Ενρίκο Λέτα: «Πληρώσαμε το ότι παραμείναμε επί πολλά χρόνια στην κυβέρνηση»

Συνδέονται τα αποτελέσματα των Ιταλικών εκλογών με την Ελλάδα και την απαλλαγή των κατηγορουμένων στο σκάνδαλο της Ζήμενς; Συνδέονται. Όχι μόνο για την συνύπαρξη ακροδεξιάς και δεξιάς στην κυβέρνηση αλλά και για τη στάση της κυβερνητικής αριστεράς το προηγούμενο διάστημα. Συνδέονται γιατί η κυβερνώσα αριστερά εισπράττει δίκαια ή άδικα τα επίχειρα της διαφθοράς.

«Πληρώσαμε το ότι παραμείναμε επί πολλά χρόνια στην κυβέρνηση», δήλωσε ο επικεφαλής του συνασπισμού της ιταλικής κεντροαριστεράς, Ενρίκο Λέτα, δείχνοντας ότι είναι ολέθριο για την αριστερά να συμμετέχει σε κυβερνήσεις που υλοποιούν δεξιόστροφα αντιλαϊκά πολιτικά προγράμματα. Η αριστερά συμμετέχοντας σε κυβερνήσεις που εφαρμόζουν πολιτικές λιτότητας, αυτοακυρώνεται ως πολιτική δύναμη που εκφράζει τους «από κάτω» και οικειοποιείται -εκούσα άκουσα- τον χαρακτηρισμό της συστημικής δύναμης. Και απομένει μόνη η ακροδεξιά να παρουσιάζεται ως αντισυστημική και εναντίον του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Μόνο που όπως έχουμε κατ’ επανάληψη επισημάνει, στην περίπτωση της Ιταλίας η ακροδεξιά της Μελόνι σέρνει μαζί και την υπόλοιπη δεξιά. Αν ο Σαρκοζί, παλαιότερα, ήταν εκείνος που στο όνομα της γαλλικής κεντροδεξιάς απορρόφησε την ακροδεξιά(ακολούθησαν οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις της δεξιάς στην Ευρώπη, μεταξύ αυτών και η ΝΔ), τώρα η ακροδεξιά γίνεται η ατμομηχανή του τρένου της δεξιάς, παρουσιαζόμενη ως αντισυστημική και με ένα ριζοσπαστικό πολιτικό πρόγραμμα τόσο κατά των Βρυξελλών-Βερολίνου (που ακυρώνουν την πολιτική βούληση των λαών για αλλαγή των μονεταριστικών πολιτικών, των πολιτικών λιτότητας…) όσο και κατά του εγχώριου πολιτικού κατεστημένου που κατηγορείται για διαφθορά την ώρα που οι πολίτες υποφέρουν.       

Η διαφθορά

Η απαλλαγή από το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας όλων των κατηγορουμένων για το σκάνδαλο Ζήμενς τροφοδοτεί την ελληνική ακροδεξιά. Αθώοι οι «δωρητές», αθώοι και οι «δωρολήπτες» πολιτικοί. Όλοι, τώρα, άσπιλοι κι αμόλυντοι θα αποδοθούν στην κοινωνία για να συνεχίσουν το ιδιοτελές έργο τους! Σήμερα βιώνουμε την πιο ακραία εκδοχή του κυνισμού. Αθώοι οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο Ζήμενς, στο μέγα σκάνδαλο «μαύρου χρήματος», που αποκαλύφθηκε στη Γερμανία και όχι στην Ελλάδα. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με το σκάνδαλο Novartis που αποκαλύφθηκε στις ΗΠΑ. Και δεν κουνιέται φύλλο. Η χυδαιότητα έχει  διαφθείρει ακόμα και τη διαφθορά. Μας πετούν την χλαπάτσα κατάμουτρα χωρίς να φοβούνται τις συνέπειες.

Όλα τα κόμματα εξουσίας (προσοχή στο «εξουσίας») σε ολόκληρο τον κόσμο «τα παίρνουν». Αυτό οφείλεται στα τεράστια πλέον κόστη του πολιτικού μάρκετινγκ και των προεκλογικών εκστρατειών, στη θεαματικοποίηση και την εμπορευματοποίηση της πολιτικής διαδικασίας. Οι μελετητές του φαινομένου μιλούν για κρίση της πολιτικής, για κρίση της δημοκρατίας, για κρίση της αντιπροσώπευσης. Είναι πλέον κοινός τόπος πως τα πολιτικά κόμματα εξουσίας δεν εκφράζουν πλέον την κοινωνία αλλά τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Γι’ αυτό τίθεται το ερώτημα αν μπορούμε να μιλάμε πλέον για δημοκρατία ή για ολιγαρχία. Αποδεδειγμένα πλέον το «μαύρο πολιτικό χρήμα» επιβεβαιώνει πως το πλαίσιο του πολιτικού ανταγωνισμού είναι η αλληλοεξυπηρέτηση «διαφθορέων» (οικονομικά συμφέροντα, ομάδες πίεσης) - «διεφθαρμένων» (πολιτικά κόμματα και πολιτικά πρόσωπα).

Ας μην απορούμε έπειτα γιατί ανεβαίνει η ακροδεξιά. Μόνο που όπως προείπαμε η ακροδεξιά απλώς γίνεται η λοκομοτίβα της δεξιάς, αυτή που οδηγεί το τρένο προς τα πίσω, στο μαύρο παρελθόν του φασισμού.