Το Τζόκερ με τον Χοακίν Φίνιξ ήταν αφορμή για τεράστιες ουρές στα σινεμά.
Η ταινία της Warner Bros έφερε περίπου 93,5 εκατ. δολάρια στη Βόρεια Αμερική αυτό το Σαββατοκύριακο. Αυτό το ποσό κάνει το Τζόκερ τον κάτοχο του ρεκόρ για το υψηλότερο άνοιγμα στην ιστορία του Οκτωβρίου. Η προβολή του Τζόκερ στην Ελλάδα, ήταν επίσης η αιτία που το περασμένο Σαββατοκύριακο υπήρχαν τόσο μεγάλες ουρές στις αίθουσες.
Γράφει η Ναταλί Χατζαντωνίου στο fb
«Μια ακριβης, τρομερα οδυνηρη καταβυθιση στην ψυχικη ασθενεια (και στη δυαδικη ψύχωση); Ενας ντοστογιεφσκικος εφιαλτης; Η κολαση ειναι οι αλλοι; Ειμαστε εμεις; Ενα κοινωνικο μανιφεστο; Μια ωμη, ροκ ακραια εκδοχη του "χαμογελαστε κανει τους αλλους ν ανησυχουν"; Μια πολιτικη ανάλυση που θυμιζει τον πονο, την οργη και το αδιέξοδο των κατατρεγμένων; Που θυμιζει την απογνωση του περιθωριου και εξεταζει την αιτια μιας βίαιης κοινωνικης εξεγερσης; Μια μεγαλη, τεραστια θλιψη πανω απο τη Γκοθαμ Σιτυ (μας) που θυμιζει επισης πως ο,τι ειναι ακραια τραγικο ειναι και τρομαχτικα κωμικο; Ισως ολα αυτα. Αλλα ενα ειναι το σιγουρο σ αυτη τη σπουδαια ταινια (που η θα τη λατρέψεις η θα τη μισησεις). Ο Χοακιν Φοινιξ, ο μεγαλυτερος εν ζωή κι ο πιο διαταραγμενος ηθοποιός του κόσμου, παει τρεχοντας, γελωντας ανατριχιαστικα και χορευοντας παραξενα, επιτελους για το Οσκαρ Α Ανδρικού της καριερας του.
Και κατι ακομα. Υποκλινομαι στον τροπο με τον οποιο το αμερικανικο σινεμα χρησιμοποιει τα εργαλεια της αμερικανικης κουλτουρας για να κανει όταν το αποφασιζει την πιο σκληρη αυτοκριτικη και εν προκειμενω την πιο σκληρη κριτικη στις κοινωνίες του Τραμπ, στον δυτικο προτενσταντισμο, στην εξουσια και στην ανθυγιεινή επιχειρηματικοτητα. Ο Τζοκερ ειναι ενας ντοστογιεφσκικος απόκληρος που όμως διαφερει απο τους ντοστογιεφσκικους ηρωες γιατι δανειζεται απο τα κομιξ την απουσια οποιασδηποτε (θρησκευτικης η αλλης) ενοχής ακομα κι οταν φτανει στη μητροκτονια.»
*Η φωτογραφία είναι της Ναταλί Χατζηαντωνίου
