτήρες, στους φωστήρες, στους ολετήρες.
Στους λαλίστατους, στους σιωπηλούς από "άποψη", στους πολλά υποσχόμενους, στους "που 'σαι νιότη που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος", στους άκαπνους, στους μπαρουτοκαπνισμένους, στους "ναι μεν αλλά", στους "όλα, τώρα".
Άλλα εμπρηστικά, άλλα τροχιοδεικτικά, άλλα προκάλυψης, άλλα εκρηκτικά, άλλα άσφαιρα, άλλα καθοδηγούμενα με λέιζερ, άλλα κρότου, άλλα λάμψης.
Όλα μαζί ένα γύρο.
Κάθε μέρα.
Κι ούτε που κατάλαβες μέσα στο χαράκωμα που ήσουν, πότε έγινε ολάκερος ο τόπος ένα πεδίο βολής.
Μαζί και τα μυαλά μας.
Τρέχα φιλαράκι, πέφτουν κορμιά γύρω, το "πυρ και κίνηση" είναι μονόδρομος επιβίωσης πια.
Το βράδυ, στον θάλαμο της φρουράς, έχουμε πάρτι γενεθλίων για τον φίλο που πάτησε την νάρκη προχθές.