Στην επιλογή του Εχθρού διαφώνησαν Δένδιας και Μπογδάνος
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Ελλάδα / 06.10.21 ]Ποιος επιστήμονας θα μας απαντήσει γιατί η βόρεια Ελλάδα έχει τους περισσότερους αρνητές εμβολιασμού κατά του Covid19, τους περισσότερους θανάτους, τους περισσότερους ακροδεξιούς, τους περισσότερους ψηφοφόρους της ΝΔ, τους περισσότερο επηρεασμένους από την Εκκλησία και τη θρησκεία, αυτούς που αντιδρούν περισσότερο στην εγκατάσταση προσφύγων; ποιος «επιστήμονας» θα μας πει γιατί η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το προσφυγικό και την πανδημία; Τα ερωτήματα είναι ρητορικά. Δεν χρειάζεται ούτε γιατρός ούτε πολιτικός αναλυτής για να αντιληφθεί ότι η κυβέρνηση της ΝΔ εγκλωβίστηκε στην ακροδεξιά ρητορική της, προκειμένου να ψηφοθηρήσει, και έτσι όποιες λύσεις προώθησε, ακόμα και οι πιο αυταρχικές, όπως τα στρατόπεδα-φυλακές για τους πρόσφυγες, προσέκρουσαν στην άρνηση του ακροδεξιού της ακροατηρίου. Το ίδιο συνέβη και με την πανδημία. Δεν τόλμησαν να τα βάλλουν με τους εκλογικούς πελάτες, τα μέλη των εκκλησιαστικών οργανώσεων, τα μέλη των «οπαδικών στρατών» απ’ όπου στρατολογούν οι… πολιτιστικοί σύλλογοι εθνικιστών και οι νεοναζιστικές οργανώσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι φασίστες οπαδοί μιας «θύρας» του ΠΑΟΚ επιτέθηκαν στα μέλη άλλης «θύρας» της ίδιας ομάδας, που είναι αντιφασίστες!
Μπογδάνος εναντίον Δένδια! Εμφυλιοπολεμικό ακροδεξιό μίσος εναντίον της φιλελεύθερης δεξιάς. Η πολιτική Μητσοτάκη να απορροφήσει την «φαιά περιοχή» στα ακροδεξιά της ΝΔ κατά το ανάλογο του Σαρκοζί και του Μακρόν υλοποιήθηκε με την υιοθέτηση μιας ακροδεξιάς ρητορικής και πρακτικής, κυρίως στο «μακεδονικό». Έτσι μέχρι τώρα ο πρωθυπουργός μπορούσε να κινείται σε όλο το φάσμα της δεξιάς, από την «ακροκεντρώα» μέχρι την άκρα δεξιά, την εναλλακτική δεξιά, τη ριζοσπαστική δεξιά, τη λαϊκή δεξιά, την ταυτοτική δεξιά, τη σκληρή, εθνικιστική και την ξενοφοβική δεξιά, και να συλλέγει από παντού. Τι συνέχει όλα αυτά τα υποσύνολα; Ο κοινός τόπος τους είναι το μίσος για τον Άλλο. Πριν ήταν οι κομμουνιστές, σήμερα είναι οι μετανάστες, οι ξένοι, οι αντιφασίστες και πάντα οι κομμουνιστές.
Η διαφορά Δένδια με τον Μπογδάνο ήταν στην ιεράρχηση και την επιλογή του Άλλου. Στην πολιτική του Άλλου. Ο Μογδάνος θεώρησε ως συνεπής ακροδεξιός, που απευθύνεται στο ακροατήριο των νεοναζιστών της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, ότι ο μεγάλος εχθρός είναι οι κομμουνιστές. Αντίθετα, για τον Δένδια "η απειλή" είναι οι Τούρκοι! Κατά τον Δένδια ο μεγάλος Άλλος, ο εχθρός σήμερα είναι οι Τούρκοι. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη και το άρθρο του Αλ. Παπαχελά(6.10.2021) στην «Καθημερινή», η απειλή αυτή είναι σήμερα πιο πολύ ορατή από ποτέ, καθώς ο Ερντογάν δεν έχει πλέον κάποιον να τον εμποδίσει σε πιο επιθετικές ενέργειες, αφού αυτοί που λειτουργούσαν ως τα «φρένα» του (Τραμπ, Πομπέο, Μέρκελ) έχουν εκλείψει. Το θέμα, λοιπόν, είναι η ιεράρχηση της "απειλής" και η επιλογή του Άλλου(του βασικού εχθρού). Ο Εχθρός δεν είναι "εσωτερικός", όπως υποστηρίζουν παραδοσιακά οι ακροδεξιοί, αλλά "εξωτερικός", ο ίδιος ο Ερντογάν και ο στρατός του, υποστηρίζει ο Δένδιας.
Η Αριστερά από την πλευρά της, χειροκροτεί τη στάση Δένδια, είτε γιατί η αρχηγική του εμφάνιση αμφισβητεί την μονοκρατορία Μητσοτάκη στο χώρο της δεξιάς, είτε γιατί βλέπει σ’ αυτόν έναν σύμμαχο κατά της ακροδεξιάς. Ανάλογες συμμαχίες με την κεντροδεξιά αναπτύσσει η Αριστερά της Βραζιλίας εναντίον του Μπολσονάρου. Βέβαια, στην Ελλάδα δεν είναι ο «Μπολσονάρου» στην εξουσία. Είναι ο Μητσοτάκης που του πρωί πηγαίνει στην έκθεση του Μπεχράκη και φωτογραφίζεται μπροστά από την εικόνα του Σύρου πρόσφυγα, ενώ το βράδυ επισκέπτεται κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης για… «λαθρομετανάστες» με τον Μηταράκη. Είναι αυτός που ελίσσεται με επικοινωνιακή ευελιξία από την κεντροδεξιά μέχρι την ακροδεξιά. Αλλά έρχεται η στιγμή που οι συνθήκες δεν επιτρέπουν τους ελιγμούς. Έτσι, στις δύσκολες στροφές ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα χάνει τα ακροδεξιά του «κομμάτια». Και οι ακροδεξιοί πελταστές τύπου Μπογδάνου, Κυρανάκη κ.ά. που έχουν μείνει ανελαστικά καθηλωμένοι στους «άλλους εχθρούς», στους κομμουνιστές, στους αντιφασίστες, στους πρόσφυγες, στους αλληλέγγυους, στους αναρχικούς, στους κνίτες, στους συριζαίους, στους Παύλους, στους Ζακ, στους Λουκμάν, στις γυναίκες που δεν θέλουν να είναι μητρογονικές μηχανές, στους γκέι, έκπληκτοι θα «ζητούν εξηγήσεις»! Αντίθετα, οι πιο ελαστικοί τύπου Πλεύρη, Βορίδη, Γεωργιάδη θα μείνουν σιωπηλοί μέχρι την επόμενη φορά, που θα αλλάξουν οι συνθήκες και θα τους επιτρέψουν να εκτοξεύσουν ξανά το δηλητήριό τους. Αλλά και γι' αυτούς τα περιθώρια έχουν στενέψει. Οι "παρελάσεις" θα είναι το νέο πεδίο αντιπαράθεσης!