Ο Μπογδάνος, ο Μπόρις, η Ραντουκάνου και ο Γιάννης

Η ίδια συζήτηση παντού. Οι ίδιες διχογνωμίες σχετικά με τους πρόσφυγες. Στην Ελλάδα, ένας κυβερνητικός βουλευτής δημοσιεύει τα ονόματα πεντάχρονων προσφυγόπουλων, που φοιτούν σε νηπιαγωγείο, για να ενισχύσει τα ξενοφοβικά ανακλαστικά του ακροδεξιού ακροατηρίου του. Όμως, αυτός και η κυβέρνησή του θα «δοξάσουν» τον Γιάννη Αντετοκούμπο!

Η ίδια υποκρισία παντού. Στη Βρετανία, μεγάλη συζήτηση έχουν προκαλέσει οι υποκριτικοί διθύραμβοι από τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον αλλά και τον ακροδεξιό Φάρατζ για την 18χρονη τενίστρια Έμα Ραντουκάνου, που κέρδισε το αμερικανικό γκραν σλαμ.

Σε τι συνίσταται η υποκρισία; Η Ραντουκάνου είναι προσφύγισσα. Οι γονείς της είναι μετανάστες. Κι εκείνοι που την χειροκροτούν, σήμερα, είναι σκληροί εθνικιστές, ξενοφοβικοί ακροδεξιοί, όπως ο υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Τζόνσον, που καταδικάστηκε από δικαστήριο τον Απρίλιο του 2021 για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της κράτησης μεταναστών με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να πεθάνουν. Είναι οι ίδιοι που όπως αποκαλύφθηκε αυτόν τον μήνα σχεδιάζουν να μετατρέψουν τη Συνοριακή Δύναμη Patel σε μηχανισμό επαναπροώθησης των μικρών σκαφών που μεταφέρουν μετανάστες στη Μάγχη. Το ελληνικό παράδειγμα ωμών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των επαναπροωθήσεων αξιοποιείται από την δεξιά βρετανική κυβέρνηση.   

Γι’ αυτό είναι εύλογη η αγανάκτηση της συγγραφέως Georgina Lawton, που γράφει στην εφημερίδα The Guardian: «Βαρέθηκα την υποκρισία…». Η συγγραφέας θυμίζει τις ρατσιστικές δηλώσεις του Μπ. Τζόνσον και του Ν. Φάρατζ, αλλά και τις «εχθρικές συνθήκες μετανάστευσης που δημιουργήθηκαν από το κυβερνών κόμμα και υποστηρίχθηκαν από ορισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης…». Η Lawton σημειώνει ότι "ο συστηματικός ρατσισμός κατά των μαύρων και των μειονοτικών εθνοτικών ομάδων στην Αγγλία εξακολουθεί να ισχύει.".

Συνεπώς, «Τα καλά λόγια του Τζόνσον και του Φάρατζ (για την Ραντουκάνου) είναι μια εξαιρετική επίδειξη υποκρισίας όσον αφορά την εκτίμηση της ζωής των ανθρώπων που επιλέγουν να κάνουν τη Βρετανία το σπίτι τους... πολλοί έγχρωμοι στη Βρετανία κατανοούν εκ του σύνεγγυς ότι υπάρχουν ορισμένοι ανείπωτοι κανόνες για τον «καλό» και τον «κακό» μετανάστη - στους  απελπισμένους και άπορους που έρχονται στις ακτές μας, δείχνουμε την πόρτα, ενώ μερικά εξαιρετικά άτομα κρατιούνται ως απόδειξη ότι όλα είναι καλά.», γράφει η Lawton και συνεχίζει: «Δεν μπορεί κανείς παρά να σκεφτεί τον τελικό του Euro 2020 κόντρα στην Ιταλία φέτος, όταν τρεις νεαροί μαύροι ποδοσφαιριστές της Αγγλίας υπέστησαν ρατσισμό από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά από τα χαμένα πέναλτι. Για πολλούς αποδείχθηκε αυτό που αισθάνονται αλλά σπάνια εκφράζουν: είμαστε Βρετανοί όταν πετυχαίνουμε, αλλά μας λένε να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες μας όταν χάνουμε...».

Τελικά, η Δεξιά είναι παντού ίδια...

Η Georgina Lawton είναι συγγραφέας του Raceless: In Search of Family, Identity, and the Truth About Where I Colong