Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ο Χρήστος Σπήλιος (πέθανε από ανακοπή στον ύπνο του). Ο πατέρας του Χρήστου, Θανάσης -Νάσιος- Σπήλιος, ένας ευαίσθητος και πολύ καλλιεργημένος άνθρωπος είχε το καφενείο στην πλατεία των Κωστακιών Άρτας τη δεκαετία του 1950. Κυνηγήθηκε για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και εγκαταστάθηκε στα Εξάρχεια. Εκεί γεννήθηκε ο Χρήστος και οι αδερφές του.
Η Χρύσα Πετσιμέρη μου μιλάει ώρα πολύ για το σπάνιο ήθος και την αγωνιστικότητα του Χρήστου. «Ευαίσθητο παιδί, εξαιρετικά αγαπητός στο χώρο των Εξαρχείων… δεν προλάβαμε να πάμε στους Κωστακιούς όπως του είχα υποσχεθεί» μου λέει ο Ανδρέας Ψαθάς.
«Aν τα Εξάρχεια ήταν άνθρωπος, τότε θα ήταν ο Χρήστος Σπήλιος. Αλήθεια, κανείς άλλος. Διαμπερής στις ιδεολογίες της αμφισβήτησης έτσι για να επιτρέπει στην αειθαλή του παιδικότητα να μένει πάντα φρέσκια, πολιτικά ενωτικός μέχρι σημείου παρεξήγησης, λάτρης των οδοφραγμάτων, φιλόξενος σε κάθε χειρονομία αυθεντικής αγάπης, ευπροσήγορος, γοητευτικά επιρρεπής στον διονυσιασμό, ερωτευμένος με το παιχνίδι.
Τώρα φεύγει χαιρετώντας διακριτικά με εκείνο το αφοπλιστικό χαμόγελο που ακύρωνε κάθε τι ματαιόδοξο. Κι ένας κόσμος αλλάζει ακρωτηριασμένος από ένα ακόμη πολύτιμο κομμάτι αυθεντικότητας.» γράφει ένας φίλος του Χρήστου.
Ο Χρήστος συνδέθηκε στενά με τον Αστέρα Εξαρχείων. Σεντερ φορ και αρχηγός επί προεδρίας Λώλου. Κοινωνικός αγωνιστής, αναρχικός, παρών σε όλες τις μάχες τις γενιάς του: Κίνημα καταλήψεων (Βίλλα Αμαλίας, Λέλας Καραγιάννη), προάσπιση δημόσιων χώρων (πάρκο Ναυαρίνου), στις πλατείες επί μνημονίων, στον αγώνα να μη γίνει το μετρό στην πλατεία Εξαρχείων.
Κι ακόμα ένα κείμενο για τον Χρήστο Σπήλιο:
«Αστέρας Εξαρχείων: Και όταν μια μέρα Αστέρα θα πεθάνω θα πίνω μπίρες με τον Μητροπάνο […]
Χρηστάρα θα είσαι πάντα ο αρχηγός του Αστέρα μας και πάντα θα υπάρχει για εσένα μια θέση στην 11αδα.
Ολόκληρη η γειτονιά των Εξαρχείων αλλά και το ίδιο το κίνημα θα είναι πιο φτωχά χωρίς εσένα.
Καλή αντάμωση σύντροφε.
Φοράς την μαύρη φανέλα.
Με το μαύρο αστέρι.
Τις μπίρες στο γήπεδο απόψε για να δούμε ποιος θα φέρει...
Σουτάρεις και κρύβεις τον ήλιο.
Σουτάρεις και κρύβεις τον ήλιο.
Σουτάρεις και κρύβεις τον ήλιο
Comandate Χρήστο Σπήλιο.
Αστέρας Εξαρχείων official»
Ακόμα ένα κείμενο:
«Στο Σύνταγμα την άνοιξη του 2011 σε μια τεράστια σε κόσμο συνέλευση, προσπαθούμε να συντάξουμε το πρώτο της ψήφισμα. Έχουμε φάει αρκετή ώρα για να γίνει και έχουμε φτάσει στο τέλος. Θέλουμε να βρούμε το κλείσιμο του κειμένου.. Σηκώνει το χέρι ο Χρήστος και κάνει την πρόταση: "Ο μόνος αγώνας που χάθηκε είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ". Εγκρίνεται με πολλά χειροκροτήματα και η πρότασή του κλείνει το πρώτο ψήφισμα της λαϊκής συνέλευσης πλατείας Συντάγματος...»
Ο ποιητής Lefteris Alef Vassilopoulos γράφει:
«Πόσοι δεν θα σκεφτούμε αυτό το βράδυ «Αν σου πω τι έχω περάσει με τον Χρηστάρα δεν θα το πιστέψεις». Όχι πάντα ωραίες ιστορίες, αλλά κομμάτι τόσων ανθρώπων, που κάποτε ίσως πίστεψαν ότι αρκεί να εξωτερικεύσουν την θλίψη του καπιταλισμού για να περάσει. Όσον αφορά εμένα, δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν μου ζήτησε εναγωνίως να του μεταφράσω το La Foule της Εντίθ Πιαφ. Έσκυψα πάνω από τους στίχους για ένα βράδυ και μετά του είπα «Δείξε κατανόηση, τους μετέφρασα απ' τα αγγλικά». Έσκυψε κι αυτός, τους διάβασε, και μου γέλασε «Δεν είναι απ' τα αγγλικά, απ' την καρδιά σου είναι». Τα υπόλοιπα διαλύονται μπροστά στο αμετάκλητο του θανάτου, όπως κι ο ίδιος συμπεριφερόταν —τίποτα πίσω απ' την πλάτη σου, όλα εδώ: αρκεί να βγάλουμε προς τα έξω αυτόν τον αφόρητο ζόφο κι όλα θα πάνε καλά. Σου λέω καληνύχτα σε μια γλώσσα που δεν αναγνωρίζεις πια.»
Η κηδεία του Χρήστου Σπήλιου θα γίνει στου Ζωγράφου την Πέμπτη στις 10:30
