Η διαχείριση του θέματος των Γλυπτών του Παρθενώνα και κυρίως τα σκληρά μέτρα για το μεταναστευτικό από τον Βρετανό πρωθυπουργό Ρίσι Σούνακ αδυνατούν να σταματήσουν την κατρακύλα του Συντηρητικού κόμματος.
Η βαρύτητα της μετανάστευσης έχει πέσει κατακόρυφα κι έχει πλέον μικρότερη σημασία για τους ψηφοφόρους απ’ ότι στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις και στο δημοψήφισμα για το Brexit. Μέχρι το 2015, για το 44% των ψηφοφόρων ανησυχούσε για το μεταναστευτικό κύμα, σύμφωνα με μια έκθεση του Ινστιτούτου Έρευνας Δημόσιας Πολιτικής που συνέταξε ο Robert Ford, καθηγητής πολιτικών επιστημών. Σήμερα, μόνο το 9% βλέπει τη μετανάστευση ως κορυφαία προτεραιότητα.
Τώρα είναι το κόστος ζωής που ανησυχεί τους ψηφοφόρους.
Οι συμπεριφορές εν τω μεταξύ έχουν αλλάξει, καθώς οι νέοι είναι πιο θετικοί απέναντι στη μετανάστευση και «δεν γίνονται πιο αντιμεταναστευτικοί όσο μεγαλώνουν». Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι πιο θετικό στη μετανάστευση συγκριτικά με πολλούς από τους ευρωπαίους γείτονές του.
Οι αλλοδαποί φοιτητές που πηγαίνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο φέρνουν σεντούκια θησαυρών σε πανεπιστήμια και πανεπιστημιακές πόλεις, πληρώνοντας δίδακτρα έως και 38.000 £ ετησίως και έως και 1.400 £ το μήνα για τη διαβίωσή τους – και σχεδόν όλοι επιστρέφουν στο σπίτι τους. Όχι, αυτοί δεν προκαλούν ανησυχία.
Το ίδιο ισχύει και για όσους έχουν προσκληθεί με βίζα εργασίας, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων εργάζεται στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής περίθαλψης: σχεδόν οι μισοί από τους νοσηλευτές που προσλήφθηκαν πέρυσι εκπαιδεύτηκαν στο εξωτερικό. Όχι, ούτε αυτοί προκαλούν ανησυχία.
Οι εφάπαξ ροές 80.000 ατόμων προήλθαν από την Ουκρανία και το Χονγκ Κονγκ το 2022. Αυτοί έφτασαν με ισχυρή δημόσια υποστήριξη.
Μεταξύ των ειδικευμένων εργαζομένων, το νέο όριο μισθού των 38.000 λιρών (σ.σ. ποιοι άραγε μπορούν να έχουν τόσο υψηλό μισθό;) θα πλήξει περισσότερο το προσωπικό φιλοξενίας και εστίασης. Αυτούς θέλουν να διώξουν;
Αυτό που ανησυχεί τον κόσμο είναι η αίσθηση των ανεξέλεγκτων συνόρων, των μικρών σκαφών που φτάνουν στην Αγγλία. Αλλά ο αριθμός αυτών που έφθασαν με βάρκες είναι μόλις 29.090 από την 1η Ιανουαρίου 2023.
Οι Τόρις ελπίζουν ότι η Ρουάντα θα είναι το εφαλτήριο της επιτυχίας τους, αλλά ουσιαστικά βουτούν με το κεφάλι σε μια άδεια πισίνα, σ΄ ένα πολιτικό φιάσκο.
Συνολικά, σε περισσότερο από το 75% των αιτημάτων ασύλου χορηγήθηκε καθεστώς πρόσφυγα ή ανθρωπιστική προστασία έως τον Σεπτέμβριο του 2023, αλλά η αναμονή για άσυλο αφορά πλέον σε περισσότερα από 175.000 άτομα που περιμένοντας είναι ανίκανα να εργαστούν, ενώ θα μπορούσαν, αν τα αιτήματα ασύλου είχαν διεκπεραιωθεί ταχύτερα. Όχι, δεν θα έπαιρναν τις δουλειές άλλων ανθρώπων σε αυτή την αγορά εργασίας που έχει ανάγκη από εργαζόμενους. Αντίθετα, θα κάλυπταν μεταξύ άλλων την έντονη έλλειψη εργατών στον κατασκευαστικό κλάδο. Επίσης η υγεία και η κοινωνική περίθαλψη είναι ο τομέας στον οποίο εργάζονται οι περισσότεροι μετανάστες. Αυτούς φορούν οι νέοι κανόνες μετανάστευσης αυτής της εβδομάδας, καθώς απαγορεύουν στους φροντιστές να φέρουν τις οικογένειες τους από την άνοιξη του επόμενου έτους, κι εδώ θα γίνει η μεγαλύτερη ζημιά. Συμπτωματικά, αυτό το χτύπημα έγινε ακριβώς την ώρα της συνδιάσκεψης ανώτερων υπαλλήλων του NHS και κοινωνικής φροντίδας στο King's Fund την Τετάρτη, όπου συζήτησαν την επείγουσα ανάγκη πρόσληψης και διατήρησης του προσωπικού, καθώς υπάρχουν 264.000 κενές θέσεις στο NHS και την κοινωνική περίθαλψη, αλλά η κυβέρνηση λειτουργεί αποτρεπτικά. Γενικά, υπάρχει απόγνωση λόγω της απαγόρευσης στους φροντιστές να φέρουν τις οικογένειές τους. Πολύ περισσότερο που οι ντόπιοι νέοι δεν κάνουν τις δουλειές που κάνουν οι μετανάστες κι έτσι οι θέσεις στη φύλαξη ηλικιωμένων, στις καθαρίστριες σχολείων κ,ά. θα παραμείνουν κενές.
Το πρόβλημα της μετανάστευσης διαλύει και δημιουργεί κόμματα σε όλο τον κόσμο, καθώς δημοκράτες πολιτικοί χάνουν από πολιτικούς που λαϊκίζουν προκαλώντας δηλητηριώδη ξενοφοβία και φυλετικές διακρίσεις. Όμως στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Brexit μπορεί να βοήθησε να αυξηθεί ο φανατισμός σε ορισμένους ψηφοφόρους, αλλά σήμερα η ανησυχία για την μετανάστευση έχει αμβλυνθεί. Μόνο το 22% του πληθυσμού υποστηρίζει την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ενώ το 57% είναι υπέρ της παραμονής.
Ο Ρίσι Σούνακ θα έπρεπε να είχε πει μερικές αλήθειες για τη μετανάστευση. Έπρεπε να υπενθυμίσει στο κόμμα του και στο κοινό ότι χρειαζόμαστε προσοδοφόρους ξένους φοιτητές και χρήσιμους εργάτες καλεσμένους εδώ με βίζα. Η μετανάστευση δεν είναι εκτός ελέγχου, ακόμα κι αν είναι δύσκολο να σταματήσουν τις βάρκες. Όμως ο Σούνακ ζει με τον φόβο των (ακροδεξιών) "τεράτων" στο κόμμα του και είναι πολύ αδύναμος για να τα αντιμετωπίσει.
*Από Polly Toynbee στον Guardian
