Ο Σόιμπλε, ο Χατζηδάκης και οι «νεοβάρβαροι του χρήματος»

Ποιο είναι πιο σημαντικό; Η ανθρώπινη ζωή ή η ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Η δεύτερη λέει ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας Β. Σόιμπλε (συνέντευξη στην εφημερίδα Tagesspiegel). «Όταν ακούω ότι όλα υποχωρούν μπροστά στην προστασία της ανθρώπινης ζωής, πρέπει να πω ότι αυτό δεν είναι απόλυτο. Υπάρχει στάθμιση και αλληλοπεριορισμός στα ανθρώπινα δικαιώματα. Εάν υπάρχει μία απόλυτη αξία στο Σύνταγμά μας, αυτή είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αυτή είναι απαραβίαστη. Αλλά αυτό δεν αποκλείει ότι κάποτε θα πεθάνουμε...». Το Σύνταγμα σύμφωνα με τον… νομιμόφρονα κ. Σόιμπλε έχει απαραβίαστη αξία την «ανθρώπινη αξιοπρέπεια», αλλά όχι την «ανθρώπινη ζωή», αφού «κάποτε θα πεθάνουμε», όπως λέει! Εύλογα θα ρωτούσε κανείς, τι να την κάνω την αξιοπρέπεια αν δεν ζω; Πώς, αλήθεια, είναι δυνατόν να υποστηρίζει κάποιος την αξιοπρέπεια και όχι την ανθρώπινη ζωή;

Η επιχειρηματολογία του κ. Σόιμπλε μπορεί να στηριχθεί στην άποψη του Βοκάκιου, του Καμύ και του Σαραμάγκου, που έγραφαν στα έργα τους πως η μεγαλύτερη απειλή δεν είναι η απώλεια της ανθρώπινης ζωής αλλά η απώλεια των ιδιοτήτων που μας κάνουν ανθρώπους, που συνιστούν την ανθρωπιά μας. Και ρωτάμε τον Σόιμπλε: δεν συνιστά απανθρωπιά να επιλέγεις τους ασθενείς γιατί δεν έχεις μονάδες εντατικής θεραπείας (λόγω των πολιτικών λιτότητας), και να στέλνεις τους ασθενείς να πεθάνουν στο σπίτι τους; Δεν συνιστά απανθρωπιά κάποιοι να έχουν πρόσβαση στην υγεία(οι πλούσιοι που καταφεύγουν στα πανάκριβα ιδιωτικά θεραπευτήρια) και άλλοι όχι; Κάποιοι να κάνουν τα πανάκριβα τεστ και άλλοι όχι; 

Όταν ξυπνάς μ’ έναν νεκρό δίπλα σου, παύεις να είσαι άνθρωπος, έγραφε ο Πρίμο Λέβι. Όταν κοιμάσαι και ξυπνάς με τον τρόμο του θανάτου που έχει το «πρόσωπο του διπλανού» σου, παύεις να είσαι άνθρωπος. Για ποια αξιοπρέπεια μιλάει άραγε ο κ. Σόιμπλε όταν οι πολιτικές λιτότητας που επέβαλε στην Ελλάδα και, τώρα, προκρίνει για ολόκληρη την Ευρώπη, θα στείλουν κόσμο και κοσμάκη στην ανεργία, στην απώλεια του Προσώπου, της αξιοπρέπειας;

Αλλά όταν ο Β. Σόιμπλε, μιλάει για «ανθρώπινη αξιοπρέπεια», εννοεί την οικονομία: «δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε την απόφαση αποκλειστικά στους επιδημιολόγους, αλλά πρέπει να σταθμίσουμε και τις σημαντικές οικονομικές, κοινωνικές, ψυχολογικές ή άλλες επιπτώσεις. Αν κλείσουμε τα πάντα για δύο χρόνια, οι συνέπειες θα ήταν τρομακτικές»(σ.σ. το ίδιο είπε και ο Σ. Τσιόδρας!)». Πρώτα και πάνω απ’ όλα, λοιπόν, η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ! Πάνω από τον άνθρωπο η οικονομία. Για να είμαστε ακριβείς, όχι πάνω απ’ όλους τους ανθρώπους. Μόνο για τους «κάτω», μόνο για τους πολλούς, για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους, για τους ηλικιωμένους, τις γυναίκες, τους μετανάστες, τους άνεργους…  

Ο Αυστριακός συγγραφέας Τόμας Μπέρνχαρντ στο βιβλίο του «Αφανισμός μια κατάρρευση» έγραφε ότι στην Αυστρία κα στη Γερμανία κατοικούν οι «νεοβάρβαροι του χρήματος» που έχουν αναγάγει σε ύψιστη τέχνη τον καιροσκοπισμό. Γιατί εδώ ο εθνικοσοσιαλισμός είναι έμφυτος! Εδώ τον κάθε άνθρωπο «τον έχει αδράξει γερά η απληστία, η ανοικτιρμοσύνη, η ατιμία, το ψέμα, η υποκρισία, η χαμέρπεια». Εδώ οι άνθρωποι «έχουν χάσει το πρόσωπό τους», σημείωνε ο Μπέρνχαρντ. 

Αλλά οι νεοβάρβαροι του χρήματος δεν κατοικούν μόνο στο βορρά, κατοικούν και στο νότο. Πάνω απ’ όλα, την οικονομία, τις επενδύσεις θέτει και ο Έλληνας υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κ. Χατζηδάκης, που δήλωσε ότι το περιβαλλοντικό και το χωροταξικό νομοσχέδιο, θα κάνουν την Ελλάδα σημείο αναφοράς στην προσέλκυση επενδύσεων που «τις χρειάζεται η χώρα περισσότερο παρά ποτέ»! Και ο άνθρωπος και το περιβάλλον, όλα στην υπηρεσία της οικονομίας, των επενδύσεων, δηλαδή του ΚΕΡΔΟΥΣ! Μόνο που αυτή η εφαρμοσμένη αντίληψη, όπως τη βιώνουμε σήμερα με τον πιο τραγικό τρόπο, οδηγεί τον πλανήτη, τη φύση, τον άνθρωπο στην καταστροφή…