Εγώ θα μείνω με τους εργάτες να τραγουδήσω/(…) για των ψαράδων τον ωκεανό,/ για το ψωμί των παιδικών μας αηδονιών,/ και για την αγροτιά και για τ’ αλεύρι μας,/ τη θάλασσα, το ρόδο και το στάχυ,/ τους σπουδαστές, τους ναύτες, τους φαντάρους,/ για όλους τους λαούς σ’ όλους τους τόπους,/ για τη λυτρωτική τη θέληση/ των πορφυρών λαβάρων της αυγής./ Πάλεψε πλάι μου, κι εγώ θα σου χαρίσω τα όπλα όλα της ποίησής μου», καλούσε το λαό του ο ποιητής, ο Πάμπλο Νερούδα. Και ο λαός του συνεχίζει τον αγώνα με κάθε τρόπο.
Εδώ χιλιάδες χιλιανές και χιλιανοί πορεύονται ντυμένοι στα μαύρα για τα θύματα της άγριας καταστολής των καθεστωτικών δυνάμεων.
«Σιωπηρή πορεία κατά της καταστολής» είπαν τη διαδήλωσή τους.
Και η σιωπή είναι πιο φοβερή απ’ την κραυγή τους.
