Θέλω να αναπνεύσω

[ Αθηνά Παπανικολάου / Ελλάδα / 24.04.21 ]

Θέλω να αναπνεύσω
να μην βλέπω
το βρώμικο γόνατο, λάμα κοφτερή πάνω σε ανθρώπινο λαιμό
Σκαμμένους λάκκους στη γη της Αμαζονίας, χωμάτινα σαρκοβόρα στόματα συμμετρικά καταβροχθίζουν αφανείς.
Κορμιά τυλιγμένα σε σελοφάν στα Emergensy του Bronx
ζητούν ανάσα χλοερή.
Θέλω να αναπνεύσω
να μην ακούω το πεινασμένο τραγούδι της Helin και του Ibrahim να μου κουνούν τα κόκκινα μαντίλια, η Ιερή Σινδόνη σε μαυσωλεία αγωνιστικά
Ελένη, να μην βλέπω τα μάτια σου
σβησμένo ηφαίστειo σε Ροδίτικο ακρογιάλι
χωρίς μια έκρηξη, μια λάβα νιότης να κυλάει μές στους φακούς σου.
Θέλω ν’ αναπνεύσω
να μην διαβάζω καγκελόφρακτες τις λέξεις του Βασίλη,
να περιφέρονται σπασμένα κανάτια δίπλα σε δροσερή πηγή
Θέλω ν’ αναπνεύσω
να μη με πνίγει η λάσπη του καταυλισμού,
να περπατώ με τρύπιες σόλες δανεικές
τα μονοπάτια της Ευρώπης
Θέλω ν' αναπνεύσω
να μην βλέπω ουρά ταπεινωμένου ζώου
στην πύλη Δημόσιου Νοσοκομείου,
άηχο ερπετό, φαράγγι βαθύ, χωρίς ηχώ καταμεσής στη λεωφόρο
Θέλω ν’ αναπνεύσω
but I can't breathe

A.Π 28/5/20