Ο ιερέας Γεώργιος Παπασωτηρίου καταγράφεται από τον Γιώργο Δ. Καρανικόλα, συγγραφέα του βιβλίου «Ρασοφόροι-Συμφορά του Έθνους», ως ένας ιερωμένος -από τις φωτεινές εξαιρέσεις-, που συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση.
Ο παπαγιώργης είχε καταγωγή από την Τσόπελα Πραμάντων. Ο πατέρας του Σωτήρης είχε το επώνυμο Τσακτσίρας και ήταν επίσης παπάς, εξ ου και το «παπασωτήρης». Για ένα διάστημα υπήρχαν δύο επώνυμα Τσακτσίρας ή Παπασωτηρίου, αλλά, τελικά, επικράτησε το δεύτερο. Το Τσακτσίρας είναι ομοίως επαγγελματικό όνομα καθώς η «τσακτσίρα»* ήταν το άσπρο μάλλινο χοντρό παντελόνι του αργαλειού, με βρακοζώνι στη μέση, και φοριόταν από τους κτηνοτρόφους κυρίως.
Ο Γεώργιος Παπασωτηρίου γνωρίστηκε με την Αγγελική Χατζηγιάννη με καταγωγή από το Αθαμάνιο, στο Ιμαρέτ. Εκεί, όπως και στις Κεραμάτες, ήταν αρχικά δάσκαλος. Είχε λάβει μέρος στην εκστρατεία στη Μικρά Ασία και στη συνέχεια έγινε παπάς, ιερουργώντας επί πολλές δεκαετίες στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Κωστακιών. Κατά τη διάρκεια της κατοχής τόσο ο ίδιος όσο και η παπαδιά Αγγελική, συμμετείχαν στην εθνική αντίσταση. Τα παιδιά τους, ο Θωμάς Παπασωτηρίου συμμετείχε στον ΕΛΑΣ και τραυματίστηκε, ενώ ο Χρυσόστομος Παπασωτηρίου(αργότερα πρόεδρος της Κοινότητας Κωστακιών) συμμετείχε στην ΕΠΟΝ.
Στο περιοδικό της ΠΕΑΕΑ υπάρχει αναφορά στον παπαγιώργη σχετικά με τη δίκη που έγινε στο Βουλγαρέλι, όταν «νοικοκυραίοι» χωριανοί συνέλαβαν τους νεαρούς αντάρτες, αδερφούς Γκολομάζου**.
Ο παπαγιώργης πικράθηκε πολύ, όταν γκρέμισαν την πέτρινη εκκλησία του Άι-Γιώργη, με την τεράστια αυλή με τα πεύκα και τα κυπαρίσσια, για να χτίσουν στη θέση της τη σημερινή.
Δυστυχώς, το ίδιο συνέβη και μ’ ένα ακόμα «τοπόσημο» του χωριού, το παλιό σχολείο, το οποίο είχε ιδιαίτερη αρχιτεκτονική δομή. Τελευταία, ο δήμος έκοψε και τα τελευταία σημάδια του παρελθόντος, τα μεγάλα πεύκα στην αυλή του.
Σήμερα, ο δρόμος όπου βρίσκονταν το σπίτι του παπαγιώργη πήρε το όνομά του.
*Η τσακτσίρα ή μπουραζάνα είναι «…μακρύ παντελόνι από τραγομαλλίσιο σκουτί με σούφρα πάνω στη μέση τους. Στη σούφρα αυτή μέσα περνούν χοντρή βρακοζώνα και με αυτή το ζώνονται και το κρατούν στην κοιλιά τους… Φοριέται έξω από το βρακί και τις κάλτσες»(Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Διπλωματική Εργασία, Παναγιώτας Δάβουλου. Δες και την εργασία της Βασιλικής Νικολάου: «Η τοπική ενδυμασία Μελισσουργών Άρτας», Παν/μιο Ιωαννίνων). Η τσακτσίρα ήταν αναγκαία για τους κτηνοτρόφους καθώς με την φουστανέλα κρύωναν.
Τσακτσίρα /ἡ/ (ἀναξυρίς, Τ. τσαξῦρι, Σ. τσακσίρε) = πτυχωτὴ περὶ τὴν ὀσφὺν καὶ ἐφαρμοστὴ περὶ τὰς κνήμας περισκελὶς τῆς ἐγχωρίας ἀνδρικῆς ἀμφιέσεως, μπουραζάνα, βράκα. Πηγή: τσακτσίρα (η) - Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος Δείτε περισσότερα εδώ: https://lexikolefkadas.gr/tsaktsira-i
**Κάποιοι "νοικοκυραίοι" δυστυχώς κατέδωσαν τα δύο ανταρτόπουλα στους Ιταλούς, οι οποίοι τα εκτέλεσαν. Οι υπαίτιοι καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν.
***Η φωτογραφία του παπαγιώργη υπάρχει και με τον δάσκαλο, πρόεδρο του χωριού και ανηψιό του από αδελφή Παναγιώτη Γιαννάκη(επίσης σημαντική προσωπικότητα του χωριού) καθώς και μπροστά από την παλιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
****Το βιβλίο του Καρανικόλα ανήκει στον γιατρό Ηλία Τασούλα, που μας υπέδειξε και την αναφορά στον παπαγιώργη.
